H κοινωνική ρήξη; Είναι μια ρήξη με τις λέξεις. Αν οι φτωχοί παραμένουν φτωχοί είναι γιατί αποκλείστηκαν από τις λέξεις στην τρυφερή τους ηλικία, σύμφωνα με έρευνα του Providence Talks την οποία δημοσίευσε η αμερικανική εφημερίδα The Boston Globe.
Σε ηλικία 4 ετών ένα παιδί «τυχερό» θα έχει ακούσει 30 χιλιάδες λέξεις περισσότερες από ένα «άτυχο» παιδί. Το κενό των λέξεων ξεκινάει από την κούνια, μεγαλώνει στον παιδικό σταθμό και γίνεται χαώδες στην ενήλικη ζωή, σύμφωνα με την έρευνα του Providence Talks. Το φάρμακο; Να τοποθετήσουμε στο παιδί μας ένα μαγνητόφωνο το οποίο θα καταμετρήσει τον αριθμό των λέξεων που ακούει κατά τη διάρκεια της ημέρας.
Το μηχάνημα τοποθετείται στα ρούχα του παιδιού και απομονώνει τους ήχους του περιβάλλοντος ή της τηλεόρασης. Ειδικοί θεραπευτές θα μάθουν τους γονείς να είναι πιο ομιλητικοί με τα παιδιά τους. Χιλιάδες οικογένειες θα συμμετάσχουν στο πρόγραμμα το οποίο χρηματοδοτεί με 5 εκατ. δολάρια το ίδρυμα Bloomberg Philanthropies. O δήμαρχος της Νέας Υόρκης που σκέφτηκε το πρόγραμμα ελπίζει ότι θα επεκταθεί σε όλη τη χώρα.
Ηδη κάποιες πρώτες έρευνες σε αυτή την κατεύθυνση ξεκίνησαν το 1995 στο Κάνσας από τους καθηγητές Betty Hard και Todd Risley. Επί ενάμιση χρόνο οι ερευνητές εργάστηκαν σε 42 οικογένειες και συμπέραναν ότι τα «άτυχα» παιδιά ακούνε 616 λέξεις την ώρα ενώ τα «τυχερά» παιδιά ακούνε 2.153 λέξεις.