Το μέλλον της πλοήγησης είναι πιο κοντά μας από όσο πιστεύουμε και συγκεκριμένα πάνω μας αφού μία δόνηση στη ζώνη ή ένας παλμός από το μπουφάν θα μας καθοδηγούν προς τους προορισμούς μας, δίνοντας τις απαραίτητες οδηγίες.
Εν αντιθέσει με τα σημερινά συστήματα και τις οδηγίες που αυτά δίνουνε («στον επόμενο δρόμο στρίψτε δεξιά»), τα μελλοντικά συστήματα πλοήγησης θα λειτουργούν με ένα είδος «κώδικα Μορς»: οι δονήσεις από μία ειδική συσκευή GPS θα ενημερώνουν τον χρήστη σχετικά με την κατεύθυνση στην οποία πρέπει να κινηθεί, αναλόγως με το «μοτίβο» των παλμών που νιώθει. Τέτοιου είδους συσκευές θα απαλλάσσουν τους οδηγούς από την ανάγκη να κοιτάζουν σε χάρτες, ενώ θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και από άτομα με ειδικές ανάγκες.
Η Λαϊνέτ Τζόουνς, ερευνήτρια επιστήμονας του Τμήματος Μηχανολόγων Μηχανικών του ΜΙΤ, σχεδιάζει οθόνες που φοριούνται και μπορούν να «αγγίζουν» το δέρμα- το οποίο χαρακτηρίζει ως ένα εξαιρετικά ευαίσθητο, αλλά ταυτόχρονα ανεκ μετάλλευτο, μέσον επικοινωνίας.
«Αν συγκρίνεις το δέρμα με τον αμφιβληστροειδή χιτώνα, έχεις περίπου τον ίδιο αριθμό αισθητήρων, απλά τους έχεις σε περίπου δύο τετραγωνικά μέτρα, ενώ στο μάτι είναι συγκεντρωμένοι σε πολύ μικρότερη έκταση το δέρμα είναι γενικά πολύ χρήσιμο ως μία πολύ ακριβής/ οξεία περιοχή. Απλά χρειάζεται να διασπείρεις τις πληροφορίες» λέει σχετικά.
Η Τζόουνς έχει αναπτύξει ένα σύστημα το οποίο ανιχνεύει τις δονήσεις μίας συσκευής στο σώμα σε τρεις διαστάσεις. Το σύστημα αποτελείται από οκτώ μικροσκοπικά αξελερόμετρα και έναν κινητήρα δόνησης αντίστοιχος αυτών που χρησιμοποιούνται στα κινητά, και δοκιμάστηκε σε παλάμες, αγκώνες και μηρούς.
Η Τζόουνς διαπίστωσε πως οι άνθρωποι που συμμετείχαν στην έρευνα ένιωθαν τις δονήσεις μακρύτερα από ό,τι «εξέπεμπαν» οι συσκευές (έως και τρεις φορές): όπως φαινόταν οι «αναταράξεις» στο δέρμα εξαφανίζονταν περίπου στα 8 χιλιοστά από το «κέντρο», ωστόσο η αίσθηση συνεχιζόταν σε απόσταση 24. Επίσης, το δέρμα είχε διαφορετικές επιπτώσεις όσον αφορά την απόσταση που διένυαν οι δονήσεις.
Τα δεδομένα αυτά μπορούν να βοηθήσουν στη σωστή διαρρύθμιση των «κινητήρων», αναλόγως με το σημείο που φοριέται η συσκευή. Επίσης, οι δονήσεις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για πολύ περισσότερους σκοπούς πέρα από την παροχή οδηγιών, όπως η ενημέρωση περί εμποδίων στο δρόμο ή ανάγκης για μείωση ταχύτητας.
Τέτοια συστήματα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και από σωστικά συνεργεία ή πυροσβέστες που κινούνται σε επικίνδυνες ζώνες. Σε πιο «ειρηνικές» καταστάσεις, σίγουρα θα γίνουν εξαιρετικά δημοφιλή με τους φίλους της υγιεινής ζωής, όπως για παράδειγμα άνθρωποι που κάνουν τζόγκινγκ στους δρόμους μίας πόλης.