Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πώς προέκυψε ο σύντομος χαρακτηριστικός ήχος που ακούμε κάθε φορά πριν αρχίσει να παίζει οτιδήποτε επιλέξουμε να δούμε στο Netflix και αποτελεί παραγωγή της πλατφόρμας;
Το ακούμε πάντα πριν την έναρξη αυτού που έχουμε αποφασίσει -μετά από αρκετό ψάξιμο πολλές φορές- να δούμε. Είτε πρόκειται για μια ταινία του Netflix, είτε για κάποιο επεισόδιο μιας σειράς ή ενός ντοκιμαντέρ.
Ο ήχος εισαγωγής του Netflix, γνωστός ως «Ta-Dum», έχει γίνει γρήγορα τόσο αναγνωρίσιμος όσο και το λιοντάρι Leo της MGM, τα πυροτεχνήματα της Disney πάνω από το κάστρο ή η λάμπα της Pixar που χοροπηδάει. Ωστόσο, για αρκετό καιρό δεν ήταν αρκετά ξεκάθαρο τι ακριβώς ήταν αυτός ο ήχος που ακούμε.
Γιατί παραλίγο να κερδίσει μια... κατσίκα
Το 2015 ο αντιπρόεδρος προϊόντος του Netflix, Todd Yellin, έψαχνε για «κάτι που να φωνάζει Netflix», σύμφωνα με ένα επεισόδιο του podcast «Twenty Thousand Hertz» και, για μια στιγμή, αυτός θα μπορούσε να είναι ο ήχος μιας... κατσίκας!
«Μου άρεσε ο ήχος της κατσίκας. Ήταν αστείος. Ήταν ιδιόρρυθμος. Ήταν η δική μας εκδοχή του Leo the Lion», δήλωσε ο Yellin στο podcast.
Ευτυχώς, το Netflix επέλεξε τον πλέον εμβληματικό ήχο «ta-dum», αλλά ήταν μια δύσκολη απόφαση. Στο 100ό επεισόδιο του podcast, με οικοδεσπότη τον Dallas Tyler, ο Yellin μίλησε για τη διαδικασία της δημιουργίας του ήχου που παίζει πριν από κάθε πρωτότυπο περιεχόμενο του Netflix που παρακολουθούμε σήμερα στην πλατφόρμα streaming.
Πώς δημιουργήθηκε ο ήχος-σύμβολο του Netflix
Στο Twenty Thousand Hertz μίλησε επίσης ο βραβευμένος με Όσκαρ ηχολήπτης Lon Bender, τον οποίο προσέλαβε ο Yellin για να δημιουργήσει τον κατάλληλο ήχο που θα κάνει τους θεατές να σκεφτούν «Ουάου, πρόκειται να απολαύσω κάτι», εξήγησε ο Yellin. Του έδωσε έναν οδηγό για έννοιες που πρέπει να περιλαμβάνει ο ήχος, συμπεριλαμβανομένων λέξεων όπως «ένταση», «ταχύτητα» και «ιδιορρυθμία».
Ο Bender παραδέχτηκε πως το «ta-dum» προέρχεται από τον ήχο της βέρας του που χτυπάει σε ένα ξύλινο ντουλάπι στην κρεβατοκάμαρά του. Για να προσθέσει βάθος, ο Bender πρόσθεσε ένα επιβραδυνόμενο αμόνι, σιγανά χτυπήματα και έναν ήχο ηλεκτρικής κιθάρας που αντιστράφηκε για να ολοκληρωθεί αυτό που ονόμασαν «ο ήχος που ανθίζει», ο οποίος μεταφέρει τον θεατή στην ταινία ή στην τηλεοπτική εκπομπή που πρόκειται να παρακολουθήσει. Χρειάστηκε συνολικά ένας χρόνος για να δημιουργηθεί το ta-dum που όλοι πλέον γνωρίζουμε και αγαπάμε.
