Γιατί η πλειοψηφία των Ελλήνων σχεδιαστών μόδας πάσχει από σοβαρή έλλειψη γούστου [εικόνες]

Ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα εξ αρχής: ίσως πράγματι η σύγκριση που ακολουθεί στις παρακάτω γραμμές να είναι δυσανάλογη και σε μεγάλο βαθμό άδικη, καθώς τα αναφερόμενα ονόματα ξένων και Ελλήνων σχεδιαστών μόδας όντως δεν απευθύνονται ούτε σε ίδιας απήχησης και φήμης πελάτες ούτε σε παρόμοιου μεγέθους αγορές και οικονομίες.

Από πότε όμως οι αγορές και οι οικονομίες είναι αυτές που καθορίζουν την αυθεντική έμπνευση και την πρωτότυπη δημιουργικότητα, το λεπτό γούστο και την κομψότητα, τον πειραματισμό και την καινοτομία; Διότι, ως γνωστόν, ανέκαθεν ίσχυε το αντίθετο...

Παρ' όλα αυτά ας αναλογιστούμε το εξής: γιατί μία χώρα με μικρό έως ανύπαρκτο πολιτισμικό εκτόπισμα όπως το Βέλγιο, λόγου χάρη, έχει δώσει μεγάλες σχολές, αισθητικά ρεύματα και μεμονωμένες περιπτώσεις κορυφαίων σχεδιαστών στο χώρο της μόδας και η Ελλάδα «ιδροκοπάει» να διακριθεί μέσω ελάχιστων εμπνευσμένων ανθρώπων που παλεύουν να διατηρηθούν επιχειρηματικά στη «ζωή», αλλά παρά ταύτα συνεχίζουν ακάθεκτοι να «τρώνε τα μούτρα τους» δια της δοκιμής και του λάθους, της συνεχούς προσπάθειας και βελτίωσης, μακριά από τα φώτα της ακαλαίσθητης «σταρίστικης» εικονοποιίας;

Ίσως σε αυτό να έχει συμβάλλει αποφασιστικά και η ως επί το πλείστον κυρίαρχη έλλειψη καλού ή, τέλος πάντων, «ενδιαφέροντος» γούστου από τους Έλληνες και τις Ελληνίδες αστέρες της καθημερινής εγχώριας πραγματικότητας, οι οποίοι μοιάζουν να έχουν βαφτιστεί στη νεοπλουτίστικη κολυμπήθρα της υπερβολής, του αισθητικού «θορύβου» και της επίδειξης δύναμης – στοιχεία παραδοσιακά συνυφασμένα με την κιτς ελληνική «ψυχή» της μεταπολίτευσης που κατάφερε να «αντικατοπτρίσει» τον εαυτό της σε όλες τις εκφάνσεις της δημόσιας ζωής, από την αρχιτεκτονική των πόλεων μέχρι εκείνη της διασκέδασης, της τέχνης, του σώματος.

Ας πάρουμε ως τυχαίο παράδειγμα μία από τις αγαπημένες σχεδιάστριες των Ελληνίδων σταρ, τη Λένα Κατσανίδου, η οποία είχε δηλώσει σε παλαιά της συνέντευξη:

- Πώς κρίνετε τα πράγματα στην ελληνική μόδα;
Οσον αφορά τους Ελληνες σχεδιαστές, η πορεία στη μόδα είναι εξελίξιμη και άκρως δημιουργική. Θεωρώ ότι τα πράγματα είναι θετικά. Υπάρχει ταλέντο!

- Σας ενοχλεί που οι Ελληνίδες πολλές φορές προτιμούν ξένους σχεδιαστές;
Δεν με ενοχλεί καμία επιλογή στο styling, αυτό που πρέπει να σημειωθεί είναι ότι οι Ελληνες σχεδιαστές δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τους ξένους.

- Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο σχεδιαστή;
Θα τον συμβούλευα αυτό που λέω και στον εαυτό μου: να έχει τόλμη, να ακολουθεί τον ιδιαίτερο, χαρακτηριστικό δρόμο του και να μη φοβάται να ονειρεύεται.

Είναι απολύτως εσφαλμένη η άποψη που έχει γίνει καραμέλα στα στόματα όλων των εκπροσώπων της εθνικά κατεστημένης ακαλαισθησίας: ότι «Οι Ελληνες σχεδιαστές δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από τους ξένους»!

Λάθος: οι Έλληνες σχεδιαστές, όσο και οι Έλληνες καταναλωτές, έχουν να ζηλέψουν τα πάντα από τους καλούς ξένους συναδέλφους και ομότεχνούς τους.

Είναι απολύτως εσφαλμένη η άποψη ότι η πλειοψηφία των Ελληνίδων έχουν γούστο. Οι Ελληνίδες συγκαταλέγονται στις πλέον κακοντυμένες γυναίκες της υφηλίου, με την πλέον διεστραμμένη αντίληψη περί ωραίου, συγχέοντας με καταστροφικό τρόπο την αισθητική του τσίρκου με αυτό που αποκαλούμε γενικώς «μόδα».

Είναι το ίδιο, ας πούμε, ο Μαρτέν Μαρζιελά ή ο Ρολάν Μουρέ ή ο Τζιαμπατίστα Βάλι με τις εγχώριες «ιέρειες» που φροντίζουν να τραυματίζουν το μάτι, επενδύοντας με υφάσματα «κακοτράχαλες» Ελληνίδες;

Είναι, δηλαδή, το ίδιο αυτό:

Μαρτέν Μαρζιελά

Με αυτό;

Λένα Κατσανίδου