Τα στερεότυπα υπάρχουν για να καταρρίπτονται: Αυτό θα μπορούσε να είναι το μότο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής που αντί για καθιερωμένη θρησκευτική μουσική θα παρουσιάσει για το Πάσχα μια φλεγόμενη και ερωτική όπερα, μεταφερμένη όμως σε μια πλατεία ελληνικού νησιού και με σκηνικά ψηφιακά και μόνο!
Στις 25,26,27,28 Απριλίου στο θέατρο Ολύμπια, η σκηνή θα θυμίζει πλατεία ελληνικού νησιού, τα σκηνικά θα είναι ψηφιακά και μόνο ενώ θα συμμαχήσουν δυο από τους πιο ταλαντούχους και νέους δημιουργούς του χώρου με διεθνή καριέρα μάλιστα: Ο Αλέξανδρος Ευκλείδης στη σκηνοθεσία και ο Βασίλης Χριστόπουλος (που οδηγεί την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών κυριολεκτικά σε μια νέα εποχή) θα έχει τη διεύθυνση της ορχήστρας. Ταυτόχρονα η παραγωγή παρουσιάζει αυξημένο ενδιαφέρον καθώς πέρα από τη δημιουργική συνάντηση των Ευκλείδη και Χριστόπουλο φέρνει στην Ελλάδα και τη Εβίτα Γαλανού η οποία έκανε τα εντυπωσιακά ψηφιακά σκηνικά για την παράσταση.
Το έργο δεν είναι άλλο από τη δημοφιλέστατη Καβαλερία Ρουστικάνα (Αγροτικός Ιπποτισμός) του Πιέτρο Μασκάνι που φέτος συμπληρώνονται 150 χρόνια από τη γέννησή του.
Η υπόθεση του έργου
Κυριακή του Πάσχα, πρωί, σε έναν χωριό της Σικελίας. Ο Τουρίντου τραγουδά για τη Λόλα. Σταδιακά συγκεντρώνονται οι χωρικοί. Φτάνει ο Άλφιο, σύζυγος της Λόλας. Ρωτά τη Λουτσία, μητέρα του Τουρίντου, σχετικά με το γιο της. Εκείνη αποκρίνεται ότι έλειπε: είχε πάει στο Φρανκοφόντε να φέρει κρασί για το πανδοχείο της. Όταν ο Άλφιο ανταπαντά πως τον είδε κοντά στο σπίτι του, η Σαντούτσα συγκρατεί τη Λουτσία να μη αντιδράσει. Η κουβέντα διακόπτεται όταν καμπάνες αναγγέλλουν τη Λειτουργία του Πάσχα. Όλοι οι χωριανοί μπαίνουν στην εκκλησία, εκτός από τη Σαντούτσα, την οποία έχει αφορίσει η εκκλησία. Ο Τουρίντου, με τον οποίο είναι ερωτευμένη, την άφησε για τη Λόλα. Η Σαντούτσα μιλά για όλα στην μητέρα του. Μόνη, περιμένει τον αγαπημένο της.
Ο Τουρίντου φτάνει, η Σαντούτσα τον παρακαλεί να επιστρέψει κοντά της και τον προειδοποιεί πως τον είδαν κοντά στο σπίτι του Άλφιο. Την ώρα που ο Τουρίντου την κατηγορεί για ζήλια φθάνει η Λόλα: ανταλλάσσει μερικές κουβέντες με τη Σαντούτσα και μπαίνει στην εκκλησία. Όταν οι παρακλήσεις της Σαντούτσας προς τον Τουρίντου γίνονται ακόμα πιο έντονες εκείνος αντιδρά βίαια. Οργή και ο φθόνος κυριεύουν την Σαντούτσα. Έτσι, όταν βλέπει τον Άλφιο του αποκαλύπτει το ένοχο μυστικό. Εκείνος ορκίζεται εκδίκηση. Κατά την διάρκεια πρόποσης, ο Άλφιο προσβάλει τον Τουρίντου και τον προκαλεί σε μονομαχία. Πηγαίνοντας να τον συναντήσει, ο Τουρίντου αποχαιρετά τη μητέρα του, εμπιστευόμενός της την Σαντούτσα. Λίγα λεπτά αργότερα μία γυναίκα φωνάζει πως ο Τουρίντου σκοτώθηκε. Η Λουτσία και η Σαντούτσα καταρρέουν.
