Την ερχόμενη 28η Αυγούστου συμπληρώνονται 50 χρόνια από την πραγματοποίηση μίας από τις πλέον μνημειώδεις πορείες διαμαρτυρίας στην Ουάσινγκτον των ΗΠΑ, η οποία σηματοδότησε μία ιστορική νίκη των Αφροαμερικανών αναφορικά με τη διεκδίκηση των θεμελιωδών πολιτικών δικαιωμάτων τους.
Συνολικά 250.000 άνθρωποι συγκεντρώθηκαν στην πρωτεύουσα των ΗΠΑ, όχι εξαγριωμένοι όπως διέδιδαν προπαγανδιστικά τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, αλλά με απόλυτα ειρηνικές διαθέσεις.
Γνωστή και ως «Πορεία Διαμαρτυρίας για την Εργασία και την Ελευθερία», η διαδήλωση των μαύρων της Αμερικής με στόχο την κοινωνική και οικονομική ισότητα εξακολουθεί να είναι μία από τις μεγαλύτερες στην ιστορία των ΗΠΑ.
Εκτός, όμως, από τους Αφροαμερικανούς, στην πορεία διαμαρτυρίας συμμετείχαν και άλλοι, ανεξαρτήτου ηλικίας, φύλου και χρώματος, καλύπτοντας δεκάδες χιλιόμετρα μέσα στην πόλη, με τις αστυνομικές δυνάμεις να ακολουθούν από κοντά, χωρίς όμως να υπάρξει η παραμικρή αναταραχή.
Τότε ήταν που ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ εκφώνησε τον ιστορικό λόγο του που έχει μείνει στην ιστορία υπό τον τίτλο «Έχω ένα όνειρο», ενώπιον του μνημείου του Λίνκολν.
Η πορεία διαμαρτυρίας της Ουάσινγκτον υπήρξε προϊόν σχεδιασμού έξι ανθρώπων, μέσα από ένα μικρό διαμέρισμα στο Χάρλεμ, προσελκύοντας παρ' όλα αυτά την προσοχή των διεθνών ΜΜΕ σε παγκόσμιο επίπεδο.