Η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ Αυγή σχολιάζει με απαξιωτικό τρόπο την απόφαση του Φώτη Κουβέλη να αποχωρήσει από την κυβέρνηση με αφορμή την κυβερνητική κρίση για την ΕΡΤ.
Γράφει η Αυγή:
Πληρώνουμε και τριακόσιους νοματαίους από τα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ για να παίζουν δυο φορές τον χρόνο, τιτιβίζουν εδώ και δέκα μέρες κάθε τα λογής παπαγαλάκια. Πόσες φορές τον χρόνο παίζουνε τα Μουσικά Σύνολα, ρωτήθηκε ο επικεφαλής τους, Μωυσίδης λέγεται, αν δεν κάνω λάθος. Πέρυσι και τα τρία σύνολα κάνανε 92 συναυλίες, χώρια οι πρόβες, χώρια οι ηχογραφήσεις, χώρια τα μαθήματα, απάντησε ο άνθρωπος. Εντάξει τώρα, τι δύο τι ενενήντα δύο, σιγά μην αφήσουμε την πεζή πραγματικότητα να μας χαλάσει μια τόσο όμορφη ιστορία αγάπης ανάμεσα στον Αντώνη, τον Φώτη και τον Βαγγέλη.
Οι εργαζόμενοι στα Μουσικά Σύνολα της ΕΡΤ έχουν το μοναδικό προνόμιο να είναι άχρηστοι και με τη βούλα του ανώτατου δικαστηρίου. Αφού δεν αντιστοιχούν σε κάποια από τις υπάρχουσες ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές συχνότητες, θεωρούνται αυτομάτως απολυμένοι, χωρίς δυνατότητα επαναπρόσληψης. Δεν έχεις συχνότητα, δεν έχεις μέλλον, απεφάνθη το Συμβούλιο της Επικρατείας και οι τρεις αρχηγοί το κατάπιαν αμάσητο. Οι 300 των Μουσικών Συνόλων εξηφανίσθησαν ως διά μαγείας από τις συνεδριάσεις τους, κόπηκαν από το σώμα των 2.650 εργαζόμενων της ΕΡΤ σαν πόδι σαπισμένο από τη γάγγραινα.
Και καλά, ο Σαμαράς δεν τα έχει ανάγκη τα Σύνολα, έχει στο κόμμα κοτζαμάν διευθύντρια ορχήστρας, τη σύζυγο του Άδωνη, την Ευγενία Μανωλίδου, κι άμα έρθει στα μεράκια, μπορεί να τη φωνάξει στο Μαξίμου να του ρίξει μια πενιά με το μπουζούκι που έχει νυχθημερόν στο σπίτι της. Ο Βενιζέλος έχει τον Νταλάρα, που άμα λάχει τραγουδάει για πάρτη του το "ορκίζομαι Βαγγέλη μου, Βαγγέλη να σε θάψω, εγώ θα την εκδικηθώ, εγώ θα τηνε κάψω" του Γιαννίδη. Ο Δον Κυρφώτης ποιον έχει να του τραγουδάει, όταν φτάνει στο τσακίρ κέφι; Κάτι ξεκαρπουλίζει ο Μπέζος, αλλά όπως και να το κάνουμε δεν είναι και Πάριος. Ούτε καν Γαϊτάνος δεν είναι.
Το κόμμα της ανανέωσης, της κουλτούρας, της υψηλής αισθητικής, η ΔΗΜ.ΑΡ., που όταν ακούσει να λένε τη λέξη "παπάρας", τρέχει να κρυφτεί σαν τις θεούσες που βλέπουν κάποιον να τρώει κοκορέτσι τη μεγάλη εβδομάδα, το κόμμα των μεταξωτών κώλων, πετάει στον δρόμο τριακόσιους μουσικούς, χωρίς να ανοιγοκλείσει τα μάτια του. Ρίχνεις, μπάρμπα Φώτη μου, τους τρακόσιους στα σαγόνια του Σαμαρά, ενώ γνωρίζεις ότι δεν πρόκειται να βρούνε δουλειά στον αιώνα τον άπαντα. Γεμάτες με αγγελίες για χειριστές κλειδοκύμβαλων είναι οι κολώνες. Τι θα σου κάνουνε άλλωστε, το πολύ - πολύ να έρχονται στον ύπνο σου και να σου παίζουνε τα ρέκβιεμ, αλλά, δεν βαριέσαι, κανείς δεν έπαθε ποτέ τίποτα από μαζική επίθεση λα μινόρε.
Προς ενημέρωσή σου πάντως, μπάρμπα Φώτη, η τούμπα δεν είναι μόνο αυτό που κάνεις εσύ μπροστά στο Σαμαρά, είναι και όργανο ορχήστρας.