Την ανάγκη η κυβέρνηση να ασχοληθεί με τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η οικονομική πολιτική στην ελληνική βιομηχανία επισημαίνει ο ΣΕΒ σε ανακοίνωσή του μετά την ανακοίνωση της απόφασης της ΒΙΟΧΑΛΚΟ να μεταφέρει την έδρα της στις Βέλγιο.
Οπως επισημαίνεται στη σχετική ανακοίνωση ο ΣΕΒ έχει εδώ και καιρό εκπέμπψει σήμα κινδύνου προειδοποιώντας ότι η ελληνική βιομηχανία δεν αντέχει πια κάτω από το συνδυασμένο βάρος της κρίσης, της έλλειψης ρευστότητας, της υπερφορολόγησης, του αβάσταχτου κόστους της ενέργειας και του αντιεπενδυτικού περιβάλλοντος.
Ολόκληρη η ανακοίνωση του ΣΕΒ έχει ως εξής:
«Ο ΣΕΒ κατά κανόνα δεν σχολιάζει τις επιχειρηματικές επιλογές των μελών του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, όμως, έχουμε 3 παρατηρήσεις:
Είναι θετικό ότι υπάρχουν στη χώρα μας επιχειρήσεις με διεθνή εμβέλεια, που έχουν την δυνατότητα να στέκονται στα διεθνή χρηματιστήρια και να αντιμετωπίζουν μέσα από πρόσβαση στις διεθνείς χρηματαγορές τις αντιξοότητες που δημιούργησε στην Ελλάδα η πτώχευση του δημοσίου. Είναι θετικό επίσης ότι η συγκεκριμένη απόφαση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ δεν φαίνεται να θίγει την ντόπια παραγωγή, και απασχόληση και τις εξαγωγές από τις ελληνικές παραγωγικές μονάδες.
Το γεγονός, ωστόσο, ότι τον τελευταίο χρόνο όλο και περισσότερες βιομηχανίες αποφασίζουν ή εξετάζουν την πιθανότητα να μεταφέρουν την έδρα τους στο εξωτερικό, θα έπρεπε να κτυπήσει καμπανάκι κινδύνου στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και στον πολιτικό κόσμο γενικότερα. Δεν μπορεί η κυβέρνηση να ασχολείται σύσσωμη επί ένα χρόνο με το θέμα του ΦΠΑ στα εστιατόρια, ενώ ταυτόχρονα αγνοεί το θέμα των ΕΦΚ στην ενέργεια. Είναι καιρός να ενσκήψει αποφασιστικά στα συσσωρευμένα, ζωτικά προβλήματα που έχει δημιουργήσει η οικονομική πολιτική στην ελληνική βιομηχανία, που παραμένει ο σημαντικότερος κλάδος της οικονομίας από πλευράς προστιθέμενης αξίας, απασχόλησης, εξαγωγών και ο μεγαλύτερος τροφοδότης του κράτους σε φόρους και κοινωνικές εισφορές.
Ο ΣΕΒ έχει εδώ και καιρό εκπέμψει σήμα κινδύνου, προειδοποιώντας προς πάσα κατεύθυνση ότι η ελληνική βιομηχανία, παρά την μέχρι σήμερα θαυμαστή ανθεκτικότητα της, δεν αντέχει πια κάτω από το συνδυασμένο βάρος της κρίσης, της έλλειψης ρευστότητας, της υπερφορολόγησης, του αβάσταχτου κόστους της ενέργειας και του αντιεπενδυτικού περιβάλλοντος. Γι΄ αυτό τονίζουμε ότι η αποβιομηχάνιση του τόπου δεν είναι ούτε πραγματικότητα ούτε νομοτέλεια. Είναι θέμα πολιτικής, είναι θέμα επιλογής.»