Τις διαφορές των εκδηλώσεων διαμαρτυρίας στις πλατείες της Αθήνας, της Κωνσταντινούπολης και του Καΐρου διερευνά σε ένα σύντομο πλην ενδιαφέρον σχόλιό του, ο συντάκτης του BBC, Paul Mason.
«Εχω καλύψει διαδηλώσεις στην Πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα, εκδηλώσεις διαμαρτυρίας του Occupy και έχω κάνει ρεπορτάζ στην πλατεία Ταχρίρ στο Κάιρο. Τούτο εδώ είναι διαφορετικό από όλα τ' άλλα, αναφέρει.
Πρώτον, είναι μαζικό: Οι αριθμοί και μόνο κάνουν κάθε επεισόδιο κοινωνικής αναταραχής στην Ελλάδα να φαίνεται πολύ μικρό.
Δεύτερον, το εύρος της κοινωνικής υποστήριξης -μέσα στον αστικό κλωβό της Κωνσταντινούπολης- είναι μεγαλύτερο από αυτό της Ελλάδας και πιο κοντά σε αυτό της Αιγύπτου.
''Ολοι βρίσκονται εδώ -εκτός από το κυβερνών κόμμα'' λέει μια γυναίκα. Κι ο κόσμος δίπλα της συμφωνεί.
Στην Ελλάδα η μέση αστική τάξη είναι διασπασμένη, εδώ η κοσμική μέση τάξη είναι ισχυρή κι έξω στο δρόμο, ενωμένη πέρα από πολιτικές διαιρέσεις και, βεβαίως, ποδοσφαιρικά μίση.
Είναι αυτή η τουρκική πλατεία Ταχρίρ;
Οχι, εκτός κι αν έρθουν εδώ και οι εργάτες.
Η Τουρκία διαθέτει ένα μεγάλο εργατικό κίνημα και μεγάλο τμήμα φτωχών εργαζόμενων στις πόλεις. Σήμερα όμως είναι Δευτέρα, οπότε θα δούμε.
[Οι τουρκικές διαδηλώσεις] είναι βεβαίως κάτι ήδη μεγαλύτερο από μια απλή εκδοχή τουρκικού Occupy».