Ο Τάσος (ΤΑΖ) Θεοδωρόπουλος βλέπει πριν από σας για σας (κλισέ) τις ταινίες της εβδομάδας, «η αίθουσα κλιματίζεται, δύο έργα σεξ, ένα εισιτήριο»
AΠΟ ΤΙΣ ΔΥΟ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
Η Μαρία Ηλιού έκανε πέρσι τη μεγάλη έκπληξη στο χώρο του ντοκιμαντέρ με το ιστορικό χρονικό «Σμύρνη, η Καταστροφή μιας Κοσμοπολίτικης Πόλης». Αποδεικνύοντας πως υπάρχει κοινό για τις ταινίες τεκμηρίωσης όταν αυτές είναι γυρισμένες με γνώμονα το ότι απευθύνονται σε κοινό, πραγματική αγάπη για το θέμα τους και έρευνα. Το ίδιο ισχύει και σε αυτή τη νέα δουλειά της, μια συνέχεια ουσιαστικά της «Σμύρνης» που επικεντρώνεται στην ανταλλαγή πληθυσμών που ακολούθησε τα γεγονότα του 1922. Σε μια πλούσια σε συγκίνηση αλλά και ψυχραιμία, κατανοητή ματιά πάνω σε ένα σημαντικό κεφάλαιο της νεοελληνικής ιστορίας.
ΟΙ ΥΠΟΠΤΟΙ ΦΟΡΟΥΣΑΝ ΓΟΒΕΣ (THE BLING RING)
Βαθμολογία: 4 / 10
Βραβείο πιο κακόγουστου ελληνικού τίτλου των τελευταίων χρόνων για την τελευταία ταινία της Σοφία Κόπολα που δεν άφησε και τις καλύτερες εντυπώσεις στο φεστιβάλ των Καννών. Βασισμένη σε μια αληθινή ιστορία που αποτυπώθηκε σε ένα άρθρο του Vanity Fair με τίτλο «Suspects wore Louboutins». Mε τη διαφορά του ότι από τα Louboutins στις γόβες, από τον τίτλο ενός άρθρου στον τίτλο μιας ταινίας κι από τα αγγλικά στα ελληνικά, υπάρχει τεράστια απόσταση αισθητικής. Μια παρέα κακομαθημένων πλουσιόπαιδων της Καλιφόρνιας, που είναι κολλημένοι με το facebook και τη «δανεική» δημοσιότητα, εισβάλλουν σε σπίτια επωνύμων όπως η Πάρις Χίλτον κατά την απουσία τους, παρτάρουν, ξαφρίζουν κοσμήματα και αξεσουάρ και ανεβάζουν τις φωτό τους στο Ίντερνετ μέχρι τη σύλληψη τους. Πάνω κάτω αυτή είναι και όλη η ταινία χωρίς τίποτα παραπάνω. Με την ελλειπτική σκηνοθετική και σεναριακή αποστασιοποίηση της μανιέρας της Κόπολα αυτή τη φορά να υποδηλώνει ως και έλλειψη τελικά, πραγματικού ταλέντου. Σαν να μας φορέθηκε επειδή έτυχε και επειδή είναι κόρη του μπαμπά της. Μηδέν χαρακτήρες, μηδέν διείσδυση, κι ένας αμήχανος επιφανειακός σχολιασμός πάνω στην απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας που προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω στις γόβες του. Ανάμεσα στο δράμα, το νεανικό θρίλερ και την ξεπνοημένη σάτιρα , υιοθετώντας την βαρετή ρηχότητα των πρωταγωνιστών της. Με κύριο ενδιαφέρον το όπως πάντα προσεγμένο soundtrack, δυο τρεις έξυπνα στημένες σκηνές που επαναλαμβάνονται ως την αιωνιότητα και την ενήλικη εμφάνιση της Έμα Ουότσον, της Ερμιόνης του «Χάρι Πότερ».
