Σίγουρα δεν πρόκειται για θεματολογία που αρμόζει στο κλίμα των ημερών, αλλά το αίνιγμα παραμένει: τι είναι αυτό που καθιστά τις καλόγριες, αδελφές του ελέους και άλλες αφοσιωμένες στον Ύψιστο, αντικείμενο διαρκούς πραγμάτευσης από τις τέχνες της εικονογράφησης, της φωτογραφίας, του κινηματογράφου, των κόμικς, της ζωγραφικής κ.ο.κ.;
Μα η ίδια η ιδιότητά τους, θα μπορούσε κανείς να απαντήσει με σχετική ευκολία: η χριστιανική θρησκεία τις έχει περιβάλλει με το μανδύα του άβατου, της παρθενίας, της συγκάλυψης της σωματικότητάς τους, της απώθησης και κατάπνιξης των επιθυμιών τους, σε σημείο ώστε η καλλιτεχνική φαντασία να φλέγεται από το πάθος της αποκάλυψης της σωματικής αλήθειας πίσω από τα αλλεπάλληλα πέπλα άρνησης των εγκόσμιων και μοναχισμού.
Μην πυροβολείτε λοιπόν την τέχνη που τις γδύνει, αλλά εκείνους που τις έντυσαν τόσο προκλητικά και υπερβολικά συντηρητικά...