Η καγκελάριος Μέρκελ θα είναι εκεί, όπως και 50.000 οπαδοί της Μπάγερν Μονάχου και της Μπορούσια Ντόρτμουντ που κατάφεραν να βρουν εισιτήρια για τον τελικό του Champions League. Χιλιάδες άλλοι το επιθυμούσαν διακαώς, αλλά δεν θα καταφέρουν να παρακολουθήσουν από κοντά τη γερμανική σημαία να κυματίζει στο Γουέμπλεϊ. Προφανώς και το εύκολο συμπέρασμα είναι πως το βράδυ του Σαββάτου το γερμανικό ποδόσφαιρο θα είναι ο απόλυτος νικητής της αναμέτρησης. Όχι όμως μόνο σε ότι αφορά το ποιος θα σηκώσει το βαρύτιμο τρόπαιο.
Ο τρόπος με τον οποίο οι δύο ομάδες διέλυσαν την Μπαρτσελόνα και την Ρεάλ Μαδρίτης στους ημιτελικούς της διοργάνωσης έμοιασε με μία αλλαγή... φρουράς στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Σε ένα εκτενές αφιέρωμα του BBC σε αυτό το ζήτημα, φαίνεται πως οι Γερμανοί είχαν προετοιμάσει εδώ και καιρό αυτή την «κατάληψη» της κορυφής. Γιατί όπως λέει χαρακτηριστικά το δημοσίευμα, είναι μία... κατηγορία μόνοι τους σε ότι αφορά την οργάνωση στο ποδόσφαιρο.
Ο τρόπος λειτουργίας των συλλόγων της Μπουντεσλίγκα μοιάζει με τις υπόλοιπες γερμανικές επιχειρήσεις. Δεν τις στραγγαλίζουν τα χρέη. Βασίζονται περισσότερο στα έσοδα που αποκτούν και στη συνέχεια επενδύουν στο παιχνίδι, ενώ διαφέρουν ακόμη και στο ζήτημα αντιμετώπισης των φιλάθλων.
Τα εισιτήρια
Οι τιμές των εισιτηρίων είναι χαμηλές. Στην Μπουντεσλίγκα, ο μέσος όρος για τα φθηνότερα από αυτά μόλις ξεπερνούν τις 10 λίρες. Στην Πρέμιερ Λιγκ αντίθετα οι φίλαθλοι πληρώνουν περίπου 28 λίρες. Για να εξασφαλίσουν την είσοδο σε όλα τα παιχνίδια της ομάδας τους για τη σεζόν, οι Γερμανοί πρέπει να καταβάλουν περίπου 207 λίρες και οι Βρετανοί 468.
Πιο συγκεκριμένα, μπορεί να παρακολουθήσει κανείς παιχνίδι της Μπάγερν Μονάχου, έστω και όρθιος, με 12 λίρες, ενώ ακόμη και 9 λίρες είναι αρκετές για να δει κανείς από κοντά την Μπορούσια Ντόρμουντ. Τιμές που δεν συγκρίνονται με τις 30 λίρες στην πιο... φτηνή γωνιά του Ολντ Τράφορντ ή για ένα παιχνίδι της Ρεάλ Μαδρίτης.
Όταν ο Ούλι Χένες ρωτήθηκε γιατί η ομάδα δεν ανεβάζει τις τιμές των εισιτηρίων, ο πρόεδρος της Μπάγερν Μονάχου ήταν αφοπλιστικός. «Δεν πιστεύουμε ότι οι φίλαθλοι είναι αγελάδες που πρέπει να τις αρμέξουμε. Το ποδόσφαιρο πρέπει να είναι για όλους. Αυτή είναι η μεγαλύτερη διαφορά ανάμεσα σε εμάς και την Αγγλία», απάντησε.
