Όταν μιλάει για τη δουλειά της, η Πίπα Σμολ περιγράφει τον εαυτό της ως «Ρομπέν των δασών». Δεν κυκλοφορεί σε δάση χρησιμοποιώντας τόξα για να κλέψει από τους πλούσιους ώστε να ενισχύσει τους φτωχούς. Η σχεδιάστρια κοσμημάτων «στολίζει» με τα κοσμήματά της το Χόλιγουντ και την ίδια ώρα βοηθά εκείνους που έχουν ανάγκη σε όλο τον κόσμο.
Με τη δημιουργίες της να κοστίζουν ακόμη και 70.000 λίρες, η σχεδιάστρια με έδρα το Λονδίνο είναι ένας συνεργάτης που θέλουν αρκετοί μεγάλοι οίκοι στο πλευρό τους. Τα κοσμήματά της τα επιλέγουν μεγάλες σταρ του κινηματογράφου, όπως η Νικόλ Κίντμαν, ενώ η Πίπα Σμολ ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο για να μετάσχει σε επιδείξεις μόδας. Την ώρα όμως που είναι με το... ένα πόδι σε αυτό το λαμπερό κόσμο, η σχεδιάστρια έχει βιώματα και από μία άλλη διαφορετική, πολύ πιο σκοτεινή πραγματικότητα.
Σπούδασε ανθρωπολογία, άρχισε να δουλεύει σε πρότζεκτ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά τελικά ακολούθησε το πάθος που είχε από παιδί, καθώς από τότε που θυμάται τον εαυτό της σχεδίαζε κοσμήματα. Και αυτό τελικά αποδείχθηκε ο καλύτερος τρόπος με τον οποίο μπορούσε να βοηθήσει όσους ήθελε.
Πήρε την απόφαση να μπει σε αυτή τη βιομηχανία όταν ο Τομ Φορντ της πρότεινε συνεργασία με τον οίκο Gucci. «Έτσι κέρδισα κάποια καλά χρήματα. Με αυτά κατάφερα να κάνω το πρώτο μου πρότζεκτ με Βουσμάνους στην Κένυα, βοηθώντας τους να φτιάξουν κοσμήματα με τα σχέδιά μου, τα οποία πουλούσαν σε τουρίστες», λέει η ίδια.
Σήμερα, το 70% των κοσμημάτων της κατασκευάζονται στην Ινδία και τα κέρδη από αυτά επενδύονται σε ειδικές συλλογές οι οποίες δημιουργούνται σε εργαστήρια στο Αφγανιστάν, την Κένυα, τον Παναμά και τη Βολιβία από ντόπια υλικά. Αν και εξομολογείται πως έχει μία κερδοφόρα επιχείρηση και έναν άνετο τρόπο ζωής, υπογραμμίζει πως σε όλες τις χώρας πληρώνει τουλάχιστον 10% επιπλέον ως ασφάλιστρο προκειμένου να είναι σίγουρη πως οι εργασιακές συνθήκες είναι όσο το δυνατόν καλύτερες, τόσο στην εξόρυξη των μετάλλων και των πολύτιμων λίθων, όσο και στα εργαστήρια όπου δημιουργούνται τα κοσμήματα.
Παράλληλα, το έργο της έχει και οικολογικές προεκτάσεις. Για παράδειγμα, στην Κένυα κατασκευάζει κοσμήματα από ανακυκλωμένο γυαλί και παλιοσίδερα από τη μεγαλύτερη χωματερή του Ναϊρόμπι. Εκεί συνεργάζεται με μία φιλανθρωπική οργάνωση, απασχολώντας 160 άτομα που ζουν σε παραπήγματα δίπλα στο σκουπιδότοπο: «ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες, αλλά είναι πραγματικά πολύ εργατικοί. Ξέρω ότι βοηθάμε έναν μικρό αριθμό ανθρώπων, αλλά είναι εκπληκτική η αλλαγή που κάνουμε. Τους δίνουμε την αυτοπεποίθηση πως έχουν ένα ταλέντο και μπορούν να συνεισφέρουν. Μέσα σε λίγα χρόνια αρκετοί από τους ανθρώπους που έχουμε εκπαιδεύσει ανοίγουν τις δικές τους επιχειρήσεις. Και αυτό είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικό», λέει η σχεδιάστρια.
Ξέρει ότι κάποιοι αμφισβητούν τις προθέσεις της και την κατηγορούν ότι τα κάνει όλα αυτά σε αναζήτηση φθηνών εργατικών χεριών. «Αν ήθελα χαμηλό κόστος, θα πήγαινα στην Κίνα», απαντά εκείνη. «Ξέρω πως δεν αλλάζω τον κόσμο, αλλά βοηθάω 1-2 ανθρώπους εδώ κι εκεί. Συνεισφέρω κι εγώ με τον τρόπο μου», καταλήγει.