Γεμάτο συνωμοσίες και προδοσίες ήταν το καινούριο επεισόδιο του Game of Thrones, θυμίζοντάς μας τις παλιές καλές εποχές της πρώτης σεζόν όπου το παιχνίδι είχε περισσότερη ίντριγκα και λιγότερο αίμα.
Αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής του επεισοδίου ήταν ο Βάρυς,του οποίου τα κίνητρα παραμένουν ακόμη δυσνόητα, αφού εδώ και τρεις σεζόν δεν είναι ξεκάθαρο ποιόν υπηρετεί (πέρα από τον εαυτό του). Παρόλαυτά μας χαρίζει και δύο εκπληκτικές σκηνές συνωμοσίας με τον Τύριον Λάνιστερ και την Βασίλισσα των Αγκαθιών.
Στη συζήτηση του με τον Τύριον μαθαίνουμε για πρώτη φορά πώς ο Βάρυς έγινε ευνούχος. Του εξηγεί ποιος το έκανε και γιατί και του δείχνει εμπράκτως πως τον εκδικήθηκε, αποδεικνύοντας μας για μία ακόμη φορά ότι ο Βάρυς είναι γεμάτος εκπλήξεις.
Παράλληλα συνωμοτεί και με την Βασίλισσα των Αγκαθιών προκειμένου να παντρέψουν την Σάνσα με τον Λόρας Ταιρέλ, πρώην εραστή του Ρένλι. Οι Ταιρέλ προφανώς έχουν να κερδίσουν πολλά από αυτό το γάμο, αλλά τα κίνητρα του Βάρυς είναι διαφορετικά, ενώ και πάλι, παραμένουν στο σκοτάδι.
Το επεισόδιο πήρε το όνομά του από την εξέλιξη της ιστορίας του Lord Mormont,του οποίου το τέλος στη Νυχτερινή Φρουρά έρχεται με τρόπο δραματικό από τα ίδια τα αδέλφια του. Το γεγονός είναι προπομπός των καταστάσεων που θα ακολουθήσουν, και μια υπενθύμιση ότι η Νυχτερινή Φρουρά ως επί το πλείστον αποτελείται από κλέφτες, βιαστές, δολοφόνους και απόκληρους και όχι από τίμιους και ευγενείς άρχοντες.
Παράλληλα στην αφάνεια παραμένουν οι White Walkers οι οποίοι δεν έχουν εξελιχθεί καθόλου καλά στη σειρά. Δεν είναι μυστηριώδεις ή ιδιαίτερα τρομακτικοί. Δίνουν απλά την αίσθηση ότι υπάρχουν «κάποια κακά ζόμπι» στο δάσος, αλλά η σειρά δεν δείχνει καθόλου πόσο σημαντικό είναι αυτό. Αναμένουμε ωστόσο να δούμε στη συνέχεια πως θα εξελιχθεί και η δική τους περίπτωση.
Από την άλλη πλευρά, έχουμε αφήσει την μικρή Άρια Στάρκ μαζί με την Αδελφότητα χωρίς Λάβαρα, οι οποίοι παρουσιάζονται εντυπωσιακοί στη σειρά, κάτι που τα βιβλία δεν κατάφεραν τόσο να κάνουν. Έχουμε λοιπόν το Κυνηγόσκυλο και την Άρια, φιλοξενούμενους της Αδελφότητας και στο επεισόδιο αυτό ο Κλεγκαν δείχνει για πρώτη φορά την ανθρώπινη πλευρά του, αφού είναι αργός και μάλλον συμπαθητικός κι όχι τόσο σκληρός και ανελέητος όπως ο αδελφός του ή ο βασιλιάς.
Επίσης κάτι που δεν διευκρινίζεται απόλυτα είναι οτι ο Θόρος είναι κι εκείνος ιερέας τη φωτιάς όπως και η μυστηριώδης Μελισάντρε, ωστόσο ο Θόρος φαίνεται μάλλον ακίνδυνος και συμπαθητικός σε αντίθεση με την ψύχωση της Μελισάντρε με τα σκοτάδια και τους δαίμονες.
Επίσης αφήσαμε την Μπριέν με τον Τζέιμι Λάνιστερ (και ένα χέρι λιγότερο) να σχηματίζουν ένα απροσδόκητο δέσιμο, κάτι μεταξύ απρόθυμου σεβασμού και συμπάθειας που σιγά σιγά εξελίσσεται σε κάτι πρωτόγνωρο και για τους δύο.
Όσο για την Θυελλογέννητη Ντανέιρις, στο επεισόδιο αυτό θα λάμψει μέσα από μία αιματηρή εκδικητική σκηνή θανάτου καταστροφής και προδοσίας, λέξη η οποία μάλλον χαρακτηρίζει απόλυτα το 4ο επεισόδιο.
Ο Τίριον Λάνιστερ προσπαθεί να βρει την αλήθεια πίσω από την προδοσία του στο πεδίο της μάχης. Η Ρος προδίδει τον Μπέιλις κατασκοπεύοντάς τον για χάρη του Βάρυς, ο Μόρμοντ προδίδεται από τα αδέρφια του, ενώ μικρότερες προδοσίες συμβαίνουν και στον βασιλικό οίκο. Η Μάρτζερι χειρίζεται επιδέξια τον Τζόφρι καθοδηγώντας τον απόλυτα να εκτελεί τις εντολές της, ενώ ο Τάιγουιν Λάνιστερ «αδειάζει» την Σερσέι τη στιγμή που τον έχει περισσότερο ανάγκη. Παράλληλα ο Θίον Γκρειτζόι μετανιώνει μέσα σε λυγμούς για την προδοσία του Νεντ Σταρκ.
Για πρώτη φορά σε αυτή τη σεζόν το επεισόδιο κυριολεκτικά μας καθήλωσε, λύνοντας αρκετές απορίες που είχαμε από την πρώτη σεζόν και κρατώντας μας σε αγωνία για τη συνέχεια.