H οξυτοκίνη, γνωστή και ως ορμόνη του έρωτα, παράγεται από το σώμα σε διάφορες καταστάσεις ευχάριστων συναισθημάτων και βοηθά στη θεμελίωση μόνιμων δεσμών. Ωστόσο πρόσφατες έρευνες αποκαλύπτουν την «σκοτεινή» της πλευρά
Γενικά η οξυτοκίνη έχει αρκετές θετικές επιδράσεις στον οργανισμό, αφού μας βοηθάει να «διαβάζουμε» καλύτερα τους ανθρώπους γύρω μας και να τους εμπιστευόμαστε περισσότερο, ενώ βοηθάει στην ευεξία του οργανισμού κάνοντας μας να λάμπουμε κυριολεκτικά από χαρά.
Παράλληλα είναι στενά συνυφασμένη με τον έρωτα, αφού όπως έχει διαπιστωθεί τα επίπεδά της αυξάνονται, όταν υπάρχει ανταλλαγή ερωτικών διαχύσεων ανάμεσα στο ζευγάρι.
Ωστόσο αυτή η φαινομενικά ωφέλιμη ουσία για τον οργανισμό, έχει και την αρνητική της πλευρά, αφού σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες ενισχύει όχι μόνο τις καλές, αλλά και τις κακές μας ροπές.
Συγκεκριμένα, σε ορισμένες περιπτώσεις, έχει παρατηρηθεί ότι αυξάνει τη ζήλεια αλλά και την ικανοποίηση από την ατυχία των άλλων.
Ερευνητές απο το Πανεπιστήμιο της Χάιφα στο Ισραήλ, πειραματίστηκαν με 56 εθελοντές στους οποίους δόθηκε είτε οξυτοκίνη, είτε placebo και τους ζητήθηκε να παίξουν ένα παιχνίδι με έναν φανταστικό αντίπαλο, ο οποίος είτε κέρδιζε χρήματα, είτε έχανε χρήματα, είτε ερχόταν σε ισοπαλία με τον εκάστοτε εθελοντή.
Ωστόσο όπως παρατήρησαν οι ερευνητές, εκείνοι οι εθελοντές που πήραν οξυτοκίνη παρουσίαζαν εμφανώς υψηλότερα επίπεδα φθόνου και χαιρεκακίας, όταν κέρδιζαν χρήματα, ή έχανε ο αντίπαλος, ενώ αδιαφορούσαν σε περίπτωση ισοπαλίας.
Βέβαια, παρόλο που η οξυτοκίνη έχει μερικές αρνητικές παρενέργειες, οι θετικές παραμένουν περισσότερες, αφού χωρίς οξυτοκίνη, δεν θα αισθανόμασταν πεταλούδες στο στομάχι μας όταν βλέπαμε τον αγαπημένο μας και επίσης, δεν θα εμπιστευόμασταν κανέναν και δε θα είχαμε την επιθυμία να βοηθήσουμε τους άλλους. Οπότε εν τέλει, φαίνεται ότι προκύπτουν περισσότερα θετικά από την ύπαρξή της στον οργανισμό, αρκεί να είναι με μέτρο.