Για την σχέση της με τον Άκη Τσοχατζόπουλο, στον οποίο παραμένει αφοσιωμένη μίλησε η Βίκυ Σταμάτη σε συνέντευξή της από τις φυλακές του Κορυδαλλού. Σε αυτή δηλώνει πως η σημερινή της κατάσταση δεν οφείλεται σε δικές της πράξεις και ζητά εφαρμογή του νόμου «χωρίς χάρες».
Μιλώντας για τη σχέση της με τον πρώην υπουργό, στη συνέντευξή της στο «Έθνος της Κυριακής» παραδέχεται πως «στην αρχή, όταν ξέσπασε η υπόθεση είχα πολύ θυμό μαζί του. Όμως, τώρα όχι πια», δηλώνει πως παραμένει αφοσιωμένη σε εκείνον και θεωρεί ότι πληρώνει για πράγματα για τα οποία δεν έφταιξε και που δεν γνώριζε και πιστεύει ότι δεν ήταν η μοναδική κοπέλα από φτωχή οικογένεια που παντρεύτηκε έναν ευκατάστατο άνδρα. «Τον ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή και εξακολουθώ να παραμένω αφοσιωμένη σε εκείνον, που είναι η ζωή μου. Για μένα η σχέση μας μετράει από τότε. Για εκείνον δεν ξέρω αν ήταν έτσι, αλλά για μένα η σχέση μας μετράει από τότε», λέει χαρακτηριστικά.
Για την Βίκυ Σταμάτη η προφυλάκισή της ήταν «ο ενταφιασμός στο δεσμωτήριο του Κορυδαλλού. Δεν οφείλεται σε δικές μου πράξεις, αλλά στους συκοφάντες και στους διαβολείς μου, οι οποίοι διέθεταν επηρεασμό και εξουσία. Η σημερινή μου κατάσταση δεν οφείλεται σε πράξεις μου, οι οποίες είναι απόλυτα διαυγείς. Δεν προκύπτει από δικές μου πράξεις, οι οποίες ήταν ευθείες και κρυστάλλινες. Πολιτικά, ηθικά, νομικά, εγκληματική η επιλογή τους να με κατηγορήσουν», λέει και το εξηγεί αναφέροντας πως όταν γνώρισε τον σύζυγό της, ήταν ήδη δημιουργημένος, ευκατάστατος. Η ζωή του ήταν δομημένη. Δεν δημιούργησαν τίποτα μαζί, ώστε να διερωτάται ή να τον ρωτάει πώς έγινε αυτό ή που βρήκανε το άλλο.
«Δεν δέχομαι την οικογενειακή ευθύνη», λέει. «Θέλω την εφαρμογή του νόμου. Δεν θέλω χάρες. Το σπίτι αγοράστηκε με δάνειο στο όνομά μου. Εάν έχω εγώ ευθύνη γι' αυτό, γιατί δεν έχει και ο υπάλληλος της τράπεζας που το ενέκρινε. Μου έδωσαν αυτό το δάνειο, επειδή υπήρχε δίπλα μου ένα πρόσωπο με κύρος. Θα έπαιρνα εγώ ποτέ δάνειο, ως Βίκυ Σταμάτη; Γιατί δεν έπαιρνα πριν;» διερωτάται.
«Με το παιδί μου η σχέση μας είναι τραυματική και πολυεπίπεδη. Βιώνουμε και οι δύο διαδρομές παράλληλες, σε γκρίζες ζώνες. Εγώ μόνη, ανήμπορη ψυχικά, ηθικά και σωματικά συντετριμμένη, το παιδί μου ανήμπορο να αντιδράσει στην σκληρή πραγματικότητα, στοχοποιημένο από την εικονική πραγματικότητα», είπε αναφερόμενη στο γιο της, ενώ περιέγραψε τις σκηνές της σύλληψης του συζύγου της στο σπίτι τους. «Ο μικρός κοιμόταν. Ξύπνησε και είδε κόσμο, άκουσε φωνές. Είδε να παίρνουν τον πατέρα του. Δεν ξέρω αν κατάλαβε, αλλά μου είπε μία φράση που με έκανε ράκος, γιατί δείχνει πώς το βίωσε. Μου είπε "μανούλα σε παρακαλώ, μην πεθάνεις ποτέ"».