Ολοένα και πιο δυσχερείς γίνονται οι σχέσεις της Τουρκίας με τις χώρες της Μέσης Ανατολής και ειδικότερα με τον Λίβανο, όπου η απαγωγή δύο πιλότων της τουρκικού αερομεταφορέα τα ξημερώματα της Παρασκευής από έξι ένοπλους που ακινητοποίησαν το 9μελές πλήρωμα αεροσκάφους της Turkish Airlines από το αεροδρόμιο "Rafiq Hariri" της Βηρυτού, έκανε τα πράγματα ακόμη πιο ανησυχητικά.
Σύμφωνα με σχετικό δημοσίευμα του Capital.gr:
Την ευθύνη της απαγωγής ανέλαβε μέσω μηνύματος προς το κανάλι al-Jadeed η πρωτοεμφανιζόμενη οργάνωση "Προσκυνητές του Ιμάμη Ali al-Rida" δηλώνοντας ότι οι Τούρκοι πιλότοι "θα παραμείνουν φιλοξενούμενοί μας μέχρι να απελευθερωθούν οι αδελφοί μας που απήχθησαν στην Aazaz". Πρόκειται για την περίπτωση των Λιβανέζων Σιιτών οι οποίοι επιστρέφοντας από προσκύνημα στο Ιράν έπεσαν τον Μάιο του 2012 στα χέρια Σύρων αντικαθεστωτικών στην περιοχή του Χαλεπίου. Οι γυναίκες της ομάδας και δύο άνδρες απελευθερώθηκαν, ωστόσο 9 άτομα παραμένουν ακόμη σε ομηρία –θεωρούμενοι προφανώς ως σύνδεσμοι του καθεστώτος Assad με το Ιράν και την σιιτική οργάνωση Χεζμπολλάχ του Λιβάνου.
Οι οικογένειες των Λιβανέζων ομήρων έχουν επανειλημμένα διοργανώσει συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από τα γραφεία της Turkish Airlines στη Βηρυτό, θεωρώντας ότι η Τουρκία στηρίζει τους απαγωγείς. (Σε αντίστοιχο πνεύμα κινείται και η πληροφορία, την οποία η Άγκυρα διέψευσε κατηγορηματικά, ότι οι δύο απαχθέντες μητροπολίτες του Χαλεπίου έχουν μεταφερθεί από τους απαγωγείς τους στην τουρκική επικράτεια).
[...] Το σιιτικό στοιχείο, ωστόσο, εκφράζεται με λιγότερη διπλωματικότητα. Ο σεϊχης Abbas Zogheib ο οποίος παρακολουθεί για λογαριασμό του Ανώτατου Σιιτικού Συμβουλίου του Λιβάνου την υπόθεση των 9 ομήρων δήλωσε: "πάει πάνω από χρόνος που η Τουρκία παίζει με τα νεύρα μας. Αν η απαγωγή των Τούρκων πιλότων συνεπάγεται ενίσχυση της πίεσης προς την Τουρκία για να απελευθερωθούν οι δικοί μας άνθρωποι, τότε την υποστηρίζουμε".
Το γιατί η Τουρκία βρέθηκε να συγκεντρώνει τόσο μένος, έχει να κάνει με το ότι στις διαπραγματεύσεις που διεξήγαγε σχετικά ο επικεφαλής της Ασφάλειας του Λιβάνου, στρατηγός Abbas Ibrahim, είχε προωθήσει για λογαριασμό των Σύρων αντικαθεστωτικών κατάλογο 43 γυναικών που κρατούνταν στις φυλακές της Δαμασκού και θα έπρεπε να απελευθερωθούν ως αντάλλαγμα για τη λήξη της ομηρίας των "9". Όμως ενώ η συριακή κυβέρνηση όντως απελευθέρωσε τις 43 κρατούμενες στις 19 Ιουλίου, οι Λιβανέζοι Σιίτες δεν επέστρεψαν στα σπίτια τους...
Μάλιστα ο εκπρόσωπος των οικογενειών των ομήρων, Hayat Awali δήλωσε ούτε λίγο ούτε πολύ: "Κάθε Τούρκος πολίτης που θα βρούμε στα [σιιτικά] νότια προάστια και την πόλη της Βηρυτού θα είναι στόχος απαγωγής". Αυτή ήταν η απάντησή του στην σύλληψη (την οποία ο ίδιος χαρακτήρισε "πολιτικά υποκινούμενο δώρο των μυστικών υπηρεσιών προς την Τουρκία΄) του Mohammad Saleh, υιού ομήρου, ως υπόπτου για την απαγωγή των Τούρκων πιλότων. Ο Marwan Charbel έσπευσε να "διευκρινίσει" ότι ο Saleh θεωρείται μάρτυρας και όχι ύποπτος.