PACIFIC RIM
Βαθμολογία: 9 / 10
Μια εντυπωσιακή σε βαθμό οπτικής εξόντωσης, χάιτεκ συμφωνία μετάλλου και επιστημονικής φαντασίας από τον Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο που ταυτόχρονα καταφέρνει να είναι πολύ περισσότερα από ακόμα μια εκρηκτική, θεαματική, κλωτσοπατινάδα. Αποδεικνύοντας ότι ακόμα και σε ένα blockbuster 190 εκ. δολαρίων, ο σκηνοθέτης αν είναι παιχταράς, μπορεί να κάνει τη διαφορά. Όπως την κάνει εδώ ο Ντελ Τόρο, ένας άνθρωπος που έχει αποδείξει ότι διαθέτει μοναδική ικανότητα ελιγμού ανάμεσα στις πιο προσωπικές, μικρές του ταινίες όπως ο «Λαβύρινθος του Πάνα» και τις επιταγές του Χόλιγουντ. Κάτι που φαίνεται αν συγκρίνεις την καθαρή, δομημένη χορογραφία των συμπλοκών του, με ανάλογες σκηνές από ταινίες όπως οι «Transformers». Την καλλιτεχνική, κι ενίοτε ποιητική ποιότητα της φωτογραφίας του, που ακόμα και μέσα στον υπέρτατο χαλασμό καταφέρνει να βρει ανάσες. Και τη σεναριακή ανάδειξη ανθρώπινων στοιχείων κι εξυπνάδας (στο βαθμό που φυσικά επιτρέπει ο υπόλοιπος καταιγισμός) σε μια ταινία που παρ' όλα αυτά δεν έχει κανένα πρόβλημα και καμία ενοχή (αυτή την έχουν μόνο οι κριτικοί) να πλασαριστεί ως μια γιγαντιαία ανεγκέφαλη διασκέδαση. Χωρίς όμως να είναι τόσο ανεγκέφαλη. Και ενσωματώνοντας ένα κάρο αναφορές (η χαρά του geek) από την κινηματογραφική ιστορία της επιστημονικής φαντασίας, από τον «Πόλεμο των Άστρων» μέχρι τον «Γκοτζίλα». Σε έναν μελλοντικό κόσμο, τεράστια τέρατα, τα Καιτζού, αναδύονται από το βυθό του ωκεανού και ισοπεδώνουν ολόκληρες πόλεις. Ο μόνος τρόπος να αντιμετωπιστούν είναι με γιγαντιαία ρομπότ που «πιλοτάρονται» από ζευγάρια μαχητών. Οι οποίοι για να μπορούν να τα καθοδηγήσουν, πρέπει να συνδέουν τους εγκεφάλους τους αποκτώντας όμως ταυτόχρονα έτσι πρόσβαση ο ένας στις αναμνήσεις και τα συναισθήματα του άλλου. Ενώ ταυτόχρονα πρέπει να ελέγχουν τις τραυματικές τους σκέψεις, τα άγχη και τις φοβίες προκειμένου να μην παρασύρουν τον συμπολεμιστή τους. Ο Ντελ Τόρο, χωρίς να αποφεύγει την αναμενόμενη επαναληπτική υπερφόρτωση και το χρονικό ξεχείλωμα των σκηνών δράσης, (μια χολιγουντιανή τάση που ξέφυγε εκτός ελέγχου στον 'Άνθρωπο από ατσάλι') καταφέρνει να δημιουργήσει το απόλυτο καλοκαιρινό υπερθέαμα δίνοντας προσοχή σε κάθε λεπτομέρεια. Ειδικά εφέ, καλλιτεχνική διεύθυνση, φωτογραφία, τέχνη και τεχνική θριαμβεύουν σαρώνοντας τον αμφιβληστροειδή. Σε μια ταινία που μολονότι στις Η.Π.Α. είχε μετριότατη εισπρακτική σούμα, κατάφερε με μαγικό τρόπο να γίνει σούπερ επιτυχία εκτός Αμερικής, κυρίως στην Ασία, μαζεύοντας συνολικά 400 εκ. δολάρια. Μολονότι το 3D μετατροπής, επιβλήθηκε στον Ντελ Τόρο από την παραγωγή, αξίζει σαν εμπειρία. Κυρίως λόγω των τεράστιων όγκων των δύο εχθρών, ρομπότ και τεράτων που αναδεικνύονται στην στερεοσκοπική ψευδαίσθηση αλλά και του view master εφέ που σε βάζει μέσα στον εκπληκτικά σχεδιασμένο κόσμο της ταινίας.