Το «ta-dum» του Bender ήταν μία από τις 20 ή 30 επιλογές που είχαν στη διάθεσή τους ο Yellin και η Tanya Kumar, επικεφαλής του Brand Design του Netflix. Ο Yellin δήλωσε ότι γνώριζε ότι οι χρήστες του Netflix δεν είχαν υπομονή για μια μακρά εισαγωγή ή μια εισαγωγή που ακουγόταν πολύ σαν να έκαναν είσοδο στο Xbox ή σε Mac. Έτσι, ήθελαν να επιλέξουν κάτι που να αποτελείται από σύντομα ηχητικά εφέ, τα οποία δεν θα μοιάζουν με λογισμικό ή παιχνίδια. Μαζί με το «ta-dum» στην πρώτη τριάδα, είπε ο Yellin, ήταν ο προαναφερθείς ήχος μιας κατσίκας και ένας αφρώδης ήχος «από τα βάθη του ωκεανού».
Ο Yellin ένιωσε την πίεση να κάνει τη σωστή επιλογή. «Αυτό το πράγμα ξέραμε ότι θα έπαιρνε εκατομμύρια, εκατοντάδες εκατομμύρια, δισεκατομμύρια εντυπώσεις!» δήλωσε. Μάλιστα, οι επικρατέστεροι ήχοι στάλθηκαν σε μια ομάδα ανυποψίαστων ανθρώπων στους οποίους ζήτησαν να τους περιγράψουν, με το σημερινό πλέον tudum να παίρνει τα περισσότερα από τα σχόλια που ήθελαν να ακούσουν οι δημιουργοί του.
Ωστόσο, ο Yellin δεν ήταν ακόμα σίγουρος για το τι έπρεπε να επιλέξει. Μια μέρα μετά τη δουλειά έπαιξε τους ήχους για την τότε 10χρονη κόρη του. Για εκείνη, υπήρχε μια ξεκάθαρη επιλογή, και τότε ήταν που η απόφαση του Yellin έγινε πολύ πιο εύκολη και ο ήχος με τη βέρα «ta-dum» αναδείχθηκε νικητής.
Ο ήχος άλλαξε ελαφρώς για τις κινηματογραφικές παραγωγές
Το «ta-dum» θα γινόταν στη συνέχεια το ηχητικό λογότυπο που θα χρησιμοποιούσε το Netflix και για τις κινηματογραφικές κυκλοφορίες του.
Ο γνωστός συνθέτης Hans Zimmer συνεργάστηκε με το Netflix για να δημιουργήσει μια εκτεταμένη έκδοση του γνωστού ηχητικού λογοτύπου «Ta-Dum» για τις κινηματογραφικές προβολές. Η νέα αυτή έκδοση διαρκεί 16 δευτερόλεπτα και περιλαμβάνει μια ορχηστρική σύνθεση που κορυφώνεται με το αναγνωρίσιμο «Ta-Dum». Αυτή η συνεργασία έγινε για να προσδώσει μια πιο κινηματογραφική αίσθηση στις παραγωγές του Netflix που προβάλλονται στις αίθουσες.
Τι σχέση έχει το House of Cards με τον ήχο του Netflix
Για πολύ καιρό υπήρχε μια φήμη ότι το Netflix είχε πάρει τον ήχο μιας σκηνής από την αμερικανική σειρά «House of Cards», όταν ο χαρακτήρας του Frank Underwood, που υποδύεται ο Κέβιν Σπέισι, χτυπά το χέρι του στο τραπέζι, στο φινάλε της δεύτερης σεζόν.
Ωστόσο, αυτή η υπόθεση δεν είναι αληθινή. Ο ήχος του Netflix καταγράφηκε πριν γίνει αυτή η σκηνή της σειράς και προστέθηκε στη συνέχεια για να δώσει έναν πιο δραματικό τόνο. Απλώς, το ηχητικό logo του Netflix περιλαμβάνει έναν ήχο που θυμίζει τον ήχο της σκηνής.
Εξάλλου, όπως είναι κατανοητό, δεν θα μπορούσε αυτός ο ήχος να δημιουργηθεί τόσο απλά, μόνο και μόνο από το χτύπημα του ηθοποιού με το χέρι του στο γραφείο.