Στη Δικαιοσύνη προσέφυγαν 18 ιδιοκτήτες ακινήτων της Νέας Μάκρης, ζητώντας να ακυρωθεί κατά το συγκεκριμένο σκέλος η υπουργική απόφαση που καθόριζε ως τιμή αξίας των ιδιοκτησιών τους τα 620 ευρώ ανά τ.μ. για τα έτη 2011-12-13 σε περιοχές όπου δεν εφαρμόζεται το σύστημα αντικειμενικών αξιών προκειμένου να γίνει ο προσδιορισμός του ΦΑΠ φυσικών προσώπων. Οι ιδιοκτήτες θεωρούν ότι όταν όταν καθορίστηκε η τιμή δεν ελήφθη υπόψη η σφοδρότητα με την οποία θα χτυπούσε η οικονομική κρίση τη χώρα. Σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να ακολουθήσει «κύμα» ανάλογων προσφυγών.
Στην προσφυγή υποστηρίζεται ότι παραβιάζονται τα άρθρα 26 και 43 του Συντάγματος, γιατί δεν επιτρέπεται η αναδρομική ρύθμιση των θεμάτων, ενώ σημειώνεται πως παραβιάζεται και η αρχή της ισότητας, επειδή ο καθορισμός τιμής αφορά μόνο τα φυσικά και όχι τα νομικά πρόσωπα. Επίσης, αναφέρεται ότι ως μοναδικό στοιχείο για τον καθορισμό τιμής χρησιμοποιήθηκε δήλωση ΦΜΑ του Ιουνίου 2010 χωρίς περαιτέρω διευκρινήσεις για τα χαρακτηριστικά του ακινήτου, το είδος της συναλλαγής κ.λπ., ώστε να μπορεί να διαπιστωθεί αν ανταποκρίνεται στην αγοραία αξία.
Έτσι, όπως υπογραμμίζεται στην προσφυγή, πρόκειται για ανεπαρκές, ακατάλληλο και ανεπίκαιρο συγκριτικό στοιχείο καθώς κατά την υποβολή της δήλωσης αυτής δεν είχε ακόμα αξιολογηθεί η σφοδρότητα της οικονομικής κρίσης, αφού τότε μόλις είχε αποφασιστεί η προσφυγή στο μηχανισμό στήριξης. Επισημαίνεται ακόμη ότι η αύξηση της τιμής (η Εφορία Παλλήνης είχε εισηγηθεί το 2012 250 ευρώ ανά τ.μ.) αντίκειται προδήλως στο δίδαγμα κοινής πείρας, ότι η χώρα βρίσκεται σε ύφεση που έχει πλήξει ιδίως την αγορά ακινήτων και θα δικαιολογείτο μόνο μείωση της αξίας.
Τέλος, υποστηρίζεται ότι παραβιάζεται το πρώτο πρόσθετο πρωτόκολλο της Σύμβασης της Ρώμης και το άρθρο 17 του Συντάγματος που προστατεύουν την ιδιοκτησία, γιατί, όπως εξηγούν στην προσφυγή τους οι 18 ιδιοκτήτες, οδηγούνται σε υπέρμετρη επιβάρυνση και εκμηδένιση των περιουσιακών τους στοιχείων, αφού πέρα από τον φόρο ακίνητης περιουσίας καλούνται να καταβάλλουν και για τα τμήματα των ακινήτων που ρυμοτομούνται ή οφείλονται ως εισφορά σε γη με συνέπεια να προσβάλλεται ο πυρήνας του περιουσιακού τους δικαιώματος.