«Ο Ωνάσης για την Ελλάδα είναι ιστορία. Και είναι κρίμα να πετάμε στα σκουπίδια την ιστορία μας. Κάνω έκκληση, αφού δεν σώθηκε ο Σκορπιός, να διασωθούν οι θησαυροί της οικογένειας που υπάρχουν μέσα στα σπίτια» λέει η Μαρίνα Δοδέρο, η νονά της Αθηνάς.
Θα μπορούσαν να αποτελέσουν ένα μουσείο Ωνάση», λέει η κ. Δοδέρο στο Εθνος της Κυριακής, διπλά σοκαρισμένη από τη νέα εξέλιξη, που φέρει τους Ρώσους αγοραστές να πετούν ό,τι θυμίζει τον Αριστοτέλη και τις αλλοτινές δόξες του νησιού. Η αδελφική φίλη της Χριστίνας Ωνάση και νονά της Αθηνάς, για μια ακόμη φορά, ξεσπά, καθώς ενημερώνεται στη μακρινή Αργεντινή για τα κοντέινερ που πηγαινοέρχονται στις χωματερές της Λευκάδας, αδειάζοντας... κομμάτι κομμάτι την ιστορία, αλλά και τη ζωή της, που συνδέθηκε στενά με τον Σκορπιό.
«Δεν πρέπει να πετάξουν τίποτε. Τα πράγματα να πάνε σε γηροκομεία ή σε στέγες άπορων και εγκαταλελειμμένων παιδιών. Τουλάχιστον κάποιοι θα κάνουν μια προσευχή για τη Χριστίνα», δηλώνει μιλώντας αποκλειστικά στην εφημερίδα μας η γυναίκα που στο Μπουένος Αϊρες όπου ζει, έχει να επιδείξει ένα τεράστιο φιλανθρωπικό έργο και τη λατρεύουν για αυτό οι Αργεντινοί.
Η ίδια παρακολουθεί μέρα και νύχτα τις εξελίξεις και θεωρεί ότι θα έπρεπε είτε η πολιτεία είτε το Ιδρυμα «Ωνάση» να έρθει σε επαφή με τον αγοραστή, για να διασωθούν τα οικογενειακά κειμήλια και τα έπιπλα.
«Δεν είναι δυνατόν να έχει αυτή τη συνέχεια η ιστορία του νησιού. Είμαι πολύ στενοχωρημένη... για μια ακόμη φορά! Οταν έμαθα για την πώληση του Σκορπιού, για μένα τέλειωσε μια σημαντικότατη και απερίγραπτη πλευρά της ζωής μου. Εχασα τις αδελφές μου, τους γονείς μου και τη Χριστίνα... Τώρα έρχεται και αυτό. Το σπίτι έχει μέσα κειμήλια που μπορούν να φέρουν στο φως ακόμη περισσότερες λεπτομέρειες για τη ζωή της οικογένειας.
Τα έπιπλα είναι πάρα πολλά και εκπληκτικής ομορφιάς. Είναι συντηρημένα και σε πολύ καλή κατάσταση όλα. Για αυτό, αντί να πετιούνται στα σκουπίδια, θα μπορούσαν να πάνε σε ορφανοτροφεία και γηροκομεία. Να ζεστάνουν κόσμο. Να χαρούν άνθρωποι που περνάνε δύσκολα. Θα μπορούσαν να γεμίσουν σπίτια με αυτά. Δεν πετιούνται τα πράγματα που τα διάλεξε ένα προς ένα είτε ο Αριστοτέλης είτε η Χριστίνα... Δεν είναι δυνατόν να πάνε στα σκουπίδια. Λίγος σεβασμός δεν υπάρχει; Κανείς δεν νοιάζεται;
Η Χριστίνα και η οικογένειά της δεν έπρεπε να έχει τέτοια τύχη. Κι αν οι νέοι αγοραστές του Σκορπιού δεν νοιάζονται για την ιστορία, όλοι όσοι συνδέθηκαν με τον Ωνάση, πώς μπορούν να αδιαφορούν; Πώς αφήνουν τα κοντέινερ με όλα αυτά να καταλήγουν στις χωματερές;».
Χειροποίητα έπιπλα και αυθεντικοί πίνακες
Στα σαλόνια του σπιτιού, βρίσκεται ακόμη και σήμερα ζωντανός ο θρύλος του Ελληνα μεγιστάνα.
Από το πλήρως οργανωμένο γραφείο του στο νησί, ο Ωνάσης διηύθυνε την αυτοκρατορία του και δεκάδες συμφωνιών είχαν κλειστεί γύρω από τις πισίνες και τα τζάκια του.
Την πρώτη διακόσμηση των οικιών του Σκορπιού είχε κάνει ο διάσημος τότε διακοσμητής και προσωπικός φίλος της Τζάκι Κένεντι, Μπίλι Μπάλτουιν. Η Τζάκι, με το που πάτησε το πόδι της στον Σκορπιό άλλαξε μέχρι και τις πέτρες, όπως χαρακτηριστικά λένε όσοι γνωρίζουν. Βρήκε τον καλύτερο Ελληνα επιπλοποιό της εποχής, τον Λευτέρη Σαρίδη, και με τα αριστοτεχνικά κατασκευασμένα χειροποίητα έπιπλά του γέμισε το περίφημο «ροζ σπίτι» του Σκορπιού.
Η Τζάκι, προκειμένου να βρει αυτό που πραγματικά ταίριαζε σε κάθε γωνιά του, δεν δίσταζε να κατεβαίνει συχνά στο Μοναστηράκι αναζητώντας παλαιές λάμπες για τον φωτισμό των χώρων, ενώ ιδιαίτερη προτίμηση έδειχνε στις αντίκες Χαριτάκη της οδού Βουκουρεστίου. Αυτά όλα, που μεταφέρονταν με ελικόπτερα στον Σκορπιό εκείνη τη χρυσή περίοδό του, κοσμούν ακόμη και σήμερα το κεντρικό κτίσμα του νησιού. Δεκάδες αυθεντικοί πίνακες ζωγραφικής με τις υπογραφές όλων των μεγάλων Ελλήνων ζωγράφων βρίσκονται παντού στους τοίχους. Μαζί τους οι καθρέφτες, οι μινιατούρες, τα χρυσά και επάργυρα σερβίτσια, καθώς και τα πέντε σαλόνια συνθέτουν τον θησαυρό του ροζ οικήματος.