Στράφι έχουν πάει, απ' ό,τι φαίνεται, 2000 χρόνια και κάτι χριστιανικής διδασκαλίας και προώθησης της «αγάπης προς τον πλησίον» καθώς, σύμφωνα με έρευνα, αποδεικνύεται ότι κύρια πηγή ευτυχίας ενός μεγάλου μέρους της ανθρωπότητας είναι η υπερίσχυση επί του... πλησίον ή, με πιο απλά λόγια, η προσωπική ευημερία, ειδικά όταν είναι μεγαλύτερη από εκείνη του διπλανού μας.
Αυτό είναι το γενικό πόρισμα πανεπιστημιακής μελέτης, η οποία πραγματοποιήθηκε από την Enrichetta Ravina, καθηγήτρια οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Κολούμπια, και την Karen Dynan, αντιπροέδρο του Brookings Institution.
Συγκεκριμένα, η μελέτη αποκαλύπτει ότι για την πλειοψηφία της μεσαίας και άνω τάξης (των λεγόμενων «ευκατάστατων») το επίπεδο ευτυχίας της εξαρτάται από το πόσο υπερισχύει κανείς οικονομικά σε σύγκριση με το περιβάλλον του.
Ένας σημαντικός λόγος που εξηγεί την παραπάνω διαπίστωση είναι το γεγονός ότι, σε αντίθεση με τα κατώτερα οικονομικά στρώματα, των οποίων η μέριμνα είναι στραμμένη στα της καθημερινής διαβίωσης, η μεσαία και λίγο ανώτερη τάξη, απαλλαγμένη από τη μέριμνα για την ικανοποίηση των καθημερινών αναγκών, εμφορούνται από ζήλια για τους πλούσιους, πράγμα που τους ωθεί να επιδιώκουν εντονότερα τη συσχέτιση με αυτούς, στην προσπάθειά τους να διαχωρίσουν τη θέση τους από τους ομοίους τους.