Μπερτ Τράουτμαν: Το πρωτοπαλίκαρο των Ναζί που λατρεύτηκε στην Αγγλία [εικόνες & βίντεο]

Η άγνοια, υπό προϋποθέσεις, είναι το φάρμακο κατά της μελαγχολίας. Οχι, όμως, και της συνείδησης. Διότι, κάποια στιγμή τα βαθιά κρυμμένα ένοχα μυστικά ασφυκτιούν να βγουν στην επιφάνεια. Να νιώσουν την ελευθερία της λύτρωσης.

Τότε αποκαλύπτεται η αλήθεια, την οποία αναζητούμε σε όλη μας τη ζωή, μα πολλές φορές όταν τη μαθαίνουμε ευχόμαστε να συνεχίζαμε να δούμε σε μια πλάνη.

Ο Μπερτ Τράουτμαν, ο Γερμανός τερματοφύλακας - θρύλος της ιστορίας της Μάντσεστερ Σίτι ζούσε από μικρός με το βάρος να κρύβει την πραγματική του ταυτότητα. Στα στερνά του άφησε τον εαυτό του ελεύθερο και έδωσε την πραγματική διάσταση της διαδρομής του. Η ποδοσφαιρική κοινωνία της Αγγλίας έμεινε με το στόμα ανοικτό. Στην ηλικία των 89 ετών, όμως, προφανώς και είναι το τελευταίο που τον απασχολεί. Σημασία είχε να το βγάλει από πάνω του...

Το ποδοσφαιρικό ξεκίνημα

Λίγο μετά το τέλος του Δεύτερου Παγκόσμιου Πόλεμου το να είσαι Γερμανός και να ζεις στην Αγγλία θεωρείται πρόκληση. Πόσο μάλλον να διεκδικείς διακρίσεις. Στις 6 Οκτωβρίου 1949 η Μάντσεστερ Σίτι ψάχνει τερματοφύλακα και υπογράφει, ως ερασιτέχνη, από τη Saint Helens τον Μπερτ Τράουτμαν. Πρώην κατάδικο πολέμου.

Η μεγάλη εβραϊκή κοινωνία της πόλης ξεσηκώνεται. 20.000 κόσμος διαδηλώνει την εναντίωσή του στη μεταγραφή – κοινωνική πρόκληση. Οι οπαδοί της Σίτι επιστρέφουν τα διαρκείας τους. Μέχρι που ο ραβίνος Αλτμαν λέει πως όλοι στη ζωή αξίζουν μια ευκαιρία. Ο Γερμανός, λοιπόν, έχει τη δική του. Στα τρία πρώτα ματς δε φαντάζει κάτι ιδιαίτερο. Το τέταρτο είναι στο Λονδίνο που ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από τους γερμανικούς βομβαρδισμούς. Στο Κρέιβεν Κότατζ η υποδοχή των οπαδών της Φούλαμ είναι εχθρική. Στο τέλος, όμως, η Σίτι κερδίζει 1-0 χάρη στις αποκρούσεις του και ο κόσμος χειροκροτεί. Είναι η αρχή μιας μεγάλης καριέρας. Εκτοτε ο Τράουτμαν δεν κουνιέται κάτω από τα γκολπόστ. Ατρόμητος, με διάθεση να διεκδικήσει και την χειρότερη μπαλιά, καλός στις αποκρούσεις πέναλτι, αλλά και ευέξαπτος κερδίζει την εκτίμηση του κόσμου. Μαζί και την αναγνωρισιμότητα. Οι Αγγλοι διψούν για ιστορίες και εκείνη του πρώην κατάδικου, τους κινεί την περιπέτεια.

Το παραμύθι του... Τζέιμς Μποντ

Αρχίζει, λοιπόν, γύρω από το πρόσωπό του να πλέκεται μια απίστευτη ιστορία με καταδιώξεις, αποδράσεις, απειλές για εκτέλεση και πλοκή κινηματογραφικής ταινίας. Οι πληροφορίες αντλούνται κυρίως από τον ίδιο. Ο κόσμος λοιπόν, μαθαίνει τη ζωή του. Ο Τράουτμαν είναι ένα παιδί από τη Βρέμη (γεννημένος το 1923) που αγαπάει τα σπορ και παίζει ποδόσφαιρο σε μια τοπική ομάδα. Πριν γίνει δέκα γράφεται στη νεολαία του Χίτλερ. Ο δρόμος αυτός τον βγάζει αναγκαστικά στο στρατό. Η μονάδα του πάει στην Πολωνία και εκείνος είναι στα μετόπισθεν ως μηχανικός αυτοκινήτων. Μια πλάκα σε έναν αξιωματικό τον οδηγεί στο στρατοδικείο. Καταδικάζεται σε τρεις μήνες φυλάκιση. Τότε παθαίνει σκωληκοειδίτιδα και πάει στο χειρουργείο. Μία ώρα αργότερα να γινόταν η εγχείρηση και θα πέθαινε, λέει ο αστικός μύθος.