Το στίγμα της παράστασης
Ο Αλέξανδρος Ευκλείδης έγραψε ο ίδιος ένα κείμενο για την παράσταση που πρόκειται να δούμε «Η Καβαλλερία ρουστικάνα είναι ένα από τα πιο πολυπαιγμένα έργα του οπερατικού ρεπερτορίου και ταυτόχρονα ένα από τα πιο μεσογειακά. Η ιστορία της, που τοποθετείται τη μέρα του Πάσχα, συνδέει με τρόπο συγκινητικό τα θέματα του έρωτα, του θανάτου και της αναγέννησης, στο φόντο μιας (στερεο)τυπικά μεσογειακής ζωής. Περισσότερο από ιταλική, η όπερα αυτή του Μασκάνι θεματοποιεί τα κοινά χαρακτηριστικά της ζωής των μεσογειακών λαών. Αν εξαιρέσει κανείς τις ευθείες αναφορές στο καθολικό δόγμα, η ιστορία αυτή θα μπορούσε να συμβεί σε οποιοδήποτε μέρος της Μεσογείου. Είναι το τοπίο και η μεσογειακή κοινωνική ζωή που υπερισχύουν των εθνικών χαρακτηριστικών.
Με την ελπίδα μιας ανανεωμένης πρόσληψης από τον Έλληνα θεατή ενός έργου τόσο γνωστού, τοποθετήσαμε την υπόθεσή του στο περιβάλλον ενός απομακρυσμένου ελληνικού νησιού, στη σύγχρονη εποχή. Εκεί, μια ομάδα επισκεπτών, που γιορτάζουν το Πάσχα, τυχαίνει να γίνουν μάρτυρες ενός εγκλήματος τιμής κάποιων ντόπιων, που μοιάζουν να ζουν σε μια άλλη εποχή. Στόχος της δραματουργικής αυτής μετατόπισης δεν είναι η ενίσχυση της αληθοφάνειας, αλλά η επαναπλαισίωση του πιο ισχυρού συστατικού της επιτυχίας της συγκεκριμένης όπερας, που πρέπει, πιστεύω, να αναζητηθεί στη μουσικοθεατρική αποτύπωση των παθών των ηρώων. Παρόλη τη ρεαλιστική και χωροχρονικά συγκεκριμένη επαναπλαισίωση, η παράσταση φιλοδοξεί, μέσα από την εκτεταμένη χρήση της εικαστικής γλώσσας του βίντεο, να προσδώσει και μια θεμελιωδώς αντι-ρεαλιστική διάσταση στην ανάγνωση του έργου αυτού, που ταυτίστηκε –ίσως λανθασμένα– με την αναζήτηση του ρεαλισμού στην όπερα.»
Η παράσταση έχει διπλή διανομή:
Σαντούτσα: Τζούλια Σουγλάκου (25, 27/4) – Μαρία Κατσούρα (26, 28/4)Τουρίντου: Δημήτρης Πακσόγλου (25, 27/4) – Φίλιππος Μοδινός (26, 28/4)Λουτσία: Μαρία Βλαχοπούλου (25, 27/4) – Ζωή Απειρανθίτου (26, 28/4)Άλφιο: Κύρος Πατσαλίδης Λόλα: Γεωργία Ηλιοπούλου (25, 27/4) – Μαρισία Παπαλεξίου (26, 28/4)Συμμετέχουν η Ορχήστρα και η Χορωδία της ΕΛΣ