O Ετιέν Μπαλιμπάρ είναι από τους γνωστότερους φιλοσόφους του καιρού μας. Ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Paris X-Nanterre και καθηγητής του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας. Τη δεκαετία του 1960 συμμετείχε στην ομάδα του Λουί Αλτουσέρ, στην προσπάθεια για ανανέωση του μαρξισμού και των κοινωνικών επιστημών. Δημοσίευσε πολυάριθμα βιβλία, με επίκεντρο την πολιτική φιλοσοφία και τα προβλήματα της σημερινής Ευρώπης.
Libération με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ, αλλά και τη γενική στρατηγική της Ε.Ε. που οδηγεί την Ελλάδα και την Ευρώπη εν γένει στην καθυπόταξή της στα κελεύσματα της οικονομικής ελίτ. Η επιστολή υπεγράφη από 47 κορυφαίους Ευρωπαίους και όχι μόνο διανοουμένους.Αυτό που ακολουθεί είναι η επιστολή διαμαρτυρίας που δημοσίευσε στη γαλλική εφημερίδα
Το κείμενο της επιστολής διαμαρτυρίας (μετάφραση του iefimerida)
«Την ώρα που το ΔΝΤ αναγνωρίζει με μισόλογα ότι οι επιβληθείσες από την Τρόικα ιδιωτικοποιήσεις και μεταρρυθμίσεις, ως αντάλλαγμα για τα πακέτα βοήθειας, τα οποία υποτίθεται ότι θα μείωναν το δημοσιονομικό χρέος της Ελλάδας, οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή, η ίδια η Τρόικα καταφτάνει στην Αθήνα για να ανανεώσει τις απαιτήσεις της. Και το πράττει μέσω της απόφασης της ελληνικής κυβέρνησης να επισπεύσει την καθυπόταξη της Ελλάδας στην εξωτερική και εσωτερική νεο-φιλελεύθερη δικτατορία.
Το βάναυσο "λουκέτο" στη δημόσια τηλεόραση (ΕΡΤ), το οποίο επεβλήθη με πραξικοπηματικό σχεδόν τρόπο, αποτελεί αφενός ένα σοβαρό πλήγμα στην ελευθερία της έκφρασης και της πληροφόρησης, που δεν συνάδει με τις θεμελιακές αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αφετέρου ένα νέο παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο η Ε.Ε. ρέπει προς τον απολυταρχισμό, περιφρονώντας τα συμφέροντα των λαών της. Εμείς, οι πολίτες της Ευρώπης και του κόσμου, δεν μπορούμε και οφείλουμε να μην δεχτούμε κάτι τέτοιο. Καλούμε όλους τους συμπολίτες μας να διαδηλώσουν την αγανάκτησή τους και να στηρίξουν τη γενική απεργία των Ελλήνων εργαζομένων και τους δημοσιογράφους. Απαιτούμε από τους εκπροσώπους μας στο Στρασβούργο και στις Βρυξέλλες να αιτηθούν την άμεση επαναλειτουργία της ΕΡΤ. Έχει έρθει η στιγμή να υψώσουμε ένα ανάχωμα στη διάλυση του ελληνικού έθνους, αλλά και ολόκληρης της Ευρώπης από τις ίδιες τις κυβερνήσεις της, τις καθυποταγμένες στα κελεύσματα της οικονομικής ολιγαρχίας.
Οι υπογράφοντες : Michel Agier, Zineb Ali-Benali, Athena Athanassiou, Chryssanthi Avlami, Paola Bacchetta, Étienne Balibar, Driss Belhacenne, Anne Emmanuelle Berger, Antonia Birnbaum, Wendy Brown, Judith Butler, Marie-Claire Caloz-Tschopp, Dimitris Christopoulos, Catherine Colliot-Thélène, Marie Cuillerai, Sonia Dayan-Herzbrun, Stéphane Douailler, Sara R. Farris, Éric Fassin, François Gèze, Marie-Elisabeth Handman, Engin Isin, Maria Kakogianni, Danièle Kergoat, Camille Louis, Giacomo Marramao, Sandro Mezzadra, Jean-Luc Nancy, Matthieu de Nanteuil, Georges Navet, Toni Negri, Bertrand Ogilvie, Mathieu Potte-Bonneville, Beatriz Preciado, Josep Ramoneda, Jacques Rancière, Judith Revel, Joan W. Scott, Yves Sintomer, Michel Surya, Alberto Toscano, Eleni Varikas, Patrick Vauday, Patrice Vermeren, Sophie Wahnich, Frieder Otto Wolf, Pierre Zaoui, Slavoj Žižek».
