Χαβιέ Σαβιόλα: Ο «κούνελος» που τρελαίνει τους Ολυμπιακούς - Η παιδική ασθένεια, ο θάνατος του πατέρα του και η Ρομανέλα [εικόνες]

Είσαι οπαδός του Ολυμπιακού και οδεύεις ξέγνοιαστος προς την παραλία. Το μάτι σου πέφτει στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Βλέπεις «Σαβιόλα» με μεγάλα γράμματα. Το déjà vu έντονο. Η αμφισβήτηση εντονότερη. Πιθανότερο αποτέλεσμα; Προσπερνάς επειδικτικά το περίπτερο σιχτιρίζοντας για την 582η φορά που ο Αργεντινός επιθετικός πιάνει λιμάνι.

Κι όμως, αυτή τη φορά είναι αλήθεια. Δεν πρόκειται για επικοινωνιακό τρικ. Ο Χαβιέρ Σαβιόλα έρχεται στον Ολυμπιακό. Ναι, ο Χαβιέρ Σαβιόλα έρχεται στον Ολυμπιακό. Οι συνθήκες – και ο ίδιος ο Σαβιόλα – ωρίμασαν. Ενα μεγάλο απωθημένο, ένας καλοκαιρινός ανεκπλήρωτος έρωτας βρίσκει τελικά ανταπόκριση.

Οι «ερυθρόλευκοι» αποκτούν επιτέλους το δικό τους «κουνελάκι», όπως είναι το παρατσούκλι του Αργεντινού. Οχι λόγω των πεταχτών μπροστινών του δοντιών, αλλά λόγω της ταχύτητάς και της ικανότητάς του να εμφανίζεται από το πουθενά. Οπως έκανε στη Ρίβερ Πλέιτ. Παιδάκι πήγε εκεί. Pibito, δηλαδή, όπως είναι το άλλο του παρατσούκλι. Εννιά ετών. Και παιδάκι έκανε ντεμπούτο. Χρειάστηκε να πάρει ειδική άδεια από τους γονείς του για να συμμετάσχει στην αποστολή της ομάδας για τον εκτός έδρας αγώνα με την Χουχούι. Δεν είχε κλείσει καν τα 17 του χρόνια. Εμοιαζε για 14. Τι σημασία έχει; Σκόραρε. Και συνέχισε να το κάνει με αξιοθαύμαστη σταθερότητα εκμεταλλευόμενος τις πάσες του κολλητού του, μέχρι και σήμερα, του Παμπλίτο Αϊμάρ. Οι δυο τους έσμιξαν ξανά πολλά χρόνια αργότερα στην Μπενφίκα, όπου ο Σαβιόλα πήγε με προτροπή του Αϊμάρ.

Αιώνια πιστός στους φίλους του

Ο Σαβιόλα, άλλωστε, δεν ξεχνά τους φίλους του. Παραμένει πιστός για μια ζωή. Ισως ψάχνοντας υποσυνείδητα τον αδερφό που ποτέ δεν απέκτησε. Αν και στα ανέμελα, γεμάτα ποδόσφαιρο παιδικά του χρόνια στο Μπάχο Μπελγκράνο του Μπουένος Αϊρες, η παρέα δεν του έλειψε. Είχε μόνιμο συνοδοιπόρο. Τον Αλεχάντρο Κοράλες. Ενα συνομήλικο γείτονά του που ήταν μονίμως στο σπίτι της οικογένειας Σαβιόλα, πόζαρε στις οικογενειακές φωτογραφίες και ήταν ο συμπαίκτης, προστάτης του Χαβιέρ στα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα. Στην Ατένεο Κόλετζ, όπου τους πήγε πακέτο ο θείος του Σαβιόλα κι έπειτα στη Ρίο ντε λα Πλάτα, στην Πάρκε Κας, στην Εστρέλα ντε Μαλντονάντο. Οι ποδοσφαιρικοί τους δρόμοι χώρισαν όταν ο Σαβιόλα πήγε στη Ρίβερ Πλέιτ. Τότε, ο Αλεχάντρο συνέχισε να τον προσέχει ως φίλος, αν και δεν χρειαζόταν.

