Το Δεκαήμερο του... Βενιζέλου, θα μπορούσε να δώσει κάποιος ως τίτλο σε βιβλίο για τα όσα πρόκειται να γίνουν από σήμερα έως τις 3 Ιουλίου, οπότε θα συνεδριάσει εκτάκτως το EUROGROUP για να αποφασίσει εάν πρέπει ή δεν πρέπει να εκταμιεύσει την 5η δόση για την Ελλάδα, με λίγα λόγια εάν πρέπει ή δεν πρέπει να... χρεοκοπήσουμε.
Κι αν οι Ευρωπαίοι δεν θέλουν να διανοηθούν καν ότι οι Έλληνες θα γλιστρήσουν μόνοι τους στο γκρεμό, δεν κρύβουν την ανησυχία τους και τον εκνευρισμό τους για την αβεβαιότητα που εξακολουθεί να υπάρχει, παρά την αλλαγή προσώπων στην κυβέρνηση, παρά την τοποθέτηση ενός νέου υπουργού Οικονομικών που έχει ως βασική αποστολή να χειριστεί με μεγαλύτερη ευελιξία το Μεσοπρόθεσμο στο εσωτερικό της χώρας.
Επί της ουσίας, οι Ευρωπαίοι περιμένουν από τον Ε. Βενιζέλο και τον Γ. Παπανδρέου να πείσουν μέσα σ' αυτές τις 10 ημέρες αφενός τους διαφωνούντες εντός της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ, αφετέρου τον κόσμο που βρίσκεται στους δρόμους ότι το Μεσοπρόθεσμο πέρα από τις περικοπές και τους φόρους που προβλέπει, δίνει πραγματικά προοπτική εξόδου από τη κρίση. Κι επειδή θαύματα δεν γίνονται, ο Ζ.Κ. Γιούνκερ έσπευσε να τείνει χείρα βοηθείας προς την ελληνική κυβέρνηση, θέτοντας για πρώτη φορά επισήμως ζήτημα «αναπτυξιακών εργαλείων» για τη χώρα μας, τονίζοντας ότι «πρέπει να ακούσουμε το μήνυμα από τους δρόμους της Αθήνας».
Ωστόσο, ακόμα κι έτσι το εγχείρημα της... ωραιοποίησης του Μνημονίου μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι, από τη στιγμή, μάλιστα, που τα περιθώρια αλλαγών, ειδικά για το 2011, είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Είναι ενδεικτικό, άλλωστε, ότι ο Επίτροπος Όλι Ρεν επιβεβαιώνοντας την «επίσκεψη» της Τρόικας στην Αθήνα την Τρίτη και την Τετάρτη, σημείωσε με νόημα ότι η αποστολή του κλιμακίου -η οποία δεν αποκλείεται να είναι σε υψηλό επίπεδο, δηλαδή να έρθουν και οι επικεφαλής της Τρόικας- είναι να επιβεβαιώσει ότι η κυβέρνηση εφαρμόζει τα συμφωνηθέντα. Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά ότι οι ελεγκτές της Κομισιόν, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ θα συγκρίνουν αυτά που συμφώνησε η Τρόικα με την κυβέρνηση στις 3 Ιουνίου, με αυτά που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο και πολύ περισσότερο με αυτά που θα συμπεριληφθούν στους Εφαρμοστικούς Νόμους.
Κι εδώ αρχίζουν τα δύσκολα για τον Ε. Βενιζέλο, ο οποίος δεν θα πρέπει απλώς να πείσει την Τρόικα ότι οι αλλαγές που έγιναν κυρίως στα φορολογικά μέτρα έχουν ισοδύναμο δημοσιονομικό αποτέλεσμα, αλλά κι ότι θα μπορούσαν να γίνουν βελτιώσεις σε κάποια από αυτά τα μέτρα από το 2012 και μετά -χωρίς να αλλάζουν οι δημοσιονομικοί στόχοι- έτσι ώστε να μοιραστούν πιο δίκαια τα βάρη της προσαρμογής. Τις εντονότερες ενστάσεις αναμένεται να εγείρουν οι ελεγκτές της Τρόικας αναφορικά με το μέτρο της έκτακτης εισφοράς (που θα παραμείνει σε ισχύ έως το 2015), που αντικατέστησε το μέτρο της μείωσης του αφορολογήτου, αφού σύμφωνα με την Τρόικα η μείωση του αφορολογήτου στις 8.000 ευρώ ή ακόμα και στις 6.000 ευρώ, σε συνδυασμό με το "ψαλίδισμα" των φοροαπαλλαγών θα έχει πολλαπλασιαστικό δημοσιονομικό αποτέλεσμα. Ενστάσεις αναμένονται, βέβαια, και για τα μέτρα που προέβλεπε ήδη ο Προϋπολογισμός και τα οποία με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου μπήκαν στο «ψυγείο», ήτοι την αύξηση των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα και την εξίσωση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης στο πετρέλαιο, απ' τα οποία το υπουργείο Οικονομικών προσδοκούσε συνολικά περίπου 600 εκατ. ευρώ.
Η διαπραγματευτική θέση της ελληνικής πλευράς αδυνατίζει αν λάβει κανείς υπόψιν τα νεώτερα στοιχεία εκτέλεσης του Προϋπολογισμού, που δείχνουν ότι με τη συμπλήρωση του 5μήνου όλα τα μεγέθη κινούνται εκτός στόχων, με αποτέλεσμα το Έλλειμμα του Κρατικού Προϋπολογισμού να διαμορφώνεται στα 10,260 δισ. ευρώ έναντι στόχου 9,072 δισ. ευρώ. Και δεν είναι μόνο η βαθύτερη ύφεση που συμπαρέσυρε όλους τους φόρους κατανάλωσης, είναι κυρίως η παταγώδης αποτυχία του υπουργείου Οικονομικών κατ' αρχήν να υπολογίσει τις συνέπειες στα έσοδα από τη φορολόγηση των φυσικών προσώπων, αφενός από τις δραστικές περικοπές των μισθών που συρρίκνωσαν τα έσοδα από την παρακράτηση, αφετέρου από την εφαρμογή του μέτρου των αποδείξεων που εκτίναξε στα ύψη τις επιστροφές φόρου (+ 500 εκατ. ευρώ σε σχέση με το 5μηνο του 2010). Παταγώδης χαρακτηρίζεται, επίσης, η αποτυχία του υπουργείου Οικονομικών να μπορέσει όχι να εισπράξει αλλά ούτε καν να εκκαθαρίσει τις δηλώσεις του ΕΤΑΚ που εκκρεμούν από το 2009 και ακολούθως τις δηλώσεις του ΦΑΠ του 2010, με αποτέλεσμα ενώ είχε προϋπολογίσει 910 εκατ. ευρώ από τη φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, να έχουν μπει στα δημόσια ταμεία μόλις 173 εκατ. ευρώ, χωρίς να υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να εισπράξει πάνω πάνω από 300 εκατ. ευρώ έως το τέλος του έτους...