Μετατίθεται στην Ουκρανία. Το τρένο που τον μεταφέρει γίνεται στόχος των συμμάχων. Εκείνος σώνεται. Τον φυλακίζουν αρχικά οι Ρώσοι και στη συνέχεια οι Γάλλοι. Αποδρά και τις δύο φορές. Το σχολείο στο οποίο κρύβεται, βομβαρδίζεται. Τραυματίζεται από οβίδα, αλλά γλιτώνει. Οι άλλοι δύο που τον συνόδευσαν στην... ελευθερία σκοτώνονται. Μόνος του πια ξεκινά το δρόμο της επιστροφής προς τη Βρέμη. Δεν έχει χαρτιά κάτι που σημαίνει πως αν τον πιάσουν οι συμπατριώτες του θα τον εκτελέσουν ως προδότη.

Λίγο πριν φτάσει στα σύνορα βλέπει Αμερικανούς φαντάρους να χαροπαλεύουν. Σπεύδει να τους βοηθήσει. Είναι παγίδα. Οι Αμερικανοί τον ανακρίνουν, αλλά θεωρούν πως δεν έχει τίποτα να τους προσφέρει και σχεδιάζουν να τον σκοτώσουν. Στο δρόμο προς το απόσπασμα κάνει μια απέλπιδα προσπάθεια απόδρασης. Αρχίζει να τρέχει με την ελπίδα να γλιτώσει τις σφαίρες. Πηδάει το φράχτη του οικοπέδου και προσγειώνεται στα πόδια ενός Αγγλου στρατιώτη. «Γεια σου Φριτζ. Θα ήθελες ένα τσάι;», τον κοροϊδεύει εκείνος και τον πάει αγκαζέ στη φυλακή. Πρώτα στην Οστάνδη, μετά στο Εσεξ (με τη στάμπα του Ναζί), ακολούθως στο Τσέσαϊρ και τέλος στο Αστον. Πλέον δεν θεωρείται επικίνδυνος και παίζει ποδόσφαιρο.

Ο καλός Γερμανός...

Οσο εξελίσσεται η κουβέντα γύρω από τις περιπέτειές του, οι εμφανίσεις του με τα μπλε της Μάντσεστερ Σίτι, τον συντηρούν δικαίως στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Από το 1949 μέχρι το 1954 δεν χάνει ματς. Τότε χαστουκίζει έναν διαιτητή, τον βρίζει και όταν εκείνος τον ρωτάει πως τον λένε για να το σημειώσει στο μπλοκάκι, λαμβάνει την απάντηση «Στάνλεϊ Μάθιους». Η ειρωνεία του δεν εκτιμάται και τιμωρείται για δύο ματς. Αλλη μια πτυχή της προσωπικότητας Μπερτ Τράουυτμαν. Αψύς, οξύθυμος, έτοιμος να στείλει τους επιθετικούς στο νοσοκομείο, όπως συχνά απειλεί. Αλλος ένας λόγος να τον λατρεύει ο κόσμος. Τι και αν παλιότερα παράτησε τη σύντροφό του μόλις εκείνη γέννησε την κόρη τους; Το ταλέντο του, τα παραγράφει όλα. Είναι ο καλός Γερμανός.

... Γίνεται θρύλος

Το 1956 γίνεται θρύλος. Οι παίκτες τον ψηφίζουν ως τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του πρωταθλήματος. Ομοίως και η Βρετανική Ενωση Συντακτών. Είναι ο πρώτος τερματοφύλακας και ο πρώτος ξένος που το καταφέρνει.

Η Σίτι φτάνει για δεύτερη σερί χρονιά στον τελικό του Κυπέλλου. Στο 70' κερδίζει 3-1 τη Μπέρμιγχαμ. Σε μια διεκδίκηση της μπάλας ο Πίτερ Μέρφι δεν προλαβαίνει να τραβήξει το πόδι του και τον βρίσκει στο κεφάλι. Ο Τράουτμαν πεσμένος στο έδαφος μένει ακίνητος για αρκετά λεπτά. Ο κόσμος φωνάζει το όνομά του. Σηκώνεται ζαλισμένος, αλλά συνεχίζει. Κάνει άλλη μια απόκρουση αυτοθυσίας. Η Σίτι κερδίζει. Τέσσερις μέρες μετά γίνεται γνωστό πως ο Τράουτμαν στα τελευταία 20 λεπτά έπαιζε με σπασμένο λαιμό. Θα μπορούσε να φύγει νεκρός από το γήπεδο. Στάθηκε τυχερός, αλλά ο γιος του όχι. Εικοσι μέρες μετά τον θρίαμβο του μπαμπά, ο πεντάχρονος Τζον παρασύρεται από αυτοκίνητο που του κόβει το νήμα της ζωής.

