«Μια φορά κι έναν καιρό ήταν δύο φτωχοί φίλοι, που ο καθένας ακολούθησε τον δρόμο του. Η τύχη όμως δεν τους χαμογέλασε το ίδιο. Ο ένας παρέμεινε φτωχός, ενώ ο άλλος παντρεύτηκε την όμορφη κόρη του πλούσιου τσιφλικά στο πρώτο χωριό που έφτασε...».
Έτσι ξεκινά ένα τσιγγάνικο παραμύθι που έχει διασωθεί προφορικά και καταγράφηκε ειδικά για τη Γιορτή Πολυγλωσσίας που διοργανώθηκε πρόσφατα από τον Δήμο Θεσσαλονίκης στον υπαίθριο χώρο του δημαρχιακού μεγάρου. Η αφήγηση του παραμυθιού έγινε στα ρομανί και για την υλοποίηση της δράσης συνεργάστηκαν οι μαθητές του νηπιαγωγείου του τσιγγάνικου οικισμού Αγίας Σοφίας, ο Σύλλογος Ελληνίδων Γυναικών Ρομ Δενδροποτάμου, η "ΑΡΣΙΣ" - Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων και το Πρόγραμμα Εκπαίδευσης Παιδιών Ρομά στις περιφέρειες Κεντρικής, Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.
Την σκηνική παρουσία του παραμυθιού επιμελήθηκε ο Απόστολος Βέττας, σκηνογράφος, καθηγητής του τμήματος Θεάτρου του ΑΠΘ και ο Κώστας Βόμβολος, μουσικός, καθηγητής του τμήματος Θεάτρου του ΑΠΘ. Αφηγήτρια ήταν η Αννούλα Μάγγα, πρόεδρος του Συλλόγου Ελληνίδων Γυναικών Ρομ και τη συνόδευσε με την κιθάρα του ο Γιάννης Πουρνάρας.
"Θυμάμαι που μου έλεγε το παραμύθι ο παππούς μου και το ίδιο έλεγα κι εγώ στα παιδιά μου. Μιλάει για την τύχη και τον ρόλο που παίζει στη ζωή μας γιατί ο πλούσιος προσπαθεί να βοηθήσει τον φτωχό αλλά αυτός είναι άτυχος και κάνει λανθασμένες κινήσεις" εξηγεί στο ΑΠΕ - ΜΠΕ η κ. Μάγγα.
"Ο πλούσιος, δηλαδή, προσπάθησε να βοηθήσει κρυφά τον φτωχό, στέλνοντάς του μια χρυσή πάπια γεμισμένη με χρυσά φλουριά αλλά αυτός, χωρίς να γνωρίζει το περιεχόμενό του, την αντάλλαξε με ένα σακί αλεύρι σκεπτόμενος ότι αυτό θα έδινε τροφή για αρκετό καιρό, ενώ η πάπια θα φαγωνόταν μέσα σε μία μέρα. Μετά, ο πλούσιος άφησε ένα τσουβάλι λίρες στη γέφυρα του χωριού, από όπου ο φτωχός περνούσε καθημερινά, όμως εκείνος πέρασε με τα μάτια κλειστά κι έτσι δεν είδε το τσουβάλι...".