Εδώ και δεκαετίες, ο κόσμος του κινηματογράφου, τα στούντιο και οι σκηνοθέτες μοιάζουν να έχουν μία ορισμένη εμμονή με την αποκαλυψιακή καταστροφή του κόσμου και το τέλος του.
Μονάχα μέσα στο 2013 παρήχθησαν οκτώ ταινίες ανάλογης θεματολογίας. Πρόκειται για τα: Oblivion, After Earth, Catching Fire, The Host, This Is the End, World War Z, Elysium, και The World's End.
Μάλιστα η πληθώρα τέτοιων ταινιών είναι τόσο μεγάλη που δεν θα ήταν υπερβολή το να πούμε ότι το κοινό έχει εκτεθεί σε όλα τα πιθανά σενάρια τέλους, έχοντας αφομοιώσει όλο το εύρος των λεπτομερειών που συνθέτουν το μωσαϊκό της καταστροφής και της έκλειψης του ανθρώπινου είδους.
Το γιατί αυτή η θεματολογία ασκεί – διότι προφανώς ασκεί – γοητεία είναι μάλλον πολύπλοκο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι το κοινό και η ανθρωπότητα εν γένει μοιάζουν να σαγηνεύονται από τον τρόμο των εικόνων της εξόντωσής τους. Απολαμβάνουν ασυνείδητα το θέαμα του θανάτου, με τον ίδιο τρόπο που όλοι οι άνθρωποι έχουν κάποια στιγμή στη ζωή τους νιώσει να έλκονται από το τρομακτικό και το φρικώδες.
Ακολουθούν οι αντιπροσωπευτικές εικόνες από τις 27 ταινίες που έχουν παραχθεί από το 1965 και μετά: