Ολο και πιο απογοητευτικά είναι τα στοιχεία που έρχονται στο φως για την πορεία των μεταμοσχεύσεων στην Ελλάδα, καθώς έχουν μειωθεί επικίνδυνα με τραγικά αποτελέσματα για τους ασθενείς που αναμένουν κάποιο όργανο για μεταμόσχευση.
Τα στοιχεία, που ανακοινώθηκαν σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στο νοσοκομείο «Μητέρα», δείχνουν πως το 2012 η αναλογία ήταν επτά μεταμοσχεύσεις ανά εκατομμύριο πληθυσμού, ενώ το αντίστοιχο νούμερο ήταν 7,2 μεταμοσχεύσεις.
Όπως ανέφεραν οι διοργανωτές, τα αίτια των αποτελεσμάτων αυτών, αποδίδονται στο ξεπερασμένο νομοθετικό πλαίσιο αλλά και στις προκαταλήψεις που εξακολουθούν να υπάρχουν σε τμήμα του πληθυσμού, παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί.
Ο φόβος της κερδοσκοπίας δεν επιτρέπει να γίνονται μεταμοσχεύσεις από ιδιωτικά κέντρα, επισήμανε κατά την ομιλία του ο διεθνούς φήμης καθηγητής Ανδρέας Τζάκης, ο οποίος έχει καθιερωθεί ως αυθεντία στο χώρο των μεταμοσχεύσεων ήπατος - νεφρών - παγκρέατος και εντέρων στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής όπου και διαμένει μονίμως και διευθύνει το Μεταμοσχευτικό Ινστιτούτο του Μαϊάμι. Ο κ. Τζάκης χαρακτήρισε αδιανόητο και αντιπαραγωγικό το γεγονός του αποκλεισμού από τις μεταμοσχεύσεις των ιδιωτικών κέντρων, προσθέτοντας ότι το κόστος δεν μπορεί να είναι επαρκής λόγος, τη στιγμή που πολλοί Έλληνες καταφεύγουν για μεταμοσχεύσεις στο εξωτερικό.
Παρά τις προσπάθειες που έγιναν τα τελευταία 20 χρόνια δεν υπήρξε ουσιαστική βελτίωση του αριθμού των δοτών, ανέφερε από την πλευρά του ο Δημήτριος Γάκης, διευθυντής στο Κέντρο Μεταμοσχεύσεων συμπαγών οργάνων του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης και εκπρόσωπος της Ελλάδας σε θέματα μεταμοσχεύσεων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα και στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Ο κ. Γάκης είπε ότι οι μικρές εξάρσεις που παρατηρήθηκαν οφείλονται μάλλον σε τυχαία γεγονότα, καθώς η Ελλάδα παρέμενε σταθερά στις τελευταίες θέσεις του ευρωπαϊκού πίνακα και παρά το παράδοξο με τις δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι το ποσοστό αποδοχής της δωρεάς οργάνων στους Έλληνες είναι της τάξης 90-95%.
«Στην ουσία δεν καταφέραμε να μετατρέψουμε την πρόθεση των πολιτών σε πράξη» είπε ο κ. Γάκης, προσθέτοντας ότι ουσιαστικά το υπάρχον σύστημα δεν μπορεί να αποδώσει τίποτα το καλύτερο. Το κόστος και η επιβίωση είναι οι βασικοί λόγοι βελτίωσης του συστήματος, καθώς το μέσο πραγματικό κόστος του νεφροπαθούς ετησίως αγγίζει τα 50.000 και το συνολικό κόστος αιμοκάθαρσης για τους 10.000 ασθενείς υπερβαίνει τα 500 εκ. ευρώ, ενώ το κόστος του μεταμοσχευμένου δεν ξεπερνά τα 8.500 ευρώ ετησίως. Το σύστημα είναι αναποτελεσματικό και καθηλωμένο, χρειάζεται νέα δομή κατέληξε ο κ. Γάκης.