Ρώσος δημοσιογράφος αποκαλύπτει: Πώς οι Τούρκοι μετέτρεψαν τη λαϊκή εξέγερση στην Ταξίμ σε μπίζνα [εικόνες]

Τόσο έντονο είναι το επιχειρηματικό δαιμόνιο των Τούρκων που χρειάστηκαν μόνο λίγες μέρες για να μετατραπεί η πλατεία Ταξίμ σε τόπος πώλησης σουβενίρ και προσφοράς θεάματος. Κάθε επανάσταση, άλλωστε, στηρίζεται στο μύθο, στην εικονογραφία. Τύπωμα εικόνων χαρακτηριστικών σε T-shirts, κούπες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.

Στο άρθρο με τον τίτλο The Business of Revolution στο site του δημοσιογράφου Ντίμιτερ Κεράνοφ, περιγράφεται με έξοχο τρόπο πως η λαϊκή εξέγερση των Τούρκων δημιούργησε ακόμα και ..επιχειρηματικές ευκαιρίες.

Μεταφράζουμε: «Σύμφωνα με το φιλικό προς την αγορά κανόνα του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ), η οποία ήρθε στην εξουσία το 2002, στην Κωνσταντινούπολη έχουν κατασκευαστεί πάνω από 80 εμπορικά κέντρα και περισσότερα από 40 βρίσκονται σε στάδιο σχεδιασμού. Κατασκευαστικές εταιρείες με στενούς δεσμούς με την κυβέρνηση αποκομίζουν τεράστια οικονομικά οφέλη. Μεγάλες διεθνείς αλυσίδες γρήγορα παραμερίζουν τους τοπικούς εμπόρους. Τα εμπορικά κέντρα έχουν αντικαταστήσει το απλό αλισβερίσι στην βιοσφαίρα της Κωνσταντινούπολης και απειλούν τον παραδοσιακό κοινωνικό ιστό.
Λίγες μέρες αφότου ξεκίνησαν οι διαμαρτυρίες και οι αστυνομικοί απάντησαν με ωμή βία, ο Ερντογάν κατήγγειλε τους «αλήτες και πλιατσικολόγους» διαδηλωτές για υπονόμευση των επιχειρήσεων στην Κωνσταντινούπολη, στο μέσο της τουριστικής περιόδου. Σε ένα βαθμό είχε δίκιο. Πολλές από τις μεγάλες αλυσίδες κατά μήκος της Istiklal Caddesi, της κύρια εμπορικής περιοχής στην πόλη, έκλεισαν τις πόρτες τους.

Ωστόσο, αν και μεγάλες εταιρείες (Mango, United Colours of Benetton, Starbucks, Burger King) έχασαν τους πελάτες τους, οι έμποροι κινήθηκαν γρήγορα για να καλύψουν το ...κενό. Οι άνθρωποι χρειάζονται αντιασφυξιογόνες μάσκες, γυαλιά και κράνη για την προστασία τους, T-shirts με το εικονικό πρόσωπο του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας και σύμβολο της κοσμικών αξιών Μουσταφά Κεμάλ – Ατατούρκ. Μικροπωλητές έλαβαν θέσεις στους δρόμους πουλώντας ψεύτικα κοσμήματα, φτηνά ρούχα, ακόμη και χαλιά. A λλοι δημιούργησαν αυτοσχέδια μπαρ. Μια μπύρα ή μία τεκίλα στα γρήγορα στο δρόμο έγινε άλλη μια μορφή διαμαρτυρίας. Και μετά οι πωλητές τροφίμων, Κεμπάμπ, καλαμπόκι, κάστανα, πεπόνια, αγγούρια, τσάι, καφές.

Τρεις εβδομάδες μετά, όμως, και η αστυνομία έχει καθαρίσει πια την πλατεία και το πάρκο Γκεζί. Οι καντίνες γκρεμίστηκαν, τα γκράφιτι σβήστηκαν από τις εισόδους καταστημάτων των μεγάλων επιχειρήσεων, οι πόρτες των καταστημάτων άνοιξαν...».

Το Μεγάλο Παζάρι

«Η Κωνσταντινούπολη είναι η πόλη του Μεγάλου Παζαριού, ο παππούς όλων των εμπορικών κέντρων. Ιδρύθηκε το 1461 από τον Σουλτάνο Μεχμέτ Β, αμέσως μετά την πτώση της Κωνσταντινούπολης. Υπάρχει και το Αιγυπτιακό Παζάρι, που χτίστηκε το 1660 και εξακολουθεί να λειτουργεί έως σήμερα, με εμπόρους μπαχαρικών στις αραμπέσκ στοές. Το παζάρι και οι σύγχρονοι απόγονοι του, τα εμπορικά κέντρα, είναι σημαντικό μέρος της τουρκικής κουλτούρας, η οποία πάντα προωθούσε το εμπόριο ως εργαλείο επικοινωνίας. Το αλισβερίσι, τα ψώνια, είναι η κόλλα που συνδέει την τουρκική κοινωνία, τον πυρήνα της εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας».