Αυτό αναρωτιέται σε σημερινό του δημοσίευμα το γερμανικό περιοδικό Spiegel, το οποίο αναφέρει ότι το Κολωνάκι, έχει αδειάσει με τους πλούσιους να «κρύβονται» σε λέσχες όπως το Εκάλη Club για να μην προκαλούν ουσιαστικά τους απλούς πολίτες.
«Η περιοχή Κολωνάκι, δεν είναι γνωστή μόνο για τους εξαιρετικούς της κατοίκους, όπως Διπλωμάτες, γιατροί και πλούσιους επιχειρηματίες, αλλά και για τον αμέτρητο αριθμό πολυτελών μαγαζιών. Versace, Joop, Armani, ανήκουν μεταξύ των βασικών καθημερινών αναγκών τους, αλλά το πρόβλημα είναι: δεν υπάρχει πλέον ζήτηση. Ακόμα και στο Κολωνάκι, όπου η απληστία ήταν για μεγάλο διάστημα εκτός μόδας, χτύπησε η κρίση. Τα μαγαζιά είναι άδεια, τα καφέ έχουν λίγο κόσμο και φανταχτερές παραστάσεις με αμάξια όπως Porsche, BMW ή Ferrari, έχουν ήδη αποδοκιμαστεί. Μάλιστα, ακόμα και άτομα με κοστούμια παρενοχλούνται στο κέντρο της Αθήνας. Στην Ελλάδα, το να είσαι πλούσιος ήταν κάποτε πιο εύκολο», αναφέρει το δημοσίευμα.
Εάν κάποιος θέλει να επισκεφτεί τους εκατομμυριούχους που έχουν εγκαταλείψει το κέντρο της Αθήνας θα πρέπει, σύμφωνα με το Spiegel, να ανέβει στο αμάξι και να κινηθεί προς τα περίχωρα της ελληνική πρωτεύουσας.
«Το Politia Tennis Club, αποκλειστικό στο είδος του σε ολόκληρη τη χώρα, αποτελεί μια από αυτές τις διευθύνσεις, ένα καταφύγιο της πλουτοκρατίας, το οποίο η συνδρομή μπορεί να κοστίσει μέχρι και 8 χιλιάδες ευρώ το χρόνο. Μόλις 200 οικογένειες γεύονται αυτή την πολυτέλεια», συνεχίζει.
Περιγράφοντας μια μέρα κοντά στη πισίνα, κάτω από έναν τεχνητό καταρράκτη, μαζεύτηκαν για μεσημεριανό, μεγαλύτερης ηλικίας άντρες με νεαρές συνοδούς, «πίνουν ποτά με μια μικρή ομπρελίτσα στο ποτήρι. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να ενοχληθούν, προειδοποιεί η υπεύθυνη της ένωσης. Οι κύριοι θέλουν να ξεκουραστούν. Και η κρίση; Δεν υπάρχει εδώ!».
Μάλιστα, αναφέρεται και στο γνωστό «Εκάλη Club» το οποίο επισκέπτονται συχνά τα μέλη των οικογενειών, Λάτση, Βαρδινογιάννη και Μπόμπολα.
Το μεγάλο χάσμα, μεταξύ φτωχών και πλουσίων, σύμφωνα με το Spiegel, οδηγεί στη Ελλάδα στην κύρια γραμμή της πολιτικής αντιπαράθεσης, «δεξιοί εναντίον αριστερών- είναι απλώς κάτι σαν μια εικονική μάχη».