Aπό την 11η Σεπτεμβρίου, μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργους των ΗΠΑ, ο φόβος κυριεύει τον δυτικό κόσμο και γίνεται μια εξαιρετικά κερδοφόρα αγορά. Ολες οι χώρες, είτε συνδέονται είτε όχι με τις Ηνωμένες Πολιτείες, φοβούνται επιθέσεις εναντίον στρατηγικών στόχων τους, πυρηνικά εργοστάσια, αεροδρόμια, σταθμούς ηλεκτρικού, στάδια.
Οι επιχειρήσεις φοβούνται επίσης την εισβολή κάθε φύσεως στα συστήματα πληροφορικής με στόχο την κατασκοπεία ή το σαμποτάζ. Και φροντίζουν να επιμεληθούν της ασφάλειας των υποδομών και των εργαζομένων τους ειδικά όταν διαθέτουν θυγατρικές σε χώρες με ασταθή γεωπολιτική ισορροπία.
Η πρόσφατη επίθεση από έναν ισλαμιστή κομάντο στο εργοστάσιο φυσικού αερίου της Αλγερίας κατά την οποία σκοτώθηκαν 70 άτομα χτύπησε το κόκκινο καμπανάκι. Σε αυτές τις συνθήκες η αγορά παροχής ασφάλειας ανεβάζει συνεχώς τις μετοχές της ενώ οι υπηρεσίες ασφάλειας του στρατού συνεχώς υποχωρούν εξαιτίας των περικοπών και της λιτότητας.
Στο γραφείο συμβούλων στρατηγικής Frost & Sullivan, η παγκόσμια αγορά παροχής ασφάλειας ζυγίζει αυτή τη στιγμή 140 δισ. δολάρια (106 δισ. ευρώ) και αναμένεται να φτάσει τα 200 δισ. το 2020. Οίκος παροχής ασφάλειας εκτιμά ότι ο ρυθμός ανάπτυξης της συγκεκριμένης αγοράς στην Ευρώπη θα είναι 50% το χρόνο ως το 2015. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της εταιρείας Cassidian Cybersecurity η παγκόσμια αγορά της ηλεκτρονικής άμυνας ανέρχεται στα 47 δισ. ευρώ και γνωρίζει αύξηση 8-10% ετησίως.
Στις 15 Αυγούστου 2012 η Saudi Aramco, η εθνική εταιρεία πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας και πρώτος παραγωγός πετρελαίου στον πλανήτη, υπέστη κυβερνοεπίθεση μεγάλης κλίμακας: 30.000 κομπιούτερ της εταιρείας ετέθησαν εκτός λειτουργίας από έναν εξωτερικό ιό και έμειναν ανενεργοί για 10 ημέρες. Η οικονομική απώλεια υπήρξε τεράστια για την επιχείρηση. Οι υποψίες στράφηκαν στις υπηρεσίες του Ιράν και της Συρίας οι οποίες με τον τρόπο αυτό ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στην Ουάσινγκτον.
Εδώ παρεμβαίνουν οι εταιρείες παροχής ασφάλειας, όπως η Cassidian και η Thales οι οποίες οφείλουν να προλαμβάνουν κάποια κυβερνοεπίθεση η οποία θεωρείται «πράξη πολέμου». Διότι αρκεί μια 100άδα χάκερς για να επιβάλουν μια τεράστια απειλή σε μια χώρα.
«Με λίγα μέσα είναι πλέον δυνατόν να εξαπολύσει κάποιος μια επίθεση σε συστήματα πληροφορικής. Χώρες με μικρή επιρροή στη διεθνή σκακιέρα χρησιμοποιούν τις κυβερνοεπιθέσεις ως μέσο επιβολής εξουσίας. Η κυβερνοαπειλή γίνεται όλο και περισσότερο σημαντικό στοιχείο στη σκηνή της παγκόσμιας άμυνας».
Στα πλαίσια αυτού του πλανητικού οικονομικού πολέμου η βιομηχανική κατασκοπεία είναι μια νέα ανερχόμενη απειλή: οι επιτεθέμενοι έχουν στόχο να κατασκοπεύσουν και να κλέψουν την τεχνογνωσία μια εταιρείας, δηλαδή, εμπορικές πληροφορίες, μυστικά του ντιζάιν και παραγωγή προϊόντων. Στελέχη εταιρειών της αγοράς ασφάλειας αναφέρουν ότι κάποιοι κυβερνο-πράκτορες μπορούν να μείνουν στα συστήματα πληροφορικής μιας επιχείρησης επί 416 ημέρες πριν να γίνουν αντιληπτοί! Πηγή Liberation