Η Katherine Tallmadge είναι μία από τις πλέον έγκριτες διαιτολόγους στις ΗΠΑ, συγγραφέας του βιβλίου Diet Simple: 195 Mental Tricks, Substitutions, Habits & Inspirations (LifeLine Press, 2011), ενώ συχνότατη είναι η παρουσία της σε αμερικανικά τηλεοπτικά κανάλια, όπου καλείται να σχολιάσει ζητήματα που άπτονται της διατροφής.
Στις γραμμές που ακολουθούν αναπαράγονται απόψεις της – οι οποίες είδαν το φως της δημοσιότητας στο Live Science – σχετικά με ορισμένους μύθους που παραδοσιακά ακολουθούν ορισμένες τροφές χαρακτηριζόμενες ως επιβλαβείς, ενώ στην πραγματικότητα τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι.
Ευθύς εξαρχής, η ειδικός σύμβουλος διατροφολόγος διευκρινίζει ότι ο τομέας της θεωρείται και είναι από τους πλέον πληγέντες από προκαταλήψεις και λανθασμένες πληροφορίες – κάτι που ισχύει για ένα μεγάλο αριθμό τροφών που ενώ μας προσφέρουν μεγάλη απόλαυση, εντούτοις έχουμε μάθει να τις θεωρούμε επιβλαβείς για την υγεία μας και, άρα, προς αποφυγή.
Υπάρχουν, όμως, πολλοί λόγοι για τους οποίους θα πρέπει να απολαμβάνει κανείς αυτές τις επικίνδυνες τροφές, καθώς πολλές μας κάνουν στην πραγματικότητα καλό:
-Γλουτένη και σιτάρι
Πρόκειται για δύο από τα πιο δαιμονοποιημένα συστατικά, τη στιγμή που πολυετείς μελέτες έχουν δείξει ότι οι τροφές που περιέχουν γλουτένη είναι ζωτικής σημασίας για την εύρυθμη λειτουργία της υγείας μας, ενώ επιπλέον συνδέονται με τη μείωση του κινδύνου εμφάνισης διαβήτη, καρδιοπαθειών, καρκίνου και παχυσαρκίας. Το δε σιτάρι είναι μία πολύ καλή πηγή ινών, βιταμινών και υδατανθράκων. Σύμφωνα με έρευνες, μονάχα μερικά πολύ μικρά τμήματα του πληθυσμού αντιδρούν με αρνητικό τρόπο στην κατανάλωση γλουτένης, χωρίς αυτό όμως να σημαίνει ότι ο υπόλοιπος πληθυσμός οφείλει να απέχει.
-Αυγά
Άλλη μία τροφή που δεν αξίζει την κακή φήμη που την ακολουθεί τις τελευταίες δεκαετίες, λόγω των υψηλών ποσοστών της σε χοληστερόλη, η οποία συνδέεται με την αύξηση της λεγόμενης «κακής» LDL χοληστερίνης. Ωστόσο, για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού της γης, η τελευταία θεωρείται ελάσσων παράγοντας επηρεασμού της υψηλής χοληστερόλης, ενώ η σύνδεση των αυγών με την αύξηση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων δεν έχει επιβεβαιωθεί ακόμη επιστημονικά.
Απόδειξη το γεγονός ότι οι Ιάπωνες, ένας λαός που φημίζεται για την υψηλή κατανάλωση αυγών, παρουσιάζουν πολύ μικρά ποσοστά υψηλής χοληστερίνης και καρδιαγγειακών παθήσεων, επειδή ακριβώς δεν τα συνοδεύουν με άλλες λιπαρές τροφές, όπως τα λουκάνικα, το βούτυρο και το μπέικον, σε αντίθεση με τους Αμερικανούς και τις διατροφικές συνήθειές τους.
-Πατάτες
Έχουν κατηγορηθεί πως αυξάνουν τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα, το βάρος, καθώς και τον κίνδυνο εμφάνισης διαβήτη. Το ίδιο όμως αποτέλεσμα έχουν και άλλες τροφές, όπως το σταρένιο ψωμί και τα δημητριακά.
Και πάλι, όμως, εδώ το πρόβλημα προκύπτει από τις τροφές που συνοδεύουν τις πατάτες, οι οποίες είναι συνήθως πλουσιότατες σε λιπαρά και χοληστερόλη.
Επιπλέον, οι πατάτες περιέχουν μεγάλη ποσότητα κάλιου, βιταμίνης C και ινών που έχουν χαρίσει υγεία και μακροζωΐα σε πολλούς λαούς, η διατροφή των οποίων βασίζεται επί αιώνες στην πατάτα, όπως οι Σκανδιναβοί, οι Ιρλανδοί, Οι Ρώσοι και οι Περουβιανοί
-Αλκοόλ
Το αλκοόλ προκαλεί φόβους λόγω της δυνάμει κατάχρησης και του εθισμού που μπορεί να προκαλέσει, όταν καταναλωθεί σε μεγάλες ποσότητες για κάποιο ορισμένο χρονικό διάστημα, επιφέροντας μία σειρά από προβλήματα, ανάμεσα στα οποία σοβαρότατες παθήσεις του ήπατος.
Πολυετείς μελέτες, ωστόσο, δείχνουν ότι η μετριασμένη κατανάλωση αλκοόλ συνοδευόμενου από γεύματα μπορεί να μειώσει την πιθανότητα θανάτου από καρδιοπάθεια, ενώ επιπλέον φέρεται να αυξάνει την καλή χοληστερίνη (HDL). Για παράδειγμα, οι πολυφαινόλες, οι οποίες περιέχονται στο κρασί λειτουργούν ως αποτελεσματικότατα αντιοξειδωτικά.
-Τηγανητά
Ενώ αληθεύει ότι το τηγάνι αυξάνει τη θερμιδική αξία των τροφών, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κατ' ανάγκη ανθυγιεινό. Εφόσον η τροφή έχει τηγανιστεί σε ελαιόλαδο - και όχι σε βούτυρο – κι εφόσον καταναλώνεται με μέτρο, μπορεί να αποδειχθεί ευεργετική για την υγεία, καθώς περιέχει πλήθος βιταμινών, ενώ επίσης βοηθάει στην απορρόφηση βασικών ουσιών για τη λειτουργία του οργανισμού, αλλά και στην υποβοήθηση του μεταβολισμού.