Η διοίκηση
Δεν είναι όμως η μόνη διαφορά. Οι σύλλογοι στη Γερμανία είναι δομημένοι πολύ διαφορετικά από εκείνους του «νησιού». Στην Πρέμιερ Λιγκ, οι κορυφαίες ομάδες είναι στα χέρια δισεκατομμυριούχων, από την Τσέλσι του Ρόμαν Αμπράμοβιτς μέχρι την οικογένεια Γκλέιζερ που έχει στα χέρια της την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Στη Γερμανία υπάρχει ο κανονισμός «50+1», όπου τον έλεγχο τον έχει η ομάδα και δεν μπορεί να τον πάρουν οι χορηγοί. Για παράδειγμα στην Μπάγερν Μονάχου, η Audi και η Adidas κατέχουν από 9% της ομάδας, αλλά το υπόλοιπο ποσοστό ελέγχεται από τα μέλη του συλλόγου.
Υπάρχουν βέβαια δύο εξαιρέσεις. Η Βόλφσμπουργκ ανήκει στην Volkswagen και η Μπάγερ Λεβερκούζεν στην ομώνυμη φαρμακευτική εταιρία. Αλλά σε γενικές γραμμές μία ομάδα στη Γερμανία είναι ένα πραγματικό κλαμπ των μελών της. Αν ρωτήσει κανείς για παράδειγμα έναν οπαδό της Μπάγερν Μονάχου σε ποιον ανήκει η ομάδα, η απάντηση δεν χωρά αμφισβήτηση «Στα μέλη βέβαια», λένε. Αυτοί εκλέγουν τον πρόεδρο, στη συγκεκριμένη περίπτωση τον Ούλι Χένες, ο οποίος παραμένει ψηλά στην εκτίμησή τους, παρά τις φορολογικές περιπέτειές του πρόσφατα.
Οι χορηγίες
Με χαμηλότερα έσοδα από τα εισιτήρια, οι ομάδες στη Γερμανία ρίχνουν μεγαλύτερο βάρος στις χορηγίες. Τρανό παράδειγμα για αυτό το Allianz Stadium του Μονάχου. Το 2011 οι εργασίες σε αυτό κόστισαν 368 εκ. ευρώ, όχι πολύ μακριά από τα 395 εκ. ευρώ που χρειάστηκε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για αντίστοιχο λόγο. Μόνο που στην περίπτωση των Γερμανών, το 55% προήλθε από εμπορικές συμφωνίες, σε σύγκριση με το 37% που απέσπασαν με τον ίδιο τρόπο οι Βρετανοί.
Όπως λέει ο Κάρλο Βιλντ, συντάκτης του έγκυρου περιοδικού ποδοσφαίρου Kicker, η Μπάγερν Μονάχου αξιοποιεί το όνομα μεγάλων ποδοσφαιρικών μορφών που ασχολούνται πλέον με το άθλημα από διαφορετικό πόστο. «Το όνομα του Ούλι Χένες ή του Φραντς Μπεκενμπάουερ ανοίγουν πόρτες. Ο Χένες είναι ο άνθρωπος που βρήκε χορηγούς», λέει.
Όλες αυτές οι κινήσεις βέβαια έχουν αντίκρισμα και όταν οι ομάδες κάνουν... ταμείο. Εκείνες της Πρέμιερ Λιγκ παρουσιάζουν απώλειες, οι περισσότερες της Μπουντεσλίγκα έχουν κέρδη. Σύμφωνα με το περιοδικό «Twentyfour7» οι Γερμανοί πέρυσι είχαν κέρδη 47 εκ. λιρών, τη στιγμή που οι αγγλικές ομάδες είχαν ζημιά 207 εκατομμυρίων. Και αυτό παρότι τα έσοδα ήταν αντίστροφα, 2,4 δισ. λίρες για τους Βρετανούς, 1,78 δισ. για τους Γερμανούς. Όμως για τους τελευταίους, τα συμβόλαια αποσπούν το 38% των εσόδων έναντι του 67% που ισχύει στο «νησί». Οι γερμανικές ομάδες αγοράζουν και αυτές σταρ. Αλλά τροφοδοτούν διαρκώς το σύστημά τους και με νεαρούς παίκτες.
Το Σάββατο λοιπόν, στο χορτάρι του Γουέμπλεϊ θα μπουν δύο γερμανικές ομάδες διεκδικώντας ένα τρόπαιο. Αλλά ταυτόχρονα η εμφάνισή τους εκεί θα είναι η «νίκη» ενός διαφορετικού μοντέλου οργάνωσης στον αθλητισμό.