Η απίστευτη ιστορία του Βρετανού εκατομμυριούχου χρηματιστή που έγινε μεγαλέμπορος ναρκωτικών [εικόνες]

Ασφυκτιούσε μέσα στο πανάκριβο slim fit κοστούμι του. Η γραβάτα και οι αρτηριοσκληρωτικοί τρόποι συμπεριφοράς τον έκαναν να θέλει να ουρλιάξει. Το μυαλό του ταξίδευε αλλού. Σε σκοτεινά, ιδρωμένα μέρη όπου η μουσική ήταν το παν και οι κάθε είδους καταχρήσεις ο οδηγός για την δίχως όρια, αχαλίνωτη διασκέδαση.

Το χρηματιστήριο για τον, μεγαλωμένο στο Λίβερπουλ, Σον Ατγουντ ήταν απλώς ένα αναγκαίο «κακό». Οσο «κακό» μπορεί να χαρακτηριστεί ένα επάγγελμα που σε κάνει εκατομμυριούχο πριν καν προλάβεις να το καταλάβεις.

Τα χρήματα τον έκαναν να αισθάνεται άτρωτο. Τίποτα δεν μπορούσε πια να μπει ανάμεσα σε εκείνον και την αγαπημένη του rave μουσική. Τα παράτησε όλα, λοιπόν, και το' ριξε στην τρέλα. Και στα ναρκωτικά. Δίχως μέτρο, δίχως τύψεις, δίχως δεύτερες σκέψεις, δίχως σχέδιο. Ζούσε για το σήμερα και για την έξαψη που του προκαλούσαν τα πάρτι.

Μετακόμισε στο Φοίνιξ κι άρχισε να διοργανώνει rave πάρτι. Σε χρόνο dt ξεκίνησε να εισάγει στις ΗΠΑ μεγάλες ποσότητες χαπιών έκστασι από την Ολλανδία και σε σύντομο χρονικό διάστημα έγινε ένας από τους μεγαλύτερους εμπόρους της περιοχής. Αντίπαλος της ιταλικής μαφίας και συνέταιρος των βαρόνων του Μεξικού.

Κίνητρό του; Να μυήσει τους Αμερικανούς στην κουλτούρα της βρετανικής rave σκηνής με την οποία είχε μεγαλώσει και να αυξήσει το πελατολόγιό του. Ολα τα πάρτι, όμως, κάποια στιγμή τελειώνουν. Ο «Αγγλος Σον», όπως ήταν το παρατσούκλι του στις ερήμους της Αριζόνα, ζώντας στον ψυχεδελικό κόσμο των έκστασι, δεν άργησε να πέσει στα χέρια της αστυνομίας και να καταλήξει στη φυλακή Maricopa που λογίζεται ως ένα από τα χειρότερα σωφρονιστικά ιδρύματα στις ΗΠΑ.

Ο Σον Ατγουντ σήμερα έχει αποφυλακιστεί, έχει γράψει δύο βιβλία και προσπαθεί μέσω της ιστορίας του να διώξει όσα περισσερα παιδιά μπορεί μακριά από τον εφιάλτη των ναρκωτικών.

Την πολυτάραχη ζωή του περιγράφει στο αμερικανικό περιοδικό Vice:

«Τα χρήματα με έκαναν να μην βλέπω το νόμο ως εμπόδιο για τα πάρτι που σχεδίαζα ή στην εισαγωγή χαπιών έκστασι από την Ολλανδία. Ξεκίνησα το εμπόριο πριν αρχίσω να διοργανώνω πάρτι. Τότε τα ναρκωτικά ήταν ακριβά. Μέσω της rave, όμως, απέκτησα μεγάλο πελατολόγιο. Εγινα ο προμηθευτής της μεξικανικής μαφίας, της πιο επικίνδυνης μαφίας σε όλη την Αριζόνα.

Αντίπαλον δέος ήταν η ιταλική μαφία του «Ταύρου» Σάμι Γκραβάνο. Οσο ήμουν στη φυλακή, ο γιος του μου είπε πως είχε πάρει εντολή να συστήσει στρατό με σκοπό να με απαγάγει από ένα κλαμπ, να με πάει στην έρημο και να με σκοτώσει. Γλίτωσα επειδή εκείνο το βράδυ ο κολλητός μου, ο «Wild Man», έμπλεξε σε ένα καυγά και έπρεπε να φύγουμε νωρίτερα από το κλαμπ.

