Διευκρινήσεις στις έντονες συζητήσεις που προκάλεσε το σατυρικό του τραγούδι για την Ευγενία Μανωλίδου επιχειρεί να δώσει ο συνθέτης Σταμάτης Κραουνάκης , επισημαίνοντας ότι η νέα έκδοση του τραγουδιού του «Αδωνις» έπαιζε επί ενάμιση χρόνο χωρίς να ενοχληθεί κανείς.
Γράφει ο Σταμάτης Κραουνάκης μεταξύ άλλων στο protagon:
«Ξέρετε, πήρε μια μεγέθυνση στην απολυμένη ΕΡΤ. Παρακάλεσα, η αλήθεια είναι, να μην περάσει στον αέρα, να το παίξουμε μόνο στην αυλή... Μαζί με ένα πολύ πιο επικίνδυνο νούμερο... Το web της ΕΡΤ, τεσπά, ο άνθρωπος που το διαχειρίζεται, το 'βγαλε στο διαδίκτυο κι έκανε 7.000 κατεβάσματα σε ένα βράδυ. Άλλωστε, δεν αφήναμε κανέναν όρθιο, όχι μόνο τον κύριο αυτόν... και την κυρία του... όλοι ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΠΙΟ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ, που λέει ο λόγος... τηγανίστηκαν «ένα λεπτό αριστερά, βουλιάζω στα βαθιά νερά και να με σώσεις τα αποκλείω». Ο κόσμος γέλαγε στις παραστάσεις, το γέλιο είναι ίαμα. Άλλωστε, η σάτιρα είναι δικαίωμα... Ο Αριστοφάνης παρ' ολίγο να πάει στη φυλάκα, ΣΤΟ ΤΣΑΚ ΓΛΙΤΩΣΕ... μετά το Ιππής, και απαγορεύτηκε δια νόμου «το ονομαστί κωμωδείν» ο ποιητής μετά άρχισε τις παραβολές... «Χρέος έχει η κωμωδία να τα δίνει όλα στεγνά». Ας ΕΙΝΑΙ.» Για να προσθέσει παρακάτω «Η έκθεσή του στο προαύλιο και η μετάδοσή του την ώρα της αιχμής, δημιούργησε, όλη αυτή τη λαίλαπα... Με τον κύριο Γεωργιάδη να βγει κι αυτός ετεροχρονισμένα θιγμένος(;).»
Ο Σταμάτης Κραουνάκης απαντά όμως και στην έντονη κριτική που δέχθηκε για τη στάση του απέναντι στην Ευγενία Μανωλίδου που χαρακτηρίστηκε σχεδόν μισογυνική. Λέει ο δημοφιλής συνθέτης: «Τώρα πια είν' αργά. Το νούμερο ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΩΜΑ και εκτινάχτηκε μεμονωμένα κι άχαρα στην αδηφαγία του διαδικτύου... Φεμινίστριες, ηρεμήστε. Τις γυναίκες τις αγαπώ, όπως και τα τραγούδια και τη σάτιρα... Λυπούμαι, όσοι δεν με έχουν παρακολουθήσει τα τελευταία χρόνια κι από τον πρώτο «Άδωνι» ως τον έσχατο, έχουν έλλειψη πληροφορίας περί της πάρτης μου και το μόνο που έχουν να μου καταγγείλουν είναι ότι «είμαι χοντρός»... Όσοι ακόμα ενοχλούνται από τη λέξη «χούντα», λες και δεν το λέει ο κόσμος στα σπίτια, και ΒΛΕΠΟΥΝ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟ ΔΑΣΟΣ... Ελάτε, ας συνεννοηθούμε κάποια στιγμή, γιατί αυτή η μετατόπιση θέματος την ώρα που ξεπουλιέται το μαγαζί κι εμείς συζητάμε για ένα εσώρουχο -σόρι, κιόλας- είναι ΥΠΟΠΤΗ.»