Η κλιματική αλλαγή και οι συνέπειές της αποτυπώνονται συνήθως με τη βοήθεια δεδομένων και διαγραμμάτων. Ενας τσελίστας, φοιτητής στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα σκέφτηκε έναν πρωτότυπο τρόπο καταγραφής των τάσεων υπερθέρμανσης για πιο ακουστικούς τύπους.
Ο Ντάνιελ Κρόφορντ ανέτρεξε στα αρχεία του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών Γκόνταρντ της NASA για να αντλήσει δεδομένα για την επιφανειακή θερμοκρασία της Γης από το 1880 έως το 2012. Επειτα, χρησιμοποιώντας ειδικό λογισμικό μελοποίησης δεδομένων, μετέτρεψε σε νότα τη μέση παγκόσμια θερμοκρασία για κάθε έτος, αυξάνοντας την ένταση όσο «σκαρφάλωνε» το θερμόμετρο και μειώνοντάς την με την πτώση της θερμοκρασίας.
«Οι επιστήμονες του κλίματος έχουν τη δική τους εργαλειοθήκη για να επικοινωνούν τα δεδομένα τους», λέει ο νεαρός τσελίστας. «Εμείς προσπαθήσαμε να προσθέσουμε ένα ακόμη εργαλείο, άλλον ένα τρόπο οι ιδέες αυτές να φθάσουν σε ανθρώπους που προτιμούν τη μουσική από τους χάρτες, τις γραφικές παραστάσεις και τους αριθμούς».
Τα δεδομένα εκτείνονται σε τρεις οκτάβες, με το ψυχρότερο έτος στα χρονικά – το 1909 – να αποτυπώνεται με τη χαμηλότερη νότα στο τσέλο, το ντο (ανοιχτή), και το κάθε ημιτόνιο να αντιστοιχεί σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 0,03 βαθμούς Κελσίου.
Παρά τις εναλλαγές, όπως διαπιστώνει κανείς ακούγοντας την πρωτότυπη σύνθεση, η ένταση κλιμακώνεται όσο περνά η ώρα, αποτυπώνοντας την αύξηση της θερμοκρασίας κατά περίπου 0,8 βαθμούς Κελσίου από τα τέλη του 19ου αιώνα έως σήμερα.
Η σύνθεση έχει τον τίτλο «ένα τραγούδι για τον πλανήτη μας που θερμαίνεται» και, παρότι μάλλον δεν θα διεκδικήσει κάποιο μουσικό βραβείο, οι εμπνευστές της πιστεύουν ότι μπορεί να επικοινωνήσει αποτελεσματικά το μήνυμα σε ανθρώπους που δεν συγκινούνται διαβάζοντας δημοσιεύσεις σε επιστημονικές επιθεωρήσεις.
«Αντί να δίνουμε στον κόσμο κάτι να δει, με τη σύνθεση του Νταν τους δίνουμε κάτι που μπορούν να νιώσουν», δήλωσε ο καθηγητής γεωγραφίας στο πανεπιστήμιο της Μινεσότα Σκοτ Σεν Τζόρτζ, ο οποίος βοήθησε τον τσελίστα να μετατρέψει τα δεδομένα σε μουσική.