Χιλιάδες Αγγλοι του στέλνουν γράμματα συμπαράστασης και αυτός απαντά ιδιοχείρως. Είναι τζέντλεμαν. Στα γήπεδα επιστρέφει επτά μήνες μετά και παίζει στη Σίτι ως το 1964. Συνολικά φτάνει τις 545 εμφανίσεις. Στην εθνική Γερμανίας δεν καλείται ποτέ. Επειδή παίζει εκτός χώρας. Ο Λεβ Γιασίν, όμως, δηλώνει πως ο Τράουτμαν «είναι ο καλύτερος τερματοφύλακας όλων των εποχών».

Η αλήθεια

Το παραμύθι της ζωής του γίνεται βιβλίο (αυτοβιογραφία), γίνεται πρέσβης των Αγγλογερμανικών σχέσεων, εκπρόσωπος καλής θέλησης της Γερμανίας στον τρίτο κόσμο, ανοίγει ίδρυμα για την καλυτέρευση των σχέσεων των δύο χωρών μέσω της μπάλας. Κάτι, όμως, δεν κολλάει.

Πριν μερικά χρόνια αποκαλύπτεται τι είναι αυτό. Κυκλοφορεί το βιβλίο «Trautmann's Journey» με τη συγκατάθεσή του. Εκεί περιγράφεται η πραγματική του δράση στον πόλεμο.

Ο καλός Γερμανός δεν μπλέχτηκε τυχαία στον πόλεμο. Ψηλός, γαλανομάτης, σκληρός, τυφλά αφοσιωμένος στον Φίρερ, υπόδειγμα του Τρίτου Ράιχ. Από μικρός του αρέσουν οι καβγάδες. Οταν οι υπόλοιποι στρατιώτες ζητούν τσιγάρο από τους ξένους, εκείνος προτιμά να πηγαίνει στην πόλη, να δέρνει Ιταλούς συμμάχους και να κλέβει τα πράγματά τους. Στον πόλεμο, όπως περιγράφεται στο βιβλίο, ως αλεξιπτωτιστής μετατρέπεται σε μια αδίστακτη εκτελεστική μηχανή. Γίνεται λοχίας και θεωρεί προδότες όσους δεν είναι Ναζιστές. Φυσικά σιχαίνεται τους Εβραίους.

Η συνεργασία του για τη συγγραφή του βιβλίου μεταφράζεται ως μια εκ των υστέρων εξομολόγηση. «Ο πόλεμος μοιάζει με περιπέτεια όταν είσαι 17», δηλώνει μετανιωμένος στο πλαίσιο της προώθησης του βιβλίου και προσθέτει: «Στη μάχη βιώνεις τη φρίκη, το θάνατο, τα κάνεις πάνω σου. Δεν κράτησα τίποτα από τον πόλεμο. Δεν έχω ούτε το μετάλλιο του Σιδερένιου σταυρού πια. Μεγαλώνοντας στη Γερμανία του Χίτλερ δεν έχεις δικό σου μυαλό. Δεν βλέπεις τον εχθρό ως άνθρωπο. Μετά παίρνεις κρατούμενους, τους ακούς να παρακαλάνε για τη μάνα τους και τον πατέρα τους. Οταν ο πόλεμος ξεκινά ο εχθρός αποκτά πρόσωπο. Ξεκινάς να έχεις αμφιβολίες. Στη δικτατορία, όμως, δεν μπορείς να πεις ό,τι θες. Στο γερμανικό στρατό έχεις εντολές. Αν δεν τις εκτελέσεις, σε εκτελούν. Η εκπαίδευσή μου άρχισε όταν πήγα στην Αγγλία. Εμαθα να είμαι άνθρωπος, να έχω υπομονή, να συγχωρώ». Οπως τον συγχώρεσαν και οι οπαδοί της Σίτι...

Δείτε στιγμιότυπα από τον τελικό Μάντσεστερ Σίτι - Μπέρμιγχαμ και ένα σπάνιο ντοκιμαντέρ για τη ζωή του Τράουτμαν