Όλα ρέουν κανονικά και αυτή τη μέρα, όπως κάθε μέρα. Τα πράγματα, οι άνθρωποι, οι εικόνες, οι σκέψεις, τα συναισθήματα και όλα όσα σε κάνουν να είσαι αυτός ή αυτή που είσαι. Δεν θα κρατήσει όμως πολύ και το ξέρεις. Αλλά το ξεχνάς.
Και όπως έλεγε και ο αείμνηστος Αρθούρος Σοπενχάουερ: καλό είναι να κάνεις πού και πού καμιά επιμορφωτική βόλτα από κανένα νεκροταφείο για να συμφιλιώνεσαι σιγά σιγά με αυτό που σε περιμένει στο «επέκεινα», κάπου δηλαδή στα τρίσβαθα ενός χιλιοκατοικημένου λάκκου, αλλά και για να υπενθυμίζεις στον εαυτό σου ότι είσαι ακόμη alive and kicking, έτοιμος να λάβεις και να προσφέρεις παντός τύπου απόλαυση σε ετούτη τη ζωή.
Και για να είσαι πιο προετοιμασμένος για το «άφευκτον», μπορείς να επισκεφτείς αυτό το δικτυακό τόπο, όπου εισάγοντας μερικά στοιχεία, σου παράσχεται μία γενική εικόνα ως προς το χρόνο αποδήμησής σου...
Αρκεί να είσαι κάτοικος των ΗΠΑ, της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας και του Μεξικό.
Ιδού ένα παράδειγμα της μαύρης ημερομηνίας: