Σε μία προσπάθεια να εντοπίσουν τα αίτια που κάνουν τη μπίρα τόσο απολαυστική και επιθυμητή στο ευρύ κοινό, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι το δημοφιλές ποτό είναι ταυτόχρονα και εθιστικό κάτι για το οποίο όμως δεν ευθύνεται το αλκοόλ.
Επιστήμονες της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου της Ινδιάνα, με επικεφαλής τον δρ Ντέιβιντ Κάρεκεν, στα πλαίσια της έρευνας, χρησιμοποίησαν 49 εθελοντές οι οποίοι ήπιαν είτε μπίρα είτε αναψυκτικό. Στη συνέχεια οι ερευνητές κατέγραψαν τις αντιδράσεις του εγκεφάλου τους με ένα ειδικό μηχάνημα τρισδιάστατης απεικόνισης.
Όπως διαπίστωσαν οι ερευνητές, ακόμη και μια ελάχιστη ποσότητα μπύρας, η οποία δεν αρκούσε για να εμφανίσει αύξηση του αλκοόλ στο αίμα, οδηγούσε στην έκκριση αυξημένης ποσότητας νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνης.
Αντίθετα, η ομάδα που ήπιε αναψυκτικό, παρουσίασε αρκετά μικρότερη έκκριση ντοπαμίνης. Παράλληλα οι εθελοντές που ήπιαν μπίρα ανέφεραν ότι η μπίρα τούς έκανε να θέλουν να πιούν περισσότερη, ενώ το ίδιο δεν συνέβαινε στη περίπτωση της ομάδας που ήπιε αναψυκτικό.
Τα αποτελέσματα αυτά ήταν αρκετά για να τους οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι η μπίρα είναι εθιστική λόγω γεύσης και όχι λόγω της περιεκτικότητας της σε αλκοόλ.
Όπως δήλωσε δρ Κάρεκεν: «Η έρευνά μας δείχνει, για πρώτη φορά σε ανθρώπους, ότι ακόμα και η απλή γεύση της μπίρας, χωρίς την μεθυστική επίδραση του αλκοόλ, μπορεί από μόνη της να πυροδοτήσει την απελευθέρωση ντοπαμίνης στον εγκέφαλο»,
Ωστόσο, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι στην επιθυμία για μπίρα παίζουν μεγάλο ρόλο και τα γονίδια και το οικογενειακό ιστορικό. Συγκεκριμένα, η προτίμηση στη μπίρα φαίνεται ήταν πιο έντονη σε όσους είχαν οικογενειακό ιστορικό αλκοολισμού, γεγονός που αποδεικνύει ότι το κατάλληλο γενετικό υπόβαθρο αυξάνει τον κίνδυνο αλκοολισμού, επειδή ο πότης απολαμβάνει εκ γενετής περισσότερο το ποτό του.