Ο Pibito ήταν ένα από τα παιδιά που κάθε γονιός θα εύχονται να έχει. Ησυχος, υπάκουος, φρόνιμος και ταγμένος στο ποδόσφαιρο. Η σχέση του με τη μπάλα χαρακτηρίζεται μάλλον καρμική. Γεννήθηκε στις 11 Δεκεμβρίου 1981. Τη μέρα που η Μπόκα Τζούνιορς έπαιζε με τη Ρίβελ Πλέιτ.

Η σοβαρή παιδική ασθένεια

Ακόμα και στη γέννησή του, ο Σαβιόλα γρήγορος ήταν. Βιαστικός. Γεννήθηκε στον όγδοο μήνα. Πράγμα – σύμφωνα με τους γιατρούς – επικίνδυνο, διότι στη συγκεκριμένη περίοδο της κύησης διαμορφώνεται το ανοσοποιητικό σύστημα.

Η βιασύνη του αυτή, ενδεχομένως να έπαιξε ρόλο στα σοβαρά προβλήματα υγείας που αντιμετώπισε πάνω στο χρόνο. Υπέφερε από συνεχείς διάρροιες και απώλεια όρεξης. Οι γιατροί δεν μπορούσαν να αντιμετωπίσουν το φαινόμενο. Πάνω στην απελπισία τους οι γονείς του, ο Ρομπέρτο και η Μαρία Αντονία απευθύνθηκαν σε μια εμπειρική θεραπεύτρια, τη Σουζάνα, από εκείνες που στα χωριά αντιμετωπίζονται ως μάγισσες.

Η Σουζάνα μόλις είδε τον μικρό Χαβιέρ, λέγεται πως είπε στον πατέρα του πως «το παιδί σας θα γνωρίσει το νόημα των λέξεων δόξα, φήμη, πλούτος». «Κοιτάξτε κυρία μου, ας γίνει καλά το παιδί και δεν με νοιάζει αν αύριο είναι ο Μαραντόνα. Θέλω να γιατρευτεί». Τα γιατροσόφια και οι τακτικές της θεραπεύτριας έπιασαν κι ο pibito έγινε καλά. Εστω κι αν δεν έγινε ο Μαραντόνα...

Τον σημάδεψε η απώλεια του πατέρα του

Τα παιδικά χρόνια του Σαβιόλα δεν ήταν πλούσια σε υλικά, αλλά σε συναισθήματα. Στο ταπεινό σπιτάκι της οδού Ντράγκο, ο μικρός Χαβιέρα είχε ό,τι χρειάζεται ένα παιδάκι για να μεγαλώσει σωστά. Πολλή αγάπη, ανθρώπους να ασχολούνται μαζί του και φυσικά μια μπάλα. Μια μπλε, άσπρη μπάλα που απέκτησε όταν ήταν ενός έτους και ταλαιπώρησε αφάνταστα μέχρι που την πάτησε ένα λεωφορείο. Προς ανακούφιση της μητέρας του που έβλεπε το σπίτι τους να κινδυνεύει με διάλυση από τα σουτ του Χαβιέρ.

