Αυτό τον τίτλο φέρει το κεντρικό θέμα του διεθνούς δημοσιογραφικού δικτύου CNN που με αφορμή την κυκλοφορία ενός βιβλίου, προσπαθεί να σηκώσει το πέπλο της σιωπής σχετικά με τα σεξουαλικά εγκλήματα των Ναζί στην διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου πολέμου.
Το άρθρο ξεκινά με την ανατριχιαστική μαρτυρία που αφηγούνται δύο Εβραίες, οι οποίες βίωσαν την αγριότητα των Ναζί: «Οι στρατιώτες ήρθαν το βράδυ και πήραν το κορίτσι σε ένα υπόστεγο και το ανάγκασαν να βλέπει το βιασμό μιας μεγαλύτερης γυναίκας. Οι μεθυσμένοι άντρες μετά άφησαν ελεύθερο ένα σκυλί για να της κατασπαράξει τα στήθη. Αίμα βρίσκονταν παντού. Η γυναίκα λιποθύμησε. Μετά ήρθε η σειρά του νεαρού κοριτσιού. Πέντε άντρες την κρατούσαν ακινητοποιημένη ενώ την βίαζαν και την σοδομούσαν εκ περιτροπής. Έριξαν πάνω της αλκοόλ και γελούσαν γιατί δεν είχε ακόμη στήθη για να φάει το σκυλί. Της είπαν ότι θα την σκότωναν. Αργότερα η αδελφή της την μάζεψε και την καθάρισε αλλά δεν μίλησαν ποτέ για αυτά. Κανείς δεν μιλούσε για αυτά. Δεν χρειάζονταν να μιλήσεις για αυτά. Ή μήπως δεν μπορούσαν;»
Το άρθρο συνεχίζει με το να εξηγεί ότι αυτή η ιστορία μπορεί να μας θυμίζει σύγχρονες βιαιότητες στο Κονγκό, στην πρώην Γιουγκοσλαβία ή τη Λιβύη, αλλά έλαβε χώρα πριν από 65 χρόνια την εποχή του Ολοκαυτώματος, περίπου μισό αιώνα πριν τα Ηνωμένα Έθνη αναγνωρίσουν τους βιασμούς ως εγκλήματα πολέμου.
Ο συγγραφέας του άρθρου τονίζει πως το θέμα των σεξουαλικών εγκλημάτων στο Ολοκαύτωμα εγείρει ποικίλες αντιδράσεις, καθώς κάποιοι αμφισβητούν την ορθότητα των μαρτυριών, άλλοι φοβούνται πως η αναφορά σε τέτοια θέματα πληγώνει περαιτέρω τα ήδη βασανισμένα θύματα του Ολοκαυτώματος, ενώ κάποιοι πιστεύουν πως προκαλούν τον αποπροσανατολισμό από την ουσία της συνολικής βίας των Ναζί. Όπως και να χει ο χρόνος τελειώνει για όποιον θέλει να συγκεντρώσει μαρτυρίες από επιζήσαντες.
Το θέμα ήρθε ξανά στην επικαιρότητα με αφορμή την κυκλοφορία πριν από λίγους μήνες ενός βιβλίου που φέρει τον τίτλο «Σεξουαλική Βία Κατά Εβραίων Γυναικών στο Ολοκαύτωμα» που υπογράφουν οι Sonja Hedgepeth και Rochelle Saidel και το οποίο περιλαμβάνει μαρτυρίες για βιασμούς, εξαναγκασμό σε πορνεία, στειρώσεις κ.λπ., και είναι πιθανά το πρώτο βιβλίο γραμμένο στα αγγλικά που τολμά να αγγίξει ένα θέμα ταμπού.
Μάλιστα το άρθρο αναφέρει ότι οι γυναίκες συγγραφείς αντιμετώπισαν πολλές πιέσεις για να μην εκδόσουν το βιβλίο. Χαρακτηριστικά αναφέρεται ότι σοβαρές αντιδράσεις είχαν ακόμα και στο επίσημο Ινστιτούτο Μνήμης του Ισραήλ για το Ολοκαύτωμα όπου σε ομιλία της Saidel με αφορμή την παρουσίαση του προηγούμενου βιβλίου της «Οι Εβραίες του Στρατοπέδου Συγκέντρωσης Ravensbrück» όταν τόλμησε να αναφερθεί σε βιασμό την διέκοψε συνάδελφός της και της είπε « Που είναι οι αποδείξεις; Δεν μπορείς να τα λες αυτά».
Στη συνέχεια του άρθρου πάντως αναφέρεται ότι η έρευνα που χρηματοδοτήθηκε από τον σκηνοθέτη Steven Spielberg μετά την παραλαβή του Όσκαρ για την ταινία Η Λίστα Του Σίντλερ περιλαμβάνει περισσότερες από 52000 βιντεοσκοπημένες μαρτυρίες επιζησάντων Εβραίων και περίπου 1700 από αυτές έχουν αναφορές σε σεξουαλικά εγκλήματα.
Διαβάστε όλο το άρθρο εδώ