Μία πρωτοποριακή ιδέα για οικολογικά καύσιμα ξεκίνησε απο τη Σκωτία και αποδεικνύει ότι τελικά η οδήγηση και το αλκοόλ μπορούν να ταιριάξουν υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες και με οικονομικό και οικολογικό αποτέλεσμα.
Η εταιρεία Celtic Renewables με έδρα το Εδιμβούργο της Σκωτίας, «ανασταίνει» μία ξεχασμένη μέθοδος παραγωγής ουίσκι, ενώ τα υπολείμματα που μένουν από αυτό μπορούν να μετατραπούν σε πολλά εκατομμύρια γαλόνια καθαρών ανανεώσιμων βιοκαυσίμων.
Σε ένα αποστακτήριο, μόνο το 10% από το υλικό γίνεται εν τέλει ουίσκι. Το μεγαλύτερο μέρος των υπολειμμάτων είναι κατακάθι, υπολείμματα κριθαριού και ένα υγρό γεμάτο χαλκό, το λεγόμενο pot ale.
Τα αποστακτήρια της Σκωτίας παράγουν 1,6 δισεκατομμύρια λίτρα pot ale και 500.000 μετρικούς τόνους κατακάθι το χρόνο και η διάθεση των υπολλειμμάτων αυτών αποτελεί σοβαρό πρόβλημα για τα αποστακτήρια, όπως εξηγεί ο Μάρτιν Τάνγκνει, ιδρυτής και πρόεδρος της Celtic Renewable.
Αν η Celtic Renewables επιτύχει το στόχο της να μετατρέψει ένα μεγάλο ποσοστό των εν λόγω αποβλήτων σε βιοβουτανόλη, ο Τανγκνει υπολογίζει ότι μπορεί να δημιουργήσει μία ολόκληρη βιομηχανία βιοκαυσίμων.
Η βιοβουτανόλη μπορεί να χρησιμοποιηθεί για κινητήρες εσωτερικής καύσης, αντί της βενζίνης ή ακόμη και να αναμιχθεί με τη βενζίνη ως πρόσθετη ύλης, όπως η αιθανόλη μέχρι σήμερα.
Ωστόσο, σε αντίθεση με την αιθανόλη, η βιοβουτανόλη μπορεί να αναμειχθεί με τη βενζίνη στο διυλιστήριο, χωρίς τροποποιήσεις, και μπορεί να αναμιχθεί με ντίζελ και βιοντίζελ, χωρίς να έχει τις ίδιες επιπτώσεις στο περιβάλλον
Ταυτόχρονα, η μοριακή δομή της βιοβουτανόλης παράγει 25% περισσότερη ενέργεια απ'ότι η αιθανόλη, και έχει χαμηλότερο σημείο ανάφλεξης, έτσι είναι πιο εύκολο να αποθηκευτεί και να χρησιμοποιηθεί.
Ένας καθηγητής της μικροβιολογίας οποίος είναι επίσης διευθυντής του Κέντρου Ερευνών για τα βιοκαύσιμα στο Πανεπιστήμιο Ναπιερ του Εδιμβούργου εργάστηκε για πολλά χρόνια στην βιομηχανία της βιοτεχνολογίας. Καθώς το ενδιαφέρον για τα βιοκαύσιμα αυξήθηκε, έψαξε για μια καλή πηγή πρώτων υλών, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή βιοβουτανόλης χωρίς να απαιτείται πρόσθετη καλλιέργεια. Ετσι κατέληηξε στο συμπέρασμα ότι τα απόβλητα από τις μεγαλύτερες και πιο εικονικές βιομηχανίες της Σκωτίας ήταν η τέλεια λύση, επειδή είναι ανανεώσιμες πηγές και άφθονες.
Εάν η ιδέα του αποδεικνύει εφαρμόσιμη, θα βοηθήσει επίσης τη Σκωτία στην επίτευξη του στόχου της μείωσης των εθνικών αποβλήτων, η οποία είναι ο λόγος που η κυβέρνηση χρηματοδοτεί το έργο της εταιρείας.
Επί του παρόντος, η Celtic Renewable είναι περίπου στα μισά του δρόμου μέσα από μια επίδειξη που ξεκίνησε το περασμένο φθινόπωρο στο Κέντρο Καινοτομίας της διαδικασίας στο Τέσιντι της Αγγλίας, με στόχο την παραγωγή 10.000 λίτρων βιοβουτανόλης.
Ταυτόχρονα η διαδικασία παραγωγής θα έχει ως αποτέλεσμα και δύο άλλα εμπορικά προϊόντα: τη βιοακετόνη που χρησιμοποιείται σε χρώματα και πλαστικά και διάφορα στερεά απόβλητα που μπορούν να πωληθούν ως υψηλής ποιότητας ζωοτροφές.
Ο Τανγκνερι είναι βέβαιος ότι η διαδικασία μπορεί να οδηγήσει στην παραγωγή ενός οικονομικού και οικολογικού πρόσθετου βιοκαυσίμων ιδιαίτερα ανταγωνιστικού σε βιομηχανικό επίπεδο.