Την απόφαση να εγκαταλείψω το χρηματιστήριο και να γίνω party animal και έμπορος ναρκωτικών την πήρα κατά τη διάρκεια ενός πάρτι. Ακουγα τη μουσική του Κρις Λιμπερέιτορ, έβλεπα εκατοντάδες ανθρώπους να χορεύουν ξέφρενα και είπα «αυτό είναι το όνειρό μου». Το πρόβλημα ήταν πως εκείνη την περίοδο είχα αρχίσει να είμαι συνεχώς υπό την επήρεια χαπιών και είχα γίνει παρανοϊκός.

Η σύλληψή μου ήταν αναπόφευκτη. Το εμπόριο ναρκωτικών οδηγεί σε μπελάδες με την αστυνομία, στη φυλακή ή στο θάνατο. Η αστυνομία είχε πληροφοριοδότη και κατέγραφε τις κλήσεις μας. Εγώ πρόσεχα, αλλά το προσωπικό μου ανέφερε συνεχώς το όνομά μου κι έτσι με έπιασαν για συνωμοσία. Τα μέσα της εποχής χαρακτήριζαν την οργάνωσή μου «Αυτοκρατορία του κακού» κι εμένα με αποκαλούσαν «Διάβολο». Στην αρχή ανησύχησα για τις επιπτώσεις που θα είχε αυτό στην ποινή που θα μου επέβαλαν, αλλά όταν διάβασα τα άρθρα αισθανόμουν σαν κακός ήρωας βγαλμένος από τα κόμικς της Marvel.

Στη φυλακή άρχισα να γράφω blogs κι έτσι απέκτησα δυνατούς... συμμάχους όπως ο T Bone, ένας έγχρωμος μονομάχος της φυλακής που το κορμί του ήταν γεμάτο μαχαιριές. Ηταν κάποιος που τον χρειαζόσουν στο πλευρό σου για να επιβιώσεις. Η παρέα με τον T Bone, βέβαια, προκάλεσε προβλήματα με τη συμμορία των λευκών που κυριαρχούσε στη φυλακή. Επρεπε να κάνεις ό,τι σου έλεγαν, αλλιώς σε σκότωναν.

Οι φυλακές κατακλύζονται από τον ρατσισμό. Με το που μπαίνεις έρχεται ένας... «στρατιώτης» της φυλής σου και σου ανακοινώνει τους κανόνες. Αν τους παραβείς καταλήγεις είτε ξυλοδαρμένος είτε μαχαιρωμένος. Ο μόνος τομέας που δεν έχει φυλετικές διακρίσεις στη φυλακή είναι τα ναρκωτικά. Εκεί όλοι κάνουν μπίζνες με όλους.

Η φυλακή ήταν γεμάτη ανατριχιαστικούς τύπους. Στο διπλανό κελί ήταν ένας ψυχοπαθής δολοφόνος και ο πρώτος... συγκάτοικός μου ήταν ένας σατανιστής ιερέας με ένα πεντάλφα ζωγραφισμένο στο μέτωπό του και μέλος μιας αίρεσης που έπινε αίμα και έτρωγε ανθρώπινα μέλη. Ευτυχώς ήταν καλός μαζί μου.

Η εμπειρία μου στη φυλακή με έκανε να δω τη ζωή μου με εντελώς άλλο μάτι. Αλλαξα. Αφηγούμαι την ιστορία μου σε σχολεία στη Μεγάλη Βρετανία και σε όλη την Ευρώπη. Βοηθώ στην επιμόρφωση των παιδιών γύρω από τις επιπτώσεις των ναρκωτικών και ελπίζω να μην κάνουν τα ίδια λάθη με μένα. Η ανταπόκριση που λαμβάνω με οδηγεί στο συμπέρασμα πως μπορώ να ξεπληρώσω το χρέος μου με πολύ πιο δημιουργικό τρόπο απ' ό,τι φυλακιζόμενος».