Ηταν νύχτα της 22ας Μαΐου όταν ο σπουδαίος Γρηγόρης Λαμπράκης, επιφανής στέλεχος της Αριστεράς και βουλευτής της ΕΔΑ, δεχόταν δολοφονική επίθεση από παρακρατικούς που του στοίχισε τη ζωή λίγες ημέρες αργότερα.
Πρόκειται για μια από τις πιο σκοτεινές σελίδες στην δημοκρατική ιστορία της χώρας που είχε αλυσιδωτές αντιδράσεις εντός και εκτός Ελλάδας, έγινε ταινία υπό το βλέμμα του μεγάλου Κώστα Γαβρά και συνεχίζει να συγκλονίζει ακόμη και σήμερα.
Ο νομικός Θανάσης Γρέβιας, τότε στέλεχος της νεολαίας της ΕΔΑ ήταν παρών στο νοσοκομείο ΑΧΕΠΑ και στον θάλαμο όπου βρισκόταν βαρύτατα τραυματισμένος και τελικά εξέπνευσε ο Γρηγόρης Λαμπράκης θυμάται, μιλώντας στην «Ελευθεροτυπία» τις τραγικές στιγμές που έζησε.
Καταγγέλλει, μάλιστα, ότι είχαν βάλει τον βουλευτή της ΕΔΑ σε νεκροθάλαμο και όχι κανονικό θάλαμο χωρίς ορό και δηλώνει «Τον άφησαν βαριά τραυματισμένο, χωρίς ορό στο νεκροθάλαμο του νοσοκομείου. Το σχέδιο τους πέτυχε».
Ο κ. Γρέβιας περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια τις τραγικές εκείνες στιγμές αφήνοντας σαφείς αιχμές κατά πολλών.
Αναλυτικά:
«Τα μεσάνυχτα βρισκόμασταν έξω από την κεντρική είσοδο του νοσοκομείου, όταν εξήλθε ένας γιατρός. Απευθύνθηκε σε μας, ρωτώντας αν ήμασταν εκεί για τον Λαμπράκη. Του απαντήσαμε 'ναι'. Είπε ότι χρειαζόταν ένας από μας, γιατί δεν επαρκούσε το νοσηλευτικό προσωπικό. Πήγα εγώ. Κατέβηκα με το γιατρό στο πρώτο υπόγειο. Από ένα μακρόστενο διάδρομο μπήκαμε σε ένα κλειστό θάλαμο. Στην είσοδο βλέπω τη γραμματέα της οργάνωσής μας Καίτη Τσαρουχά, να κρατάει στα χέρια της τον βαρύτατα τραυματισμένο πατέρα της, Γιώργη Τσαρουχά (χτυπήθηκε το ίδιο βράδυ), βουλευτή Καβάλας της ΕΔΑ. Στο βάθος δεξιά ξαπλωμένο ανάσκελα, το σώμα του Γρηγόρη Λαμπράκη. Ηταν ζωντανός, αλλά σε κωματώδη κατάσταση.
Ο γιατρός μου ζήτησε να καθίσω σε μια καρέκλα, πίσω από το κεφάλι του, να τοποθετήσω τα χέρια μου στην κάτω σιαγόνα και να κρατώ συνεχώς το κεφάλι του προς τα πίσω και έφυγε. Του είχαν κάνει τραχειοστομία. Δεν ήταν διασωληνομένος, δεν είχε ορό. Κατά διαστήματα το στήθος του τρανταζόταν από ακανόνιστες εισπνοές και εκπνοές».
Σε ερώτηση για το αν υπήρχε άλλος ασθενής στο θάλαμο, ο κ. Γρέβιας δηλώνει ότι δεν ήταν θάλαμος νοσηλείας, αλλά... νεκροθάλαμος.
«Ο χώρος όπου βρισκόμασταν δεν ήταν θάλαμος νοσηλείας. Ούτε τα κρεβάτια ήταν κρεβάτια νοσηλείας. Το κρεβάτι στο οποίο ήταν ο Λαμπράκης, αποτελούνταν από τρεις ξύλινες σανίδες πάνω σε δύο μεταλλικά "Π", πιθανότατα νεκροκρέβατο. Μάλλον ήταν ο νεκροθάλαμος του νοσοκομείου» καταλήγει ο κ. Γρέβιας.