Στο νούμερο 13 της Αγίου Δημητρίου βρίσκεται το νεοκλασικό που το 2006 στέγαζε το bar-restaurant «Pelicula», μερικά χρόνια αργότερα έγινε «Che Buenos Aires» και κάτω από τα ζωγραφιστά του ταβάνια κυκλοφορούσαν empanadas και αργεντίνικα κρέατα και τα ποτήρια γέμιζαν Μalbec.
Τώρα, λοιπόν, ο χώρος αυτός στου Ψυρρή επαναδιαμορφώνει το γευστικό του προφίλ και ετοιμάζεται να ανοίξει εκ νέου τις πύλες του ως το πρώτο μουσείο ελληνικής γαστρονομίας. Τα μάρμαρα της εισόδου καθαρίζονται. Μια ομάδα που, κάπου μεταξύ Ελλάδας και Μεγάλης Βρετανίας, συζήτησε, επεξεργάστηκε δεδομένα και διάλεξε –παρά τα διαφορετικά και όχι άμεσα σχετιζόμενα με τη μαγειρική τέχνη backgrounds των μελών της– ως κοινό τομέα δράσης τη γαστρονομία.
Ο Κωνσταντίνος και η Αλκυόνη Ματσουρδέλη, ο Όμηρος Τσάπαλος, ο Ιάσονας Λουκάκης, ο Γιάννης Παπουτσάκης και η Λυδία Δαμκαρέλου, σχεδόν όλοι κάπου μεταξύ είκοσι τριών και είκοσι πέντε, θέλησαν να αξιοποιήσουν τα επιμέρους γνωστικά πεδία (marketing, design, φωτογραφία, μουσειολογία, επικοινωνία, διοίκηση επιχειρήσεων) και προσωπικά ταλέντα τους από κοινού οραματίστηκαν έναν πολυχώρο πολιτιστικής διαχείρισης με ποικίλες λειτουργίες και ιδιαίτερη έμφαση στο κομμάτι της διατροφικής εκπαίδευσης, ο οποίος θα έφερνε τους επισκέπτες του σε επαφή με την ιστορία και την κουλτούρα του ελληνικού φαγητού.
Η κατεύθυνση του μουσείου προέκυψε από την επαφή τους με το κτίριο. Όταν είδαν τους χώρους του νεοκλασικού, συνειδητοποίησαν ότι ενδείκνυται για κάτι μεγαλύτερο. Άρχισαν να το αποκαλούν μεταξύ τους «μουσείο». Έτσι δρομολογήθηκε, με τη βοήθεια μουσειογράφων, μουσειοπαιδαγωγών και μουσειολόγων, μια έρευνα για να στηρίξει την ιδέα.
Το project ξεκίνησε στα τέλη του 2012. Στις αρχές του 2013 είχαν ήδη διαμορφώσει ένα πλαίσιο για το πού θα κινηθούν. Ήταν μάλιστα μία από τις είκοσι ομάδες του Egg Enter Grow Go –ενός υποστηρικτικού προγράμματος που σχεδιάστηκε από τη Eurobank και το Corallia, με στόχο την τόνωση της νεανικής καινοτόμου επιχειρηματικότητας– που επιλέχθηκαν για την τελική φάση. Σύμφωνα με το πλάνο, η έκθεση, άλλα τμήματα της οποίας θα είναι μόνιμα και άλλα περιοδικά, θα κινείται σε δύο άξονες: ένα χρονικό και έναν τοπικό. Η πληροφορία θα δίνεται μέσα από λαογραφικά αντικείμενα σχετιζόμενα με την παραγωγή, φωτογραφικό υλικό και εφαρμογές διαδραστικότητας (θα μεταφέρουν τον επισκέπτη, π.χ., σε ένα χωράφι, ένα εργαστήριο και ούτω καθεξής), ενώ στο θεματικό εστιατόριο του πάνω ορόφου, που θα λειτουργεί και εκτός του ωραρίου του μουσείου, η εμπειρία θα ενισχύεται γευστικά με ένα μενού βασισμένο στην ίδια διαδρομή. Μπορεί να είναι κλασική Ελλάδα. Μπορεί να είναι Βυζάντιο. Η φιλοσοφία δεν είναι η πιστή αναπαραγωγή συνταγών, αλλά η ανάδειξη της γευστικής κουλτούρας και των διατροφικών συνηθειών^ η επαναπροσέγγισή τους, ενταγμένη στο σήμερα, ακόμη και με χρήση μοντέρνων τεχνικών μαγειρέματος. Το πωλητήριο θα ακολουθεί και αυτό την ίδια λογική, συνδεδεμένο με όσα θα παρουσιάζονται στις αίθουσες του μουσείου. Διάφορων τύπων γευσιγνωσίες, μαθήματα μαγειρικής και προγράμματα διατροφικής εκπαίδευσης για παιδιά και μεγάλους είναι και αυτά στο πρόγραμμα.
