Επιλογές από τις πρόσφατες κυκλοφορίες
Peaking Lights
936
Not, Not Fun, 2011
Το avant-pop ντουέτο και αντρόγυνο από το Wisconsin της Αμερικής στέλνει τους προηγούμενους πειραματισμούς του στο διάολο και μας παρουσιάζει τον πιο ψυχεδελικό και καλοκαιρινό δίσκο της χρονιάς. Και ας κυκλοφόρησε σε λάθος εποχή. Με dub αναλαμπές και drag υποδειγματικά φωνητικά που φέρνουν στο μυαλό, τους εταίρους συμπατριώτες τους Sun Araw αλλά και ένα ηλεκτρονικό beat που παραπέμπει σε ποπ συγκροτήματα της δεκαετίας τους 80 όπως – δεν κάνω πλάκα - οι Bananarama.
Maria Minerva
Tallinn at Dawn
Not, Not Fun, 2011
Η τελευταία ανακάλυψη της Not Not Fun ονομάζεται Maria Minerva (γεννημένη Juur) και είναι μια 23χρονη από το Ταλίν της Εσθονίας που της αρέσει να παραπονιέται για το βάρος της και να δηλώνει ευθαρσώς ότι θέλει να παντρευτεί τον James Blake στο Facebook. Παίζει ονειρική lo-fi με επιρροές από τον Ariel Pink μέχρι τους Young Marble Giants αν και με την άρρωστη διασκευή της στο Unchain My Heart θα έκανε άνετα παρέα με τους Hype Williams.
May Roosevelt
Haunted
Self-Released, 2011
Ιδιοφυής κίνηση από τη May Roosevelt να χρησιμοποιήσει 8 παραδοσιακά "μοτίβα" (από τσάμικο μέχρι ζεϊμπέκικο) και να τα κάνει αγνώριστα στο καινούργιο της άλμπουμ. Το πειραματικό ύφος παραμένει, αλλά η ίδια δείχνει ότι έχει δαμάσει πλέον το θέρεμιν και βάζει πλώρη για μεγάλα πράγματα. Η μόνη προσωπική ένσταση είναι ότι το άλμπουμ παραείναι κλειστοφοβικό ανά στιγμές, αλλά είναι μια μικρή ανούσια λεπτομέρεια που αφήνεται στην κρίση του έκαστου ακροατή. Go girl!
PJ Harvey
Let England Shake
Island, 2011
Η PJ έχει καταφέρει το τελευταίο διάστημα αυτό που προσπαθεί μάταια η Bjork να κάνει τόσα χρόνια, να εφεύρει δηλαδή από την αρχή τον μουσικό εαυτό της και να προσεγγίσει μια νεότερη γενιά θαυμαστών που κόβουν φλέβες για σύγχρονες φολκ εναλλακτικές στάρλετ, όπως η Joanna Newsom. Στο Let England Shake – που τα ανδρικά όνειρα για επεκτατισμό στις αρχές του αιώνα μετατρέπονται γρήγορα σε εφιάλτες και στον Πρώτο Παγκόσμιο πόλεμο- αποδεικνύει ότι έχει πιο φλεγματικό χιούμορ και από τον Morrissey, εμβολίζοντας στίχους από το Summertime Blues στο The Words that maketh murder. Σίγουρα δεν περίμενες να κάνει ένα τόσο αέρινο μουσικά αντιπολεμικό άλμπουμ, βαθιά επίκαιρο και παγκόσμιο παρά την υπερβολικά αγγλική θεματολογία του.
Radiohead
The King of Limbs
Self-Released, 2011
Η νέα κυκλοφορία των Radiohead το 2011 είναι ένα βήμα κάτω από τους U2 στην κλίμακα της αδιαφορίας. Ακόμη και για άλλοτε σκληροπυρηνικούς φαν του αγαπημένου συγκροτήματος, ο χρόνος έχει περάσει από πάνω τους. Παρόλα αυτά, το The King of Limbs είναι ένα προσεγμένο άλμπουμ με τις αυξομειώσεις του. Ο Thom Yorke έχει μελετήσει καλά την ηλεκτρονική μουσική και τους νέους καλλιτέχνες της δεκαετίας που διανύουμε (dubstep και Flying Lotus) και είναι προς τιμήν του. Αν είχε και περισσότερα κέφια, τότε ίσως να απόφευγε το χαρακτηρισμό του βαρετού. Από την άλλη οι Radiohead είναι οι Radiohead όσο δεινοσαυρικό και αν ακούγεται αυτό.