Με βαριά καρδιά και σημαντική καθυστέρηση το ελληνικό Δημόσιο υποχρεώθηκε ουσιαστικά από τις Βρυξέλλες να ενσωματώσει στο εθνικό δίκαιο την Οδηγία του 2011, που θέτει ασφυκτικά χρονικά περιθώρια στο Δημόσιο στην εξόφληση οφειλών του προς επιχειρήσεις.
Με το άγος των περίπου 8 δισ ευρώ, που εξοφλούνται με ρυθμούς χελώνας την ώρα που η αγορά στενάζει από την έλλειψη ρευστού, το ελληνικό Δημόσιο θα υποχρεούται πλέον να πληρώνει το αργότερο εντός 2μήνου. Σημειώνεται, δε, ότι ακόμα και αν στη σύμβαση προβλέπεται μεγαλύτερο χρονικό διάστημα αποπληρωμής, αυτό δεν μπορεί επ' ουδενί να ξεπερνά τις 60 ημέρες.
Ειδικότερα, σύμφωνα με τις διατάξεις που ενσωματώθηκαν στο πολυνομοσχέδιο, στις εμπορικές συναλλαγές στις οποίες ο οφειλέτης είναι δημόσια αρχή, η προθεσμία πληρωμής δεν υπερβαίνει κανένα από τα ακόλουθα όρια:
Τριάντα ημερολογιακές ημέρες από την ημερομηνία παραλαβής από τον οφειλέτη του τιμολογίου ή άλλου ισοδύναμου για πληρωμή εγγράφου·
Εφόσον η ημερομηνία παραλαβής του τιμολογίου ή ισοδύναμου για πληρωμή εγγράφου δεν είναι βέβαιη, τριάντα ημερολογιακές ημέρες από την ημερομηνία παραλαβής των αγαθών ή παροχής των υπηρεσιών.
Εφόσον ο οφειλέτης παραλάβει το τιμολόγιο ή άλλο ισοδύναμο για πληρωμή έγγραφο πριν από τα αγαθά ή τις υπηρεσίες, τριάντα ημερολογιακές ημέρες από την ημερομηνία παραλαβής των αγαθών ή την παροχή των υπηρεσιών.
Εφόσον προβλέπεται από τον νόμο ή τη σύμβαση διαδικασία αποδοχής ή επαλήθευσης, με την οποία διαπιστώνεται η αντιστοιχία των παραλαμβανομένων αγαθών ή υπηρεσιών με τα οριζόμενα στη σύμβαση, και εάν ο οφειλέτης παραλάβει το τιμολόγιο ή άλλο ισοδύναμο για πληρωμή έγγραφο νωρίτερα από την ημερομηνία ή την ίδια ημερομηνία κατά την οποία συντελείται η αποδοχή ή η επαλήθευση, τριάντα ημερολογιακές ημέρες από την ημερομηνία αυτή.
Οι προθεσμίες αυτές ορίζονται σε εξήντα ημερολογιακές ημέρες, για:
Κάθε δημόσια αρχή που ασκεί οικονομική δραστηριότητα βιομηχανικής ή εμπορικής φύσης, με την προσφορά αγαθών και υπηρεσιών στην αγορά, και η οποία υπόκειται, ως δημόσια επιχείρηση, στις απαιτήσεις διαφάνειας της οδηγίας 2006/111/ΕΚ της Επιτροπής
Νομικά πρόσωπα του ευρύτερου δημόσιου τομέα, που παρέχουν υγειονομική μέριμνα και είναι κατάλληλα αναγνωρισμένα για τον σκοπό αυτόν, καθώς και ο ΕΟΠΥΥ