Κάθε στοιχείο με το οποίο μπορεί να συστηθεί προκαλεί από μόνο του έκπληξη. Αφγανή εργαζόμενη και μάλιστα στην Πολεμική Αεροπορία. Οχι σε κάποιο διοικητικό πόστο, αλλά πιλότος. Αν όλα αυτά δεν φτάνουν για να εντυπωσιαστεί κανείς από την ιστορία της Λατίφα Ναμπιζάντα, είναι η γυναίκα που έπαιρνε μαζί στις πτήσεις της με το ελικόπτερο τη μικρή κόρη της.
Με την πορεία της η συγκεκριμένη γυναίκα έχει σπάσει πολλά από τα στερεότυπα που επικρατούν για το ασθενές φύλο στο Αφγανιστάν. Ηταν από τις πρώτες γυναίκες που έγιναν δεκτές στην Πολεμική αεροπορία της χώρας- μαζί με την αδερφή της που έχασε τη ζωή της στη γέννηση του πρώτου της παιδιού- κάνοντας πραγματικότητα αυτό που ονειρευόταν από μικρή: να πετάξει.
Αφού τις απέρριψε πολλές φορές, η Στρατιωτική σχολή του Αφγανιστάν αναγκάστηκε να αποδεχθεί τελικά τις δύο αδερφές το 1989. Η εκπαίδευση βέβαια δεν ήταν εύκολη, καθώς είχαν να ξεπεράσουν τις προκαταλήψεις για τις γυναίκες στη χώρα τους, αλλά και την επιθετική συμπεριφορά των συναδέλφων τους που έφτανα ακόμη και στο σημείο να τους πετούν πέτρες καθημερινά.
Το 1996, η κυριαρχία των Ταλιμπάν ανάγκασε την Λατίφα Ναμπιζάντα να φύγει από τη χώρα. Οταν το καθεστώς έπεσε, επέστρεψε στην Καμπούλ και κατευθύνθηκε απευθείας στην στρατιωτική βάση, ζητώντας να επιστρέψει στα καθήκοντά της, όπως και έγινε.
Η Αφγανή ήταν τόσο αποφασισμένη να αποδείξει στους συναδέλφους της πως άξιζε την ίση μεταχείριση, που έφτασε στο σημείο να κάνει πτήσεις ακόμη και σε προχωρημένη εγκυμοσύνη, την οποία έκρυβε από τους ανωτέρους της.
Δεν έμεινε για πολύ καιρό στο έδαφος. Ούτε καν το γεγονός ότι δεν μπορούσε να αφήσει πουθενά τη λίγων μηνών Μαλαλάι δεν την σταμάτησε. Την έπαιρνε μαζί της στο ελικόπτερο! «Ουσιαστικά μεγάλωσε μέσα σε αυτό. Εκανε την πρώτη της πτήση όταν ήταν δύο μηνών», λέει η Ναμπιζάντα στο BBC.
«Στην αρχή κοιμόταν ήσυχα. Μεγαλώνοντας, άρχισε να κάθεται δίπλα μου στο πιλοτήριο. Οι Αμερικανοί συνάδελφοι μου έλεγαν πως αυτό ήταν επικίνδυνο, αλλά αυτή σκαρφάλωνε στα ρούχα μου και αρνιόταν να καθίσει στην καμπίνα. Οπότε δήλωνα στους συναδέλφους μου πως αν την έχω δίπλα μου, θα πετάω με μεγαλύτερη ασφάλεια», διηγείται η γυναίκα. Πλέον βέβαια η κόρη της δεν την ακολουθεί, καθώς πηγαίνει στο σχολείο. Αλλά ήδη η μικρή δηλώνει με σιγουριά το τι θα γίνει μεγαλώνοντας: πιλότος.