ΕΙΣΑΙ Ο ΕΠΟΜΕΝΟΣ (YOU'RE NEXT)
Bαθμολογία 7 / 10
Με εξαιρετικούς οιωνούς για τους λάτρεις του τρόμου ξεκινά η καινούργια σεζόν. Απολαυστικά αιματοβαμμένη, σαρκαστική και υβριδική. Γιατί το «Είσαι ο Επόμενος» καταφέρνει να ενώσει τις επιταγές ενός old school κοινότυπου slasher, με τα "Funny Games" του Χάνεκε και την «Οικογενειακή Γιορτή» του Βίντερμπεργκ σε πακετάκι χαριτωμενιάς και χρησιμοποίησης των κλισέ του είδους, τύπου «Scream». Χωρίς να φοβάται ούτε το αίμα, ούτε το χαβαλέ ούτε την «ένοχη» απόλαυση μιας τυπικής ταινίας τρόμου. Καθώς πρέπει αστική οικογένεια μαζεύεται στο πατρικό για τον εορτασμό της επετείου γάμου των Ντέιβισον. Ψυχοπαθείς μασκοφόροι εισβάλλουν στο σπίτι και αρχίζουν σαδιστικά να βασανίζουν και να εξοντώνουν τα μέλη της χαρωπής οικογένειας. Πού όμως ως γνήσια δυσλειτουργική, κρύβει αρκετούς σκελετούς στην ντουλάπα της. Κάποιοι εκ των οποίων μπορεί να αποδειχτούν δολοφονικά σωτήριοι απέναντι στους εισβολείς. Μολονότι η ταινία γυρίστηκε το 2011 δεν κατάφερε να βρει διανομή μέχρι τον φετινό Αύγουστο που προβλήθηκε, κερδίζοντας τόσο τους κριτικούς όσο και το δύσκολο κοινό των φανατικών των ταινιών τρόμου. Το σκηνοθετικό – σεναριακό δίδυμο των Άνταμ Ουίνγκαρντ, Σάιμον Μπάρετ, είχαν ήδη ενθουσιάσει τους aficionados του χώρου με τις συμμετοχές τους στα cult σπονδυλωτά «V/H/S» και «The ABC's of Death». Μένει να αποδειχτεί αν ο αιματοβαμμένος, ενήλικος συνδυασμός σφαγής και μαύρης κατράμι κωμωδίας του «Eίσαι ο Επόμενος» που έκανε το Χόλιγουντ, να ασχοληθεί μαζί τους, θα μας κάνει να πούμε ότι πραγματικά αυτοί οι δύο τύποι «Είναι οι Επόμενοι».
ΟΤΑΝ ΘΕΛΟΥΝ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ (ΕΤ MAINTENANT ON VA OU?)
Γαλλολιβανέζικη δραματική κομεντί του 2011 που εμπνέεται από τη «Λυσιστράτη». Έχει κερδίσει μεταξύ άλλων, το Βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ του Τορόντο, και στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν, καθώς και Ειδική Μνεία από την Οικουμενική Επιτροπή του Φεστιβάλ Καννών. Σε ένα χωριό του Λιβάνου, οι γυναίκες απποφασίζουν να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους προκειμένου να αποφευχθούν τα βίαια επεισόδια ανάμεσα σε Χριστιανούς και Μουσουλμάνους. Για να το πετύχουν προχωρούν σε απανωτά σαμποτάζ, καταστρέφοντας τις τηλεοπτικές κεραίες και τις εφημερίδες, προσπαθώντας να αποτρέψουν την εισροή οποιασδήποτε πληροφορίας θα μπορούσε να αναζοπυρώσει τα μίση και τιθασεύοντας με ευρηματικούς (και ενίοτε χασικλίδικους) τρόπους τους άντρες τους. Κάτι τέτοιο όμως είναι δύσκολο να συμβεί σε μια κοινωνία που έχει ποτιστεί από το μίσος για τον άλλον. Σκηνοθετεί η Ναντίν Λαμπακί. Προβάλλεται αποκλειστικά στο Cine Ψυρρή.
*Όλες οι ταινίες προβάλλονται από την Πέμπτη 12 Σεπτεμβρίου.
*** ακολουθήστε τον ΤΑΖ στο www.facebook.com/tazthebuzz ή στο www.twitter.com/klarinabourana Κάντε LIKE στην επίσημη σελίδα του fb www.facebook.com/SigaikaProductions για να μαθαίνετε όσα χρειάζεστε, προκειμένου να καίτε τον εγκέφαλο (των άλλων) ή επικοινωνήστε με το terra_gelida@hotmail.com για μέιλ και υποθέσεις προσωπικής εκδίκησης.