Ποιος είναι ο Ετιέν Μπαλιμπάρ
Γεννήθηκε στην πόλη Avallon (Yonne) της Γαλλίας τον Απρίλιο του 1942. Σπούδασε φιλοσοφία στην École Normale Supérieure της οδού Ulm, στο Παρίσι (1960-1965). Πήρε το πρώτο του πτυχίο στη φιλοσοφία το 1963, από το Πανεπιστήμιο της Σορβόννης, υπό την επίβλεψη του Georges Canguilhem. Το 1964 πέρασε τις εξετάσεις της Agrégation στη φιλοσοφία. Από το 1969 έως το 1994 δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris-I). Το 1987 αναγορεύτηκε διδάκτωρ φιλοσοφίας, για το σύνολο του έργου του, από το Katholieke Universiteit Nijmegen της Ολλανδίας. Ο τίτλος της διδακτορικής του διατριβής ήταν: «Η άπειρη αντίφαση: στοιχεία μιας φιλοσοφίας μέσα στην ιστορία». Το 1994 εξελέγη καθηγητής της Πολιτικής και Ηθικής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Paris-X Nanterre. Είναι ομότιμος καθηγητής του ίδιου Πανεπιστημίου από το 2002. Από το 2000 και μέχρι σήμερα είναι καθηγητής (Professor of Humanities) του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας (Irvine), στις Η.Π.Α..
Έγινε διεθνώς γνωστός το 1965, μόλις 23 ετών, λόγω της συνεργασίας του με τον μαρξιστή φιλόσοφο Louis Althusser και της συμμετοχής του στη συγγραφή του βιβλίου Lire le Capital, το οποίο πρότεινε μια νέα ερμηνεία του φιλοσοφικού έργου του Μαρξ, διαμορφώνοντας ένα σημαντικό ρεύμα σκέψης και δράσης για το παγκόσμιο αριστερό κίνημα. Υπήρξε μέλος του Γαλλικού Κομμουνιστικού Κόμματος για πολλά χρόνια, έως την αποχώρησή του το 1978. Δημοσίευσε επίσης τα έργα: Πέντε μελέτες για τον ιστορικό υλισμό (1974), Για τη δικτατορία του προλεταριάτου (1976), Η κριτική της πολιτικής στον Μαρξ (1979) και Η φιλοσοφία του Μαρξ (1993).
Κατά τη δεκαετία του 1980 στράφηκε ειδικότερα στη νεότερη και σύγχρονη πολιτική φιλοσοφία, γράφοντας τα βιβλία: Ο Σπινόζα και η πολιτική (1985), Φυλή, Έθνος, Τάξη. Οι διφορούμενες ταυτότητες (1988, σε συνεργασία με τον Immanuel Wallerstein), Γραπτά για τον Αλτουσέρ (1991), Τα σύνορα της δημοκρατίας (1992), Τόποι και ονόματα της αλήθειας (1994). Ιδιαίτερα σημαντικό έργο του είναι Ο φόβος των μαζών. Πολιτική και φιλοσοφία πριν και μετά τον Μαρξ (1997), που περιλαμβάνει 18 μελέτες πολιτικής φιλοσοφίας.
Τα τελευταία δέκα χρόνια η σκέψη του επικεντρώνεται κυρίως στις έννοιες της δημοκρατίας, της 'ισοελευθερίας', της πολιτικής βίας, της διατομικότητας, της ταυτότητας, της καθολικότητας, καθώς και στα ζητήματα της Ευρώπης. Καρπός της πρόσφατης θεωρητικής του παραγωγής είναι, μεταξύ άλλων, τα βιβλία: Εμείς, πολίτες της Ευρώπης; Τα σύνορα, το κράτος, ο λαός (2001), Η πολιτική και η άλλη σκηνή (2002), Η Ευρώπη, η Αμερική, ο Πόλεμος. Σκέψεις για την ευρωπαϊκή μεσολάβηση (2003).
Έχει δημοσιεύσει επίσης βιβλία και πολυάριθμα άρθρα στα γαλλικά, αγγλικά, γερμανικά και ιταλικά, ενώ τα έργα του μεταφράζονται σε πολλές γλώσσες. Συμμετέχει στη συντακτική επιτροπή διεθνών περιοδικών φιλοσοφίας και διευθύνει τη σειρά "Pratiques Theoriques" στις εκδόσεις PUF.
Έργα του που κυκλοφορούν στα ελληνικά:
(2010)
Ο φόβος των μαζών, Πλέθρον
(2009)
Για τη δικτατορία του προλεταριάτου, Οδυσσέας
(2005)
Πολιτική και αλήθεια, Νήσος
(2004)
Η Ευρώπη, η Αμερική, ο πόλεμος, Δαρδανός Χρήστος Ε.
(1996)
Η φιλοσοφία του Μαρξ, Νήσος
(1996)
Ο Σπινόζα και η πολιτική, Βιβλιοπωλείον της Εστίας