Πήγαν σινεμά, έκαναν βόλτες σε εμπορικά κέντρα, έκαναν μανικιούρ. Ετσι περνούσαν την ώρα τους στη Φλόριντα οι ένορκοι – έξι γυναίκες - στη δίκη του Τζορτζ Ζίμερμαν, πριν τελικά τον κρίνουν αθώο για την δολοφονία του άοπλου αφροαμερικανού εφήβου Τρέιβον Μάρτιν.
Οι ένορκοι πήγαν ολοήμερη εκδρομή στην ιστορική πόλη Σεντ Όγκοστιν, όπου επισκέφθηκαν το μουσείο Ripley's Believe It or Not, έπαιξαν μπόουλινγκ, έκαναν τις αγορές τους στο εμπορικό κέντρο της Ντεϊτόνα Μπιτς και απόλαυσαν τα ποπ κορν τους παρακολουθώντας τις ταινίες "World War Z" και "The Lone Ranger".
«Νομίζω ότι ο κόσμος πρέπει να καταλάβει ότι (οι απομονωμένοι ένορκοι) βρίσκονται σε μία 24ωρη, επτά ημέρες την εβδομάδα φυλακή. Δεν ξέρω πως αλλιώς να το περιγράψω», είπε η Μαριάν Μορς, δικαστική υπάλληλος στην κομητεία Σέμινολ, το γραφείο της οποίας στέλνει ενόρκους σε δίκες.
«Κάποια στιγμή, για να μην τρελαθούν και σπάνε ο ένας τα νεύρα του άλλου, πρέπει να τους πας κάπου και να τους προσφέρεις κάποια μορφή διασκέδασης», προσθέτει η ίδια.
Οι ένορκοι διέμεναν σε μονόκλινα δωμάτια του ξενοδοχείου Μarriott τριών αστέρων, κοντά στα δικαστήρια στο Στάνφορντ της Φλόριντα. Το κόστος για να κρατηθούν σε απομόνωση επί 22 ημέρες - και για τους τέσσερις επιλαχόντες ενόρκους που παρέμεναν το ίδιο διάστημα επίσης σε συνθήκες απομόνωσης - ανήλθε περίπου στα 33.000 δολάρια, σύμφωνα με εκτίμηση του γραφείου του σερίφη.
Το κόστος επιβάρυνε τους Αμερικανούς φορολογούμενους - περιλαμβανομένων και των 350 δολαρίων για τις μετακινήσεις των ενόρκων, παρότι οι ίδιοι ήταν υπεύθυνοι για την κάλυψη των προσωπικών τους εξόδων, όπως τα μανικιούρ, τα πεντικιούρ ή το κούρεμα. Καθημερινά λάμβαναν 30 δολάρια, είπε η Μόρς. Η απομόνωση των ενόρκων δεν συνηθίζεται αλλά είναι κοινός τόπος σε πολύκροτες δίκες με μεγάλη κάλυψη από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Οι ένορκοι στη δίκη του Ζίμερμαν επιτρεπόταν να δέχονται επισκέψεις από συγγενείς και φίλους τους τα σαββατοκύριακα, μόνο κατόπιν υπογραφής συμφωνίας ότι δεν θα συζητήσουν για την υπόθεση και δεν θα πουν τίποτα για την επίσκεψη.
Στα δωμάτια του ξενοδοχείου όπου διέμεναν δεν υπήρχαν τηλεοράσεις, ραδιόφωνα ή άλλες ηλεκτρονικές συσκευές και τους επιτρεπόταν η χρήση του κινητού τους τηλεφώνου μόνο μία φορά την ημέρα για να παίρνουν τα μηνύματα από τον τηλεφωνητή τους και να κάνουν τηλεφωνήματα παρόντος του βοηθού του σερίφη, τόνισε η Μορς.