Την απόφαση του δικαστηρίου για τον Επαναστατικό Αγώνα σχολιάζουν με κείμενό τους που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο ο Νίκος Μαζιώτης και η Πόλα Ρούπα.
Οι δύο «άφαντοι» αντιεξουσιαστές που έχουν εξαφανιστεί εδώ και ενάμιση χρόνο στην ηλεκτρονική αυτή τους εμφάνιση σχολιάζουν την απόφαση του δικαστηρίου για τον Επαναστατικό Αγώνα τονίζοντας ότι αντανακλά μια αντίφαση που «παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε δίκη ένοπλης οργάνωσης».
«Η απόφαση του δικαστηρίου αντανακλά μια αντίφαση που κατά την άποψή μας παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε δίκη ένοπλης οργάνωσης. Από τη μια το δικαστήριο όφειλε να εξασφαλίσει μια μεγάλη καταδίκη για τα μέλη της οργάνωσης η οποία έχει πολιτικό νόημα και στόχευση. Από την άλλη η πολύμηνη μάχη στην δικαστική αίθουσα των μελών με το δικαστήριο και το σκεπτικό των διωκτών τους είχε ως αποτέλεσμα μεγάλο μέρος των κατηγοριών όπως ήταν διατυπωμένες στο βούλευμα να καταρρεύσουν, γεγονός που σε κάποιες περιπτώσεις ήταν αποτέλεσμα της άμεσης και σε κάποιες άλλες της έμμεσης αποδοχής από τους δικαστές των πολιτικών μας θέσεων όπως τις εκφράσαμε κατά τη διάρκεια της δίκης» σημειώνει χαρακτηριστικά το δίδυμο στο κείμενό του πυο αναρτήθηκε στο Indymedia.
Παράλληλα, σε άλλο σημείο του κειμένου τους αναφέρουν πως μέσα από τη δίκη του Επαναστατικού Αγώνα αναδείχθηκε ότι «προϋπόθεση για την συγκρότηση ενός επαναστατικού κινήματος ικανού να κλονίσει την καθεστωτική ισορροπία και να φέρει την ανατροπή του,είναι η προώθηση ενός συνεκτικού πολέμου ενάντια στις θέσεις, τις αντιλήψεις και τις αξίες του συστήματος παράλληλα με την προώθηση της ενότητας του αγώνα για την Επανάσταση και του δίκαιου της ένοπλης προλεταριακής αντεπίθεσης για την επίτευξή της», προσθέτοντας πως «αυτός πιστεύουμε πως είναι ο πολιτικός προσανατολισμός για την ανάπτυξη της επαναστατικής δράσης σε όλες τις μορφές της».
Καταλήγοντας, ο Νίκος Μαζιώτης και η Πόλα Ρούπα αναφέρουν ότι αξιοποίησαν την «πολιτική κληρονομιά» του Επαναστατικού Αγώνα ως όπλο ενάντια στο σύστημα, ως όπλο αντεπίθεσης στην καταστολή , ενώ αναφερόμενοι σε μελλοντικά τους σχέδια μιλούν για ένοπλη επίθεση. «Στόχος μας είναι η προώθηση ενός συνεκτικού πολέμου ενάντια στις θέσεις, τις αντιλήψεις και τις αξίες του συστήματος παράλληλα με την προώθηση της ενότητας του αγώνα για την Επανάσταση και του δίκαιου της ένοπλης προλεταριακής αντεπίθεσης για την επίτευξή της. Αυτός πιστεύουμε πως είναι ο πολιτικός προσανατολισμός για την ανάπτυξη της επαναστατικής δράσης σε όλες τις μορφές της. Τον ίδιο προσανατολισμό διατηρήσαμε τόσο μέσα όσο και έξω από τις φυλακές και το δικαστήριο: στα αμφιθέατρα, στους δρόμους, σε όλα όσα είπαμε και γράψαμε. Τον ίδιο προσανατολισμό είχαμε, έχουμε και θα έχουμε. Γιατί μεγαλύτερη σημασία για εμάς έχει πάντα από τη θέση που κάθε φορά βρισκόμαστε, να στηρίζουμε και να προωθούμε με όλες μας τις δυνάμεις την κοινωνική Επανάσταση. Γιατί αυτή είναι ο σκοπός που καθόριζε, καθορίζει και θα καθορίζει πάντα τις επιλογές μας».» καταλήγουν στο κείμενό τους οι δύο άφαντοι αντιεξουσιαστές.