Η «λαϊκή υστεροφημία» της Θάτσερ και του Τσάβες [εικόνες]

«Μηδένα προ του τέλος μακάριζε» είχε πει κάποτε ο Σόλων ο Αθηναίος στον Βασιλιά των Σάρδεων, Κροίσο και όντως το «τέλος» και η υστεροφημία ήρθε να γράψει την ιστορία για δύο μεγάλες πολιτικές προσωπικότητες.

Ο Ούγκο Τσάβες που πέθανε πρόσφατα χτυπημένος από την επάρατη νόσο σε ηλικία μόλις 59 ετών, κηδεύτηκε στις 8 Μαρτίου με βασιλικές τιμές και ολόκληρο το Καράκας θρήνησε την απώλεια ενός μεγάλου ηγέτη.

O Τσάβες κατά τη διάρκεια της θητείας του επέβαλε νέο Σύνταγμα, και κρατικοποίησε μεγάλες επιχειρήσεις με τα έσοδά των οποίων αύξησε τις κυβερνητικές δαπάνες στους τομείς της υγείας και της εκπαίδευσης, ενώ μείωσε το ποσοστό του πληθυσμού που ζούσε κάτω από το όριο της φτώχιας. Παράλληλα απομάκρυνε επιτυχώς τη χώρα του από τη σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ και συνεργάστηκε στενά με τις κυβερνήσεις της Κίνας, της Κούβας και της Ρωσίας, κινήσεις οι οποίες του απέδωσαν τον τίτλο του «Ηγέτη των φτωχών» ενώ η προσέλευση και ο μαζικός θρήνος και σπαραγμός στην κηδεία του ήταν κάτι το πρωτοφανές.

Αντίθετα, σήμερα που είναι η κηδεία της Μάργκαρετ Θάτσερ, η οποία πέθανε στις 8 Απριλίου από εγκεφαλικό επεισόδιο σε ηλικία 88 ετών δεν έλαβε την ίδια λαϊκή αναγνώριση από τον Βρετανικό λαό.

Η θητεία της Μάργκαρετ Θάτσερ άρχισε και τελείωσε με βία. Η Βαρώνη Θατσερ ακολούθησε σφικτή νομισματική πολιτική, αυξάνοντας τα επιτόκια, προκειμένου να χαμηλώσει τον πληθωρισμό. Έδειξε προτίμηση προς την έμμεση φορολογία, έναντι της φορολογίας εισοδήματος, και αύξησε τον ΦΠΑ στο 15%. Οι αποφάσεις αυτές αύξησαν πολύ την ανεργία, η οποία διπλασιάστηκε ξεπερνώντας τα 2 εκατομμύρια. Το 1982, ο πληθωρισμός είχε πέσει στο 8,6% από 18%, αλλά οι άνεργοι είχαν ξεπεράσει τα 3,6 εκατομμύρια.

Το 1990 το Λονδίνο γνώρισε τις μεγαλύτερες ταραχές στα χρονικά, εξαιτίας του απεχθούς φορολογικού σχεδίου της. Στις 22 Νοεμβρίου του ίδιου έτους η Θάτσερ διαβαίνει για τελευταία φορά το κατώφλι του Μπάκινγχαμ ως πρωθυπουργός της χώρας και μετά το τέλος της θητείας της οι συνεργάτες της επέμεναν ότι και το ότι έμεινε 10 χρόνια πρωθυπουργός ήταν επιτυχία.

Έτσι ο Βρετανικός λαός σίγουρα δεν της επιφύλασσε τις ίδιες τιμές που επιφύλασσε το Καράκας στον Τσάβες μετά θάνατον.