Το επικρατέστερο σενάριο είναι η πρώτη πτέρυγα του Μουσείου Γαστρονομίας να ανοίξει προς τα τέλη Σεπτεμβρίου. Μέσω ενός οργανωμένου τουρ ιστορικο-γαστρονομικού ενδιαφέροντος που διοργανώνει σε συνεργασία με τους Athens Ιnsiders (θα ξεκινά από το Μουσείο Ακρόπολης και θα καταλήγει, ύστερα από αρκετές ενδιάμεσες στάσεις και φιλέματα, στο ανοιχτό εστιατόριο της δικής της πίσω αυλής), θέλει να προσελκύσει μεγάλες εταιρείες, πολιτισμικούς ομίλους, κοινωφελή ιδρύματα, αλλά και απλό κόσμο που θα δει το μουσείο σαν ένα φιλικό σπίτι και θα θελήσει να συνεισφέρει στην περάτωσή του (αν είστε από αυτούς, δείτε τις λεπτομέρειες στο www.gastronomymuseum.gr).
Το υπέροχο νεοκλασικό
Πρόκειται για ένα νεοκλασικό κτίριο στην περιοχή του Ψυρρή, σχεδιασμένο στις αρχές του 20ου αιώνα και πρόσφατα ανακαινισμένο. Έτσι, συνδυάζει την ομορφιά του παλιού με τη δυναμικότητα του μοντέρνου. Εξωτερικά οι γραμμές του κτιρίου είναι απλές, αλλά επιβλητικές.
Η διαρρύθμιση των εσωτερικών χώρων δημιουργεί τρεις βασικές ενότητες. Στην πρώτη ενότητα φιλοξενείται η μόνιμη έκθεση ελληνικών προϊόντων διατροφής. Εκεί ο επισκέπτης μυείται στην ιστορία και στις διαδικασίες παραγωγής και επεξεργασίας των προϊόντων με διαδραστικό τρόπο. Έρχεται κοντά στη φύση και στον παραγωγό και μαθαίνει να αναγνωρίζει την ποιότητα και τις αξίες των ελληνικών προϊόντων. Το κάθε προϊόν παρουσιάζεται ξεχωριστά και όλα μαζί συνθέτουν ένα γαστρονομικό πανόραμα της ελληνικής γης.
Στη δεύτερη ενότητα φιλοξενείται η έκθεση των ελληνικών συνταγών, η εκάστοτε περιοδική έκθεση και το εστιατόριο. Εκεί τα υλικά μετατρέπονται σε ολοκληρωμένα πιάτα εμπνευσμένα από τη θεματολογία της εκάστοτε έκθεσης.
Για να ολοκληρωθεί η εμπειρία στο χώρο του Μουσείου οι επισκέπτες παρακινούνται να δημιουργήσουν οι ίδιοι κάποια ελληνική συνταγή χρησιμοποιώντας υλικά και συνταγές που γνώρισαν. Αυτό γίνεται στο χώρο των μαθημάτων μαγειρικής με τη βοήθεια ειδικού προσωπικού.
Αφού ο επισκέπτης έχει αποκτήσει μια ολοκληρωμένη εικόνα της αξίας του ποιοτικού ελληνικού προϊόντος, μπορεί πλέον να αποφασίσει ποια από αυτά επιθυμεί να αποτελούν κομμάτι της καθημερινής του διατροφής. Όλα τα προϊόντα που συνάντησε είναι διαθέσιμα στο παντοπωλείο του καταστήματος για άμεση αγορά.
Ο προαύλιος χώρος και ο κήπος που φιλοξενεί θα μπορούσαν να αποτελούν από μόνοι τους ένα λόγο για επίσκεψη στο Μουσείο. Αυτό διότι πέρα από την αισθητική τους αξία φιλοξενούν διάφορα είδη ελληνικών αρωματικών φυτών αλλά και λαχανικών τα οποία αποτελούν τμήμα της εμπειρίας της ελληνικής γαστρονομίας.
Στο τέλος, ο επισκέπτης μπορεί να πιει έναν ελληνικό καφέ ψημένο με τον παραδοσιακό τρόπο στο καφενείο του Μουσείου, διαβάζοντας βιβλία γαστρονομικού ενδιαφέροντος από την θεματική βιβλιοθήκη. Πηγή Άντζελα Σταματιάδου από το Aθηνόραμα και Σάιτ του Μουσείου