Νέο άλμα στον τομέα των μεταμοσχεύσεων έκαναν Αμερικανοί ερευνητές, οι οποίοι κατάφεραν να δημιουργήσουν στο εργαστήριο νεφρά και στη συνέχεια να τα μεταμοσχεύσουν σε πειραματόζωα, με επιτυχία, αφού τα ζώα παρήγαγαν ούρα αν και σε μικρότερη ποσότητα από τη φυσιολογική.
Είναι η πρώτη φορά που ένα τόσο πολύπλοκο όργανο καλλιεργείται σε εργαστήριο και μεταμοσχεύεται με επιτυχία και το επίτευγμα αυτό ανοίγει έναν νέο ελπιδοφόρο δρόμο για τους νεφροπαθείς που περιμένουν τεράστια χρονικά διαστήματα μέχρι να βρεθεί κατάλληλο όργανο δότη για μεταμόσχευση.
Το επίτευγμα αυτό έγινε από τους ερευνητές του Κέντρου Αναγεννητικής Ιατρικής του Γενικού Νοσοκομείου της Μασαχουσέτης στη Βοστόνη και της Ιατρικής Σχολής του πανεπιστημίου Χάρβαρντ, με επικεφαλής τον δρα Χάραλντ Οτ, ωστόσο οι ερευνητές, παρά την επιτυχία της μεταμόσχευσης ανέφεραν ότι προς το παρόν το εργαστηριακό όργανο είναι λιγότερο αποτελεσματικό από το φυσιολογικό στο φιλτράρισμα του αίματος, ωστόσο η τεχνική είναι πολλά υποσχόμενη.
Επόμενος στόχος των ερευνητών τώρα είναι να πάρουν ένα φυσιολογικό ανθρώπινο νεφρό και να το «απογυμνώσουν» από όλα τα παλαιά κύτταρά του, αφήνοντας απλώς μια «σκαλωσιά» από πρωτεϊνες κολλαγόνου, πάνω στην οποία θα καλλιεργηθούν και θα αναγεννηθούν νέα νεφρικά κύτταρα ώστε το νέο νεφρό να γίνει πιο εύκολα ανεκτό από τον οργανισμό του λήπτη και να μην χρειάζονται φάρμακα που καταστέλλουν την αντίδραση του ανοσοποιητικού συστήματός του, αλλά έχουν παρενέργειες.
Σήμερα, τα νεφρά είναι τα όργανα με την μεγαλύτερη ζήτηση για μεταμοσχεύσεις διεθνώς, όμως η προσφορά τους από δότες είναι ανεπαρκής, ενώ συχνά απορρίπτονται από τον οργανισμό των ασθενών ως μη συμβατά (περίπου το 40% απορρίπτονται μέσα σε μια δεκαετία μετά την επέμβαση). Στο μέλλον, τα νεφρά που θα απορρίπτονται μετά από μια μεταμόσχευση, θα μπορούν πιθανώς να χρησιμοποιούνται ως «σκαλωσιές» για τα αναγεννημένα όργανα του εργαστηρίου.
Παρόλο που τα νέα νεφρά δεν λειτουργούν το ίδιο καλά με τα κανονικά, ο δρ Χάραλντ Οτ τονίζει ότι ακόμη και μια μικρή αποκατάσταση της φυσιολογικής λειτουργίας των νεφρών θα μπορούσε να αποδειχτεί επαρκής, αφού οι νεφροπαθείς θα μπορούσαν να απεξαρτηθούν από το μηχάνημα της αιμοκάθαρσης.
Όμως, θα χρειασθούν πολλές ακόμα έρευνες και δοκιμές αρκετών ετών, έως ότου η τεχνική να γίνει πιο αποτελεσματική και έτοιμη να εφαρμοστεί σε ανθρώπους.