Πρόκειται για ένα κανονικό φρούριο. Με πέντε ορόφους, τοίχους πάχους δύο μέτρων για να αντέξουν στις βομβιστικές επιθέσεις και οριζόντια πλάκα οροφής πάχους 3,2 μέτρων. Ενα τερατώδες δημιούργημα στο κέντρο του Βερολίνου που είχε τη δυνατότητα να φυγαδεύσει ως 4.000 Ναζί.
Το μπούνκερ αυτό από το 2003 ανήκει στον πολωνικής καταγωγής Κρίστιαν Μπόρος που το 2008 ξεκίνησε να κατασκευάζει στην ταράτσα του οικοδομήματος ένα εντυπωσιακό ρετιρέ από γυαλί και ατσάλι και πλέον ζει εκεί μαζί με τη δεύτερη γυναίκα του και το μικρό γιό του. Τρία μέτρα πιο κάτω σε ένα απολύτως ασφαλές περιβάλλον ο Μπόρος εκθέτει τη συλλογή σπάνιων έργων τέχνης που έχει στην κατοχή του.
Το μπούνκερ μετά το τέλος του δεύτερου παγκόσμιου πολέμου χρησιμοποιήθηκε ως κέντρο κράτησης «φόβητρο» για τις μυστικές υπηρεσίες του Στάλιν. Οι Σοβιετικές Δυνάμεις το παραχώρησαν το 1949 στους Γερμανούς που το μετέτρεψαν σε αποθήκη για μπανάνες! Το εξωτικό φρούτο τότε αποτελούσε είδος πολυτελείας και το μπούνκερ με τα παχιά του τοιχώματα προσέφερε τις τέλειες συνθήκες φύλαξης. Μετά την πτώση του Τείχους και την άνοδο του Lidl και του Aldi, οι μπανάνες έγιναν εφικτές για την τσέπη όλων των Γερμανών, έτσι το μπούνκερ έχασε τη χρησιμότητά του.
Εκτοτε έγινε άνδρο ακολασίας. Η κοινότητα των τέκνο πάρτι του Βερολίνου το μετέτρεψε σε ένα από τα πλέον διαβόητα κλαμπ στον κόσμο. Από το 1992 μέχρι το 1996 εκεί έγιναν τα πιο άγρια πάρτι που συχνά μετατρέπονταν σε ρωμαϊκά όργια. Αυτός ήταν και ο λόγος που οι αρχές έπειτα από πολλά παράπονα του έβαλαν λουκέτο. Η ειρωνεία είναι πως ο επίσημος λόγος ήταν ότι δεν πληρούσε τους κανόνες ασφαλείας. Ποιο, ένα μπούνκερ που προστάτευε τους Ναζί! Πλέον το μπούνκερ αυτό θεωρείται ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει το Βερολίνο σε interior design έπειτα από τον ανασχεδιασμό του από τον Γενς Κάσπερ. Πλέον η οικογένεια Μπόρος μπορεί να ζήσει τη ζωή της άνετα μέσα σε 5.000 τετραγωνικά μέτρα.