Πέρα από τα μουσεία και τις παραδοσιακές λιχουδιές κάθε χώρας, ο σωστός ταξιδιώτης πρέπει να δοκιμάσει έστω και μια φορά το "βρώμικο" κάθε χώρας. Δείτε εδώ τις 10 καλύτερες επιλογές για φαγητό δρόμου, όπως τις επέλεξε το Lonely Planet.
Γερμανία: Currywurst
Παραδοσιακό λουκάνικο βουτηγμένο σε πικάντικη σάλτσα ντομάτας με curry, συνοδεία λευκού ψωμιού η πίττας ολικής άλεσης.
Βιρμανία: Mohinga
Σούπα με νουτλς, κάτι σαν το δικό μας πατσά, ιδανική για μετά το αλκοόλ και το ξενύχτι.
Ζωμός ψαριού που «δένει» με σκόνη ρυζιού ή φασολιών και συνήθως περιέχει συνδυασμό από κρεμμύδι, τραγανό φαγώσιμο φλοιό από τον πυρήνα του δέντρου της μπανάνας, λεπτά στρογγυλά noodles ρυζιού και ψιλοκομμένο κόλιανδρο.
Βιετνάμ: Banh mi
Η επιτομή του «βρώμικου». Η βάση του είναι η μαλακή μπαγκέτα, που καψαλίζεται πάνω στα κάρβουνα. Μετά από μια δόση μαγιονέζας κι έναν σβώλο πατέ, το τραγανό «κέλυφος» γεμίζει με κρέας, τραγανά λαχανικά τουρσί και φρέσκα βότανα. Για το τέλος, προσθέτουν λίγες σταγόνες από σάλτσα σόγιας και λίγο τσίλι. Πωλείται σχεδόν αποκλειστικά σε υπαίθριους πάγκους.
Ινδία: Daulat ki chaat
Ελαφρύ γλύκισμα από ζαχαρούχο γάλα χτυπημένο με κρόκο αυγού, που του δίνει μια πορτοκαλό-λευκή απόχρωση. Μοιάζει με μους και το βρίσκει κανείς στα θορυβώδη παζάρια και στις αγορές, «χύμα». Λόγω του ότι το daulat ki chaat θα κατέρρεε σε υψηλές θερμοκρασίες, ετοιμάζεται συνήθως τους πιο κρύους μήνες του χρόνου.
Ταϊλάνδη: Phat Kaphrao
Φύλλα κρούστας τηγανίζονται μαζί με κιμά χοιρινού, κοτόπουλο ή θαλασσινά, με ψιλοκομμένο σκόρδο, τσίλι και κάποιες φορές ψιλοκομμένα πράσινα φασόλια. Το πιάτο ολοκληρώνεται με σάλτσα ψαριού και μια δόση ζάχαρης, ενώ σερβίρεται πάνω σε ρύζι έχοντας στην κορυφή ένα ολόκληρο τηγανιτό αυγό. Kaphrao σημαίνει ιερός βασιλικός!
Βοσνία Ερζεγοβίνη: Burek
Φύλλο κρούστας γεμίζεται με κιμά με μυρωδικά, σπανάκι ή τυρί και βότανα, μετά τυλίγεται, καλύπτεται με βούτυρο ή ελαιόλαδο και ψήνεται μέχρι να πάρει χρυσαφί χρώμα. Τρώγεται οποιαδήποτε ώρα της ημέρας: για πρωινό μαζί με μαύρο τσάι ή για βραδινό μετά από ένα κουραστικό απόγευμα.
Έχει τις ρίζες του στην τουρκοκρατία και το τουρκικό börek, από το τουρκικό burmak που θα πει «στρίβω»
Μαρόκο: Sfenj
Καλοτηγανισμένα κομμάτια κολλώδους ζύμης με μαγιά (ντόνατς), χωρίς καθόλου γάλα ή βούτυρο. Τρώγονται σαν πρωινό έδεσμα, αλλά και αργά το απόγευμα.
Έφτασαν στη χώρα από τους Άραβες το 18ο αιώνα και πωλούνταν σε υπαίθριους πάγκους που έδιναν ψητό κεφάλι αρνιού (κλασικό πρωινό έδεσμα για τους μαροκινούς) στις ανοιχτές αγορές.
Νότια Αφρική: Walkie-talkies
Τα πόδια (walkies) και τα κεφάλια (talkies) του κοτόπουλου. Βράζονται μαζί για να μαλακώσουν τα μέρη που δεν μασιούνται κι έπειτα τα κομμάτια ετοιμάζονται και μαγειρεύονται με την προσθήκη όποιου υλικού και αρωματικού τραβά η όρεξή σας.
Μεξικό: Tamales
Πρωινό ή βραδυνό σνακ. Φτιαγμένα στον ατμό, επιστρωμένα με φλοιό καλαμποκιού εδέσματα είναι απόλαυση, σε γλυκιά, πικάντικη ή ήπια εκδοχή. Η γέμιση είναι από χοιρινό ή κοτόπουλο, μαζί με τσίλι και τυρί. Το «πακέτο» τυλίγεται σε φλοιό καλαμποκιού ή φύλλο μπανάνας και μπαίνει στον ατμό μέχρι να είναι αρκετά μαλακό.
Γκάνα: Red red
Ζεστό, γλυκό και πικάντικο, το red red παντρεύει τα φασόλια με τηγανητή μπανάνα. Τα κρεμμύδια και το κόκκινο τσίλι τηγανίζονται μέσα στο zomi (λάδι ερυθρού φοίνικα) και προστίθενται στα μαυρομάτικα φασόλια. Οι τηγανιτές μπανάνες ψιλοκομμένες, αλατισμένες και καλά τηγανισμένες, συνοδεύουν τα φασόλια.