Οταν δεν έκανε ζημιές με τη μπάλα, ο Σαβιόλα καθόταν στα γόνατα της γιαγιάς του, της Κασιάνα και άκουγε ιστορίες για το πως εκείνη κι ο άνδρας της, ο Πέδρο Φερνάντες γνωρίστηκαν κι ερωτεύτηκαν στην Ισπανία, από την οποία εκδιώχθηκαν όταν εκείνη ήταν έγκυος στη μητέρα του. Μια ιστορία πόνου, αφού ο παππούς του για μεγάλο διάστημα ήταν πολιτικός κρατούμενος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, που στ' αυτιά του Χαβιέρ ακουγόταν γοητευτική. Γι αυτό και από μικρός αγαπούσε την Ισπανία, δίχως ακριβώς να ξέρει το γιατί. «Ολες αυτές οι ιστορίες που με έκαναν να νιώθω ότι οι ρίζες μου είναι στην Ισπανία», λέει ο ίδιος και συνεχίζει: «Δεν ξέρω τι με έπιανε κι ένιωθα έτσι. Χωρίς ποτέ να έχω γνωρίσει αυτή τη χώρα, ένιωθα νοσταλγία για εκείνη».
Ακόμα μια καρμική σχέση. Γνώρισε την Ισπανία στα 19 του. Οι εντυπωσιακές εμφανίσεις του με την Ρίβερ Πλέιτ και τις μικρές εθνικές ομάδες της Αργεντινής τον είχαν αναγάγει στο μεγαλύτερο ταλέντο της χώρας. Η Μπαρτσελόνα έσπευσε να τον αποκτήσει. Αρχικά συνάντησε την σθεναρή αντίσταση της Ρίβερ.

Στη συνέχεια, όμως, ο Σαβιόλα πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Για έναν λόγο που κανείς δεν μπορούσε να του φέρει αντίρρηση. Ο πατέρας του είχε διαγνωστεί με καρκίνο. Σε προχωρημένο στάδιο. Οι γιατροί αρχικά του έδιναν μόλις έξι μήνες ζωής. Τα χρήματα που έβγαζε ο Χαβιέρ στη Ρίβερ δεν επαρκούσαν για την κάλυψη των ιατρικών εξόδων.

Ετσι, ο Σαβιόλα με την ειλικρίνεια που τον είχε μάθει ο πατέρας του να διαχειρίζεται τις καταστάσεις, βγήκε, τόνισε πως ένας από τους λόγους που ήθελε να πάει στην Μπαρτσελόνα ήταν για να έχει τη δυνατότητα να προσφέρει την καλύτερη δυνατή θεραπεία στον πατέρα του και η μεταγραφή έγινε.

Η μοίρα, όμως, δεν αλλάζει. Ο «Κάτσο» όπως ήταν γνωστός ο πατέρας του λύγισε λίγες μέρες αργότερα σε ηλικία 51 ετών. Στις 7 Αυγούστου 2001. Βυθίζοντας την οικογένεια σε ανείπωτη θλίψη και αφήνοντας το μοναχοπαίδι του με τις αναμνήσεις.

«Το πιο σημαντικό μάθημα στη ζωή μου το έχω πάρει από τον πατέρα μου», λέει ο Αργεντινός σταρ και προσθέτει: «Πάντα μού μιλούσε για ταπεινότητα, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και στο ποδόσφαιρο. Οταν επέστρεφα μετά από τον αγώνα με την Παρκέ Κας ή τη Ρίβερ και του έλεγα «είδες τι έκανα σήμερα μπαμπά; Εβαλα τρία γκολ!», μου απαντούσε: «Και πιστεύεις ότι είσαι καλός επειδή έκανες κάτι τέτοιο; Περισσότερα έπρεπε να βάλεις». Με έκανε να πιστεύω ότι ποτέ δεν ήταν ικανοποιημένος μαζί μου. Με τον καιρό, αντιλήφθηκα ότι μου μιλούσε έτσι για να μη θεωρώ ότι κάνω και κάτι σπουδαίο. Αυτό για μένα ήταν το καλύτερο μάθημα».

Αυτή του την ταπεινότητα δεν την έχασε ποτέ. Ο,τι κι αν πέτυχε στην καριέρα του. Παραμένει ο Pibito από τις γειτονιές του Μπελγκράνο. Δεν ξεχνά που και πως μεγάλωσε. Βοηθά την τοπική κοινωνία. Εδωσε χρήματα για να γλιτώσει από τη διάλυση η Πάρκε Κας. Το τοπικό κλειστό γυμναστήριο έχει πάρει το όνομά του.

Ούτε την ανάμνηση του πατέρα του έβγαλε ποτέ από το μυαλό του. Ο Ρομπέρτο τον συνοδεύει παντού. Είναι εκεί σε κάθε του γκολ. Ο Χαβιέρ σηκώνει το βλέμμα προς τον ουρανό και του το αφιερώνει. «Κοιτάω τον ουρανό και τον φαντάζομαι», εξηγεί.

