Στις εκλογές του 2007 ο Αλέκος Αλαβάνος ήταν επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ, ο Φώτης Κουβέλης υποψήφιος βουλευτής στην Β’ Αθηνών, ενώ ο Αλέξης Τσίπρας εκτελούσε χρέη εκπροσώπου τύπου του σχήματος. Λίγα χρόνια αργότερα ο κ. Κουβέλης έχει δημιουργήσει τη Δημοκρατική Αριστερά και ο κ. Αλαβάνος προχωρά την επόμενη εβδομάδα στη μετατρόπη σε κόμμα του σχηματισμού -Μέτωπο Ανατροπής και Αλληλεγγύης- που ηγείται.
Η εικόνα αυτή αποτυπώνει... τα επιτεύγματα της ηγεσίας του cool Αλέξη και επιβεβαιώνει ότι το μωσαϊκό της Κουμουνδούρου μοιάζει με κινούμενη άμμο. Καθημερινά καταγράφονται αλλαγές στο κομματικό χρηματιστήριο και ανακατατάξεις στους συσχετισμούς του ΣΥΝ και κατ’επέκταση του ΣΥΡΙΖΑ. Δύο διασπάσεις σε λιγότερο από ένα χρόνο είναι ασήκωτο βάρος για τον 37χρονο πλέον Τσίπρα, παραταύτα χάρις στην πολυπλοκότητα του ΣΥΡΙΖΑ, το πάλαι ποτέ χρυσό παιδί της πολιτικής σκηνής, έστω και με τις προαναφερθείσες απώλειες, επιβιώνει. Έχει συγκροτήσει μια κλειστή ομάδα αποτελούμενη από στελέχη της απολύτου εμπιστοσύνης του, αλλά και μυημένα στις διασπάσεις, όπως ο πρώην εκπρόσωπος τύπου του ΣΥΝ Νίκος Βούτσης, ο γραμματέας του κόμματος Δημήτρης Βίτσας, ο τελευταίος γραμματέας του Ρήγα Φεραίου και σημερινός διευθυντής της Αυγής Νίκος Φίλης, ο εκπρόσωπος τύπου Πάνος Σκουρλέτης, ο Αλέκος Φλαμπουράρης, οι δημοσιογράφοι Άγγελος Τσέκερης και Γιώργος Κυρίτσης, οι πανεπιστημιακοί Αριστείδης Μπαλτάς, Ευκλείδης Τσακαλώτης, Γιάννης Μηλιός, ο Τάσος Κορωνάκης, ο Κώστας Μαρματάκης, ο Άγγελος Μανταδάκης, η Ερμίνα Κυπριανίδου, ο Χάρης Γολέμης, ο Γιάννης Μπαλάφας, ο Χρήστος Λάσκος, ο Γιάννης Μπασκόζος, ο Νίκος Παππάς κ.α
Η ομάδα αυτή του κ. Τσίπρα έχει απέναντί της δυο ισχυρούς παίχτες, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και τον Δημήτρη Παπαδημούλη. Αμφότεροι έχουν εντελώς διαφορετικούς πολιτικούς προσανατολισμούς, αλλά και προσωπικούς σχεδιασμούς. Ο κ. Λαφαζάνης φαντασιώνεται τη δημιουργία της μεγάλης αριστεράς, η οποία-κατά τον ίδιο- περνάει μέσα από την έξοδο της χώρας από την Ε.Ε και την επιστροφή στη δραχμή. Είναι προσφανές ότι το μανιφέστο που κατέθεσε πριν από μία εβδομάδα περί «νέου μπολσεβικισμού», στην ούγια «γράφει Περισσός». Ο ηγέτης του Αριστερού Ρεύματος, μολονότι κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ, σταθερά αποδομεί πολιτικά τον κ. Τσίπρα, επιδιώκοντας με τη μέθοδο του μυρμηγκιού να κερδίσει την πλειοψηφία του κόμματος. Αυτή τη στιγμή ελέγχει κάτι περισσότερο από το 30% του ΣΥΝ, ενώ χαίρει εκτιμήσεως στις περισσότερες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και στα υπόλοιπα κομμάτια της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς(ΑΝΤΑΡΣΥΑ). Ο άλλοτε στενός συνεργάτης του Χαρίλαου, έχει μαζί του τον ευρωβουλευτή Νίκο Χουντή, τους βουλευτές Λίτσα Αμανατίδου και Μιχάλη Κριτσιωτάκη, καθώς και ισχυρά οργανωτικά και συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΝ.
Εν αντιθέσει με τον κόκκινο Πάνο, ο Δημήτρης Παπαδημούλης μετά την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας και του Φώτη Κουβέλη, έχει μείνει χωρίς ομάδα εντός του ΣΥΝ. Χτίζει μεθοδικά το (ανανεωτικό) προφίλ του, διατηρεί αποστάσεις από τις επιλογές της ηγεσίας και αναζητά καινούργιες συμμαχίες με νέα και ικανά στελέχη όπως η Ρένα Δούρου, ο Χρήστος Στάικος και ο Κώστας Ζαχαριάδης, ο μαθηματικός Κώστας Πουλάκης κ.α
Ο κ. Παπαδημούλης θεωρείται μετρ της επικοινωνίας και όπως λένε οι φίλοι του «δεν κάνει καμία κίνηση χωρίς να έχει σκεφτεί την επόμενη». Ο Παπαδημούλης είναι ίσως το μοναδικό στέλεχος του ΣΥΝ που έχει πρόσβαση στα ΜΜΕ και σε (μεγαλο)εκδοτικούς κύκλους, γεγονός που τον κάνει να είναι συνεχώς στον αφρό και να διατηρεί υψηλές φιλοδοξίες. Σύμφωνα με αναλυτές θα μπορούσε να ενώσει τα κομμάτια της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, φιλοδοξία που περνά μέσα από την αποτυχία των σχηματισμών που ηγούνται οι κύριοι Τσίπρας και Κουβέλης. Κάτι τέτοιο προς το παρόν δεν φαντάζει το πιθανότερο σενάριο, αλλά έτσι όπως είναι η κατάσταση στο χώρο αυτό κανείς δεν μπορεί να προβεί σε προβλέψεις.
Σε κάθε περίπτωση και έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα στην Κουμουνδούρου, ο Αλέξης το μόνο που έχει κατάφερε είναι «από ένας νέος πολλά υποσχόμενος, να γίνει ένας νέος που υποσχόταν πολλά»!