Η μητέρα του καμαρώνει. Το ίδιο οι παππούδες του από τη μεριά του πατέρα του. Ο Τζιορντάνο και η Μαίρη. Βλέπουν σε αυτόν το παιδί τους. Το ιδανικό παιδί. Τον Pibito.

Η πανέμορφη Ρομανέλα και το πρωινό στο κρεβάτι

Ενας άνδρας που το ζην επικινδύνως το βιώνει μόνο μέσα από τις ταινίες – φανατικός των ταινιών αγωνίας – και που εξακολουθεί να ομολογεί, στα 32 του, ότι μία από τις αγαπημένες του συνήθειες είναι να του πηγαίνουν πρωινό στο κρεβάτι. Κάποτε το έκανε η μητέρα του. Τώρα το κάνει η πανέμορφη Ρομανέλα Αμάτο.

Ο Σαβιόλα γνώρισε τη γυναίκα της ζωής του πριν από έξι χρόνια. Αυτή ήταν τότε 16. Σήμερα είναι μοντέλο και μητέρα της νεογέννητης Τζουλιέτα. Ο Χαβιέρ έγινε μπαμπάς στις 29 Μαϊου και πλέει σε πελάγη ευτυχίας. Παρά την ηλικία διαφοράς η Ρομανέλα είναι τρελή και παλαβή με τον Αργεντινό και φροντίζει να το δείχνει αναρτώντας δεκάδες φωτογραφίες τους στο twitter.

Η άλλη αδυναμία του ζευγαριού είναι τα δύο τους λαμπραντόρ. Ο Νταλί και η Γκαλά που ενίοτε φορούν τη φανέλα του «μπαμπά». Ο Σαβιόλα είναι όσο χαμηλών τόνων φαίνεται. Προτιμά το σπίτι, αλλά συνοδεύει και την καλλονή σύζυγό του έξω, κυρίως για φαγητό. Τρώει όμως πολύ κι ας μην του φαίνεται. Τρελάινεται για ψητό κατσαρόλας και για παγωμένο γάλα με κρέμα. Πολλές θερμίδες, πολλά λίπη, απαγορευτικά για ποδοσφαιριστή. Αλκοόλ δεν πίνει. Αρκείται που και που σε κρασί. Η, μηλίτη...

Ενα παλιό ...απωθημένο

Ο Σαβιόλα πάτησε πρώτη φορά στο ολόφρεσκο τότε χόρτο του Καραϊσκάκη το 2004, στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, όταν οι Αργεντίνοι πήραν το χρυσό. Κι από το 2005 το όνομά του ως «κλεισμένη» μεταγραφή στην Ελλάδα έπαιζε κάθε σεζόν.

Το 2005 και το 2006 ήταν η «μεγάλη μεταγραφή» του Παναθηναϊκού. Καλοκαιρινό σίριαλ, διανθισμένο με τα συνήθη πρωτοσέλιδα και τις προσπάθειες του Τζίγγερ να τον ντύσει στα πράσινα.

Το 2007 άρχισε να απασχολεί το ρεπορτάζ του Ολυμπιακού, λόγω κυρίως ξένων δημοσιευμάτων που έκαναν λόγο για προσφορά που αγγίζει τα 4.000.000 ευρώ στον παίκτη για κάθε χρόνο.

Το 2008 επανήλθε στο προσκήνιο – όχι ότι έφυγε ποτέ – λόγω της παρουσίας του Χενκ Τεν Κάτε στον Παναθηναϊκό. Σύμφωνα με τα ισπανικό Τύπο, ο Ολλανδός τεχνικός τον γνώριζε από την Μπαρτσελόνα και τον ήθελε πολύ και στην Ελλάδα.

Είμαστε πια στο ζοφερό 2013. Κι ο Χαβιέ Σαβιόλα έρχεται επιτέλους στην Ελλάδα. Κι αυτό είναι από μόνο του μια